o an her şey dondu benim için. 6-7 dal sigara içtim sabit bir şekilde monitöre bakarak kız o arada açıklıyor neler olduğunu. o yazdığı harfler gözümden içeri saplanıyor aq ibom askerden dönünce evleniyor bir kızla karısı 7 aylık hamile iken bir gün iş yerinde kalp krizi geçirip ölüyor. şu anda nasıl ağlıyorsam, o gün de salya sümük ağladm sonra numarasını istedim abisinin falan. arayıp baş sağlığı dileyecem. numarayı verdi. bir çevirdim. kayıtlymış bende. öleli de 4-5 ay olmuş. arama ekranında kral faik yazıyor. daha çok ağlıyorum. bir adam açtı telefonu.alo der demez daha çok ağlamaya başladım. adama anlatmaya çalışıyorum üni'den arkadaşıyım falan diye ama ne mümkün kapadım telefonu sms attım abi böyle böyle durum diye. sonra adam beni geri aradı biraz daha sakindim. konuştuk. bilecik'e gömdük, mezarı orada dedi. yengeye ve çocuğuna da sahip çıkmış ailesi... mezarın olduğu yerin adresini aldım gidicem. kafama koydum. deli oluyorum o hafta param da yok. haftasonu birinden borç aldım. atladım otobüse gittim hayatımda sadece düğünlerde takım elbise giydim ben. o da 3-5'i geçmez. o gün de giymiştim. canti olmam lazım. ibom çünkü genelde takım elbise giyerdi. aga torunu olmak kolay değil * bilecikte indim otogarda. gittim bi sakal traşı oldum bi çiçek yaptırdım. ayakkabıları falan boyattım. jilet gibiyim. mezarlığın kapısına geldim. biraz ürktüm. iboyla yüzleşmekten görevliye ada numarasını söyledim nasıl gidicem falan. tarif etti. bi elimde çiçek, bi elimde sigara, yürüyorum mezarına doğru mezarın başına gelir gelmez, o taşı gördüm ya. bütün cantilik, jiletlik gitti. dağıldım. direk mezara kapandım. salya sümük böğüre böğüre ağlıyorum. ben gerçekten diyorum, hiçbir sevgilim için öyle ağlamadım. üstüm başım çamur. suratımda bağırdım tek şey ibo kalk. kalk beni affedeceksin kalk. kalk ulan helalleşicez. sadece bunları bağırıyorum.45 dakika bu modda kaldıktan sonra mezarın üzerinden kalktım. iki sigara yaktım. birini toprağa koydum birini ben içiyorum ibom sigarayı biraz garip içerdi. hatta hep dalga geçerdim onunla taklidini yapıp. o sigaramı da öyle içtim. onun sigarasını da kendi kendine tükendi. biraz daha oturdum. ibo yanımda gibi konuşuyorum. kah komik bir anımız kah üzücü 3-4 saat orda takıldım moruk öyle. iboyla sohbet ettim. ama o pişmanlık duygusu hiç gitmedi. gitmeyecek de. pişmanlık ağır şeyistanbul'a döndüm. bir hafta sonra ibo'yu rüyamda gördüm. gülümsedi bana.

karı kız görür de rezil olurum modu..ben parayı denkleştirdim ibo'ya göndercem. bir gün oturuyoruz memoyla. huur çocuğu kanıma girdi.an olm onun dedesi aga, görmüyon mu sen kağıt topluyosun falan. işledi bana bu fikri. içimizde de kansızlık var herhalde bi güzel ikna oldum. ibo'ya parayı göndermedim. ibo'da kızdı ve küstü. ibonun küsmesi öyle çocuk gibi değil. ciddili.ben seni çok seviyordum lan sarı çok üzdün beni diye mesaj attı. boğazıma yumru düğümlendi amk. bir şey de diyemedim. ibonun mesajı "allah yoluna taş koymasın biraderim" diye bitiyordu. yani diyor ki gibtir git ananın dıbına kadar yolun var 150 lira+memo huur çocuğu+kendi yavşaklığım yüzünden dağ gibi adamı kaybettim. yazın sonuna doğru kuruyorum. dedim barışırız herhalde okul açılınca. okulların açılmasına yakın bir haber geldi ibo okulu bırakmış. bize kızdığı için. öyle yaptık diye, gönül koydu. dersleri de çok iyi değildi zaten. tetikledik işte adamı. kafama çok taktım bunu. birkaç geçti, normale döndüm ibo'yu çok aramak istedim. hep bir şeyler durdurdu beni. bilmiyorum ne ama durdurdu işte. yüzüm yoktu çünkü hiç. dünyadaki en ağır duygudur sanırım pişmanlık hayatım normale döndü, epeyce zaman geçti ben de okulu bıraktım geldim istanbul'a korsan cd sattığım dükkanı yaptım işte. takılmacalar. bir ara duydum ki ibo askerde. hem de burada. kenan evren kışlası. dedim aha bulunmaz fırsat. fırla git. al gönlünü. bir kere gittim. nizamiyenin orada duraksadım. cesaret edemedim geri döndüm o ara para da kazanıyorum. her gün kuruyorum kendimi. gidem ibomun yanına bi karton sigara alıp. ihtiyacı var mı sorayım helalleşeyim falan. ben böyle düşüne düşüne bir gibimi yapamadım. adamın askerliği bitti aq gidemedim ikinci pişmanlık dalgasım neyse. mevzular unutuldu. hayat meşgalesi falan. bir gün facete üniden seçil beni bulmuş mesaj attı. seçil ibo'nun ünide sevgilisiydi. abi diyordu bana. bunun da hikayesi var. bir gün ibo'nun dedesi gelmişti. seçil için benim kardeşim demiştik. ismi de bahtinur aq asdfas kızın adı bahtinur kalmıştı. abi napıyon falan yazmış o dedim sen nasılsın hoşbeş muhabbet. ibo napıyo görüşüyo musun dedim. cevap gelmedi. uzun süre.ibo öldü diye yazdı en sonunda.

o akşam da dj berna mı ne bi abla vardı ya birinin baldızı mı ne. o geliyor kütahya'ya. kütahya'da metallica etkisi. çünkü gelen en ünlü insan kıraç, niran ünsal falan. memoyla murat gitmek istiyorlar, para yok. akşam oldu bunlar hazırlık falan yapıyor. lan hayırdır size? memo cüzdandan 40 lira çıkardı. fitil yapmış. parayı ayırmışmış da oraya gdieceklermiş muratla. ulan dinini gibtimin evladı, açlıktan ölüyoruz, dj berna dinleyecek diye para saklıyor bizden. iboyla çok bozulduk.u iki huur çocuğu utanmadan o mekana gittiler. ibo da ayar oldu dedesini aradı. dedesi para gönderdi buna anında.gel gidiyoruz dedi. lan nereye falan. araba kiraladık eskişehir'e gittik ikimizde amk asdfasdfasd adam öyle gibilmez böyle gibilir dedi ibo. o günden sonra evde gruplaşma başladı. ibo & ben vs. memo & murat ben odayı taşıdım ibo'nun yan odaya. cephe alıyoruz evde iki grup. paso laf sokuyoruz falan.bu iki bin makarna yiyor ibo her gün dışarıdan yemek söylüyor bize aq asdfasd ama işin garibi kin/nefret falan yok. yine arkadaşlığımız devam her gün kantıra gidiyoruz hesap ödetmesine. içimizdeki birbirimize olan şiddet duygusunu öyle atıyoruz. ibo ve ben, o ikisi hesabına kantır oynuyoruz. her gün hesabına değil ama. haftada bir.. açık masa. kolalar, tostlar sigaralar. saatlerce.ibo'nun kantır nicki kral_faik benim kantır nickim anneci_ismail hesap bi geliyo gece kapanırken kafe 50 60 liragenelde biz koyuyoruz iboyla bunlara. böyle tatlı tatlı gibiş dönüyor. vahşet büyük ama hep gülümsüyoruz birbirimize bir süre sonra nabızlar normale döndü. tekrardan dörtlü olduk falan. bir gün kira çıkışmıyor ev sahibi de sıkıntılı. ercan abiayın 7'si kira. 6'sı gece 00:00'dan sonra sms atıyo yarın kirayı hazırlayın diye. öyle bir huur çocuğu. sıkıntı olmasın diye ibo dedi ben vericem siz bana verirsiniz. tamam dedik. ibo kirayı ödedi. ertesi ay iboya borcu ödemem için, o ayın kirasıyla iddaa oynamam lazım. bastım 200 lirayı 4 kupona. 3'ü yattı, 1 tanesi geldi 230 lira para aldım. 150 ibo'ya vermem lazım. yaz tatili girmek üzere. ibo dedi paran yoksa sonra ver sen. yazın çalışıcaz tamam dedim temmuzda falan atarım senin hesaba. okul tatil oldu istanbul'a geldik. iş arıyorum, bulamıyorum anasını gibim. memo'ya dedim ben kağıt toplıycam galiba. duydum, güzel para varmış. o bin hayatta yapmaz kibrinden. açlıktan ölür gene de ben de biraz utanıyorum ama yapıcam gibi. para lazım çünkü. bir gün dedim giberim utancını zütümüzü satmıyoruz. ben yapıcam bizim burda hurdacı var. gittim konuştum adamla. nazmi abi dedim ben kağıt toplıycam. bi araba ayarla. o çuvallar var ya.o çuvalı dolu zütürünce 50 lira tutuyomuş. gözüm parladı aq. deli para. o gece kağıt toplamaya başladım ben. gece yapıyorum çünkü hafif utanç mevcut. tanıdık biri görmesin diye. 23 gibi çıkıyorum 5-6 ya kadar sabah. yardır allah annemlere de güvenlik işi yapıyorum diyorum amk asdfasfa sabah işim bitiyor, önce arkadaşa gidip duş alıyorum öyle gidiyom eve bizim burda salı pazarı kurulur. bir gece oraları karıştırırken kağıt falan. bir araba durdu yanımda. cam indi aşağı amcam amk. napıyosun olm sen manyak mısın dedi. paket oldum. asdfas dedim ne var ya namusumuzla para kazanıyoruz sezerciğin bin rolü oynadığı filmindeki gibiyim ama o modda konuşuyorum. amcama dedim kimseye deme bunu. ikna oldu... memo huursu kazandığım parayı görüyor, içi gidiyor. o da istiyor yapmak ama kibrinden

kütahya'da okurken, bi ton olayım oldu. ev tuttuk falan diye. bu tuttuğumuz ev dubleksti. 3 kişi, 5 odalı dubleks bir ev tuttuk. niye çünkü ucuz geldimantık da şu: madem ucuz, tutalım, geniş geniş takılırız. kütahya'nın soğuğunu ve ısınma problemini hesaba katmıyoruz zaman geçti, iyice ortamlara alıştık, okul falan. yanımıza iki arkadaş daha aldık. onlar da bizim gibi uzun yıllardır birlikte okan ve halil. okan sürekli hocam falan diye hitap ediyor en ayar olduğum hitap şekli. bir de ağzını yaya yaya söylüyor bazen medyum memiş'in keto'ya dalması gibi dalasım geliyordu okan konuşurken ama metanetli adamım. sıkıyordum dişimi.4-5 ay birlikte kaldık. amk gelen para alkole ve kömür parasına gidiyor. doğalgaz yok binada merkezi sistem kömür yakıyolar fak fakiriz. fak fakir? neyse. parasızlığın sefaletin dibine vurduğumuz bir hafta. iddaa'dan yattım, umudum yattı aq çanakkale'den halam bi kova zeytin göndermiş. ondan başka yiyecek yok evde. yanda fırın var, haşhaşlı pide alıp gömüyoruz bi kova zeytin 4 günde bitti. sigara büyük sıkıntı. parasız bir günde yine bunlar dışarı çıktılar dolaşmaya. ben evde kaldımtekelden sigara alayım dedim borçla. aldım da. iki paket. çocuklar gelince sürpiz yapıcam. film izliyorum falan. bunlar birkaç saat sonra eve döndüler. tam kapıdan girdiler, antrede salona doğru geliyorlar. ben de bi sigara yaktım. sigarayı sehpanın üstüne atarken sehpanın kenarına çarptı koltuğun hafiften altına doğru düştü eğilmeye üşendim yattığım yerdn brolar geldi halil salona girdi surat beş karış. lan noldu falan. bir şey yok dedi. sanki anasını gibmişim gibi davranıyo fakirliğimize bozuk dedim. çocuklara sigara verdim falan. halil içmiycem dedi. alla alla.. gece oldu uyuduk. sabah bir öğrendim ki mehmet'e anlatmış gece. ben o sigarayı attım ya. o da antredeki aynadan yansımayı görmüş. memo'ya demiş batuhan sigara saklıyor bizden. aga hayatımda belki her şeyi sakınırım, tütünü sakınmam. sigarasızlığı biliyom ok bozuldum buna. bu adam beni tanımayan bir adam değil. bir soğudum öyle düşündüğü için ki sorma. o sıralar sınıftan samimi olduğumuz iki kişi var. ibo ile murat. murat'ın lakabı mevcut murat. kıl bir çocuk. sınıfta yoklama yapılırken ismi okununca "burda" demek yerine mevcut diyor. farklı olacak ya kılığını gibtimin kıtipiyözü. onlar da ilkokuldan beri arkadaş ibo ne kadar adamsa, murat o kadar ekgib. onlar da başkalarıyla kalıyolar. memnun değiller bizim gibi. aynı hastalığı taşıyan insanlar nasıl birbirine yakın hisseder. biz de öyle olduk dördümüz. eve gitmiyoruz bile. ibo'lardayız bunlar batak matak oynuyolar paso. ben pişti bile bilmiyorum (hâlâ öyle) goygoy yapıyoruz paso. ayın 15 günü biz ibolardayız, 15 günü onlar bizde. dedim aq beraber eve çıkalım bari. tamam dediler oturduk konuştuk anlaştık herkes evini dağıttı. yeni ev tutucaz. ibo'nun maddi olanakları muazzam. dedesinin bursa'da köyleri var. aga torunu. evimizi barkımızı tuttuk. istanbul'dan mutfak tüpü zütürdüm amk düşün asfdasdf fakirlik beyne de vuruyor. adsfasd yeni evimizde mutluyuz. bir de hepimiz aynı bölümde. oh mis. ben iboyla anlaşıyorum çok güzel. mehmet de muratla. dengiz hep.ibo saf bir çocuk. adam gibi adam. murat kibirli ama fıs bir kibir. memo da öyle. adamla senelerce arkadaştım ama sevemedim o kibir huyunu hiç. her fırsatta da söyledim memoya. gerçi memo cemaatteyken arındı neyse. aga torunu da olsan birader, öğrenciysen fakirlilği çekiyorsun. arada bir parasız kalıyoruz falan. yeni mahlemizde bakkal var. b-boy ismet. lakabını aksanından alır. ben taktım. ceza şarkı söylüyor ya. o tonlamada konuşuyor yani anlamak için dediğini ses kaydı alıp yavaşlatılmış bir şekilde dinlemen lazım. o zaman normal geliyor. b-boy ismet kurnaz baklava satıyor. tezgahta duruyor. bakkal orası aq. kilo işi alamam. paramız yok. dilimi 25 kuruş. sadfas arada bi yutuyom bi dönem borcumuz kabardı ismet'e. veresiyeyi kesti. bozukları denkleştirip makarna alıyoruz falan.bi gün iboyla bakkala gittik. para kısıtlı. makarna aldık eve çıkıyoz. asansörde dedim amk baklavaya ağzımın suyu aktı ama.. çıktık eve. ben yemeği hazırlıyom. ibo dedi geliyorum şimdi. gitti 10 dakka sonra bi geldi yarım kilo baklava almış.al lan kıyamam sana dedi. anasını gibim odaya kaçtım hemen gözüm sulandı çünkü. o kadar paramız yok ki uzun lm alıyoruz bitmesin diye bi dalı iki kişi içiyoruz. öyle fakirlik

milyonlarca yıldır internet var. bu konuya tek bir kişinin değinmemiş olması beni şaşırttı. ben değineyim.

arkadaşlar merhaba kanalıma hoşgeldiniz. evli 31'i normal bildiğimiz bekar 31'inden çok farklıdır. neden? evli 31'i duygusal olarak bir isyandır. evli erkeğin 31 çekmesi bir acıdır. toplumun kanayan yarasıdır.

kadınların malum organlarını nimetten sayarak eşlerini, sevgililerini nasıl maymun ettiğini herkes bilir. ve bir erkeğin -ki evli erkeklerin %98'i böyle- eşinin bahanelerinden dolayı isteğine ket vuramayıp, banyoda hunharca şampuanla 31 çekmesi onun hayatını, ilişkisini ve eşini sorgulamasına neden olur.

evli 31'i, diyojen'in dediği gibidir; "zenginlik ayağının ucunda ama ona ulaşmak için eğilmek gerekir". varlık içinde yokluk çeken, karısı yanı başındayken şampuan kullanmak zorunda kalan erkeğin acısı dünyanın en büyük acılarından bir tanesidir. bu zulme uğrayan erkeğin, bu hakkını istediğinde alamayan erkeğin artık kaybedecek hiçbirşeyi kalmamıştır.

kadınlar! lütfen! yeter aq...

sen ne istiyorsun aslan parçası söyle yollucam sana

beyler çok mutluyum haftaya nişanlanıyorum herşey yoluna girdi elimde olan eşyaları sizlere hediye etmek istiyorum
entry nuumarasının sonu 1963 olan kardeşime e sigara
entry numarasının sonu 16 olan kardeşime joytec marka direkisyon seti
enrty sonu 170 olan kardeşime pes 2016 (ps3) oyun cd si

rez alın beyler adreslere bir bir göndericem inanmayan arkadaşlara mabılden ürünleri ata bilirim pceden yazdıgım için ürünlerin resilerini mesaj olarak atabilirim

https://asosyalsozluk.com/e/1002854/
bir ay önce yazdıgım bir yazıdır çalıntıdır

--spoiler--

--spoiler--

gibtir edin sizin gibi insanlar okumasada olur

gece gece aklıma takıldı uyuyamadım. bunu yazıp yazmamak konusunda tereddütlüydüm çünkü en yakın arkadaşımdan bile sakladığım gerçektir bu sadece kız kardeşim ve ben bide annem bilir ne kadar umrundaysa. fakat nasıl olsa anonimiz.

ablamla aramızda 1 yaş var neredeyse ikiz sayılırız birbirimize çok benzeriz falan filan. biz küçükken annem bizi terk etmiş o zamanlar ben 1 ablam 2 yaşında. çok bilmiyorum o zamanları işte babaannemlerin anlattıkları kadarıyla. 2 sene falan babaannem annelik yapmış bize. boşanmaya çalışmışlar bizimkiler olmamış bir şekilde barışmışlar. sonra annem 2 sene sonra geri dönmüş. o zamanları hayal meyal hatırlıyorum. babaanneme anne dediğimi anneme yenge dediğimi biliyorum. annem geldi gelmesine ama bize ne kadar annelik yaptı orasını anlatıcam. annem geldi işte bir süre sonra alışmaya başladık dediler işte bu sizin anneniz. biz çocuğuz ne de olsa büyükler ne derse o. ama anne dediğimiz insan bize bir gün olsun iyi davrandığını hatırlamam. çocukluğum tamamen travma halinde geçti. küçükken çok dayak yedik anlamazdık sadece dayak yerdik. küçüklük falan tamam eyvallah da asıl sıkıntı olan zamanlar okula başladığımızda bazı şeyleri gördüğümüzde başladı. mesela bizim evimiz okula yaklaşık 3 4 km uzaklıktaydı bir gün olsun okula bir ebeveynimiz eşliğinde gitmedik. bu oldukça basit bir şey. bu olsundu çocuktuk bir şekilde gidip geldik bir şey de başımıza gelmedi çok şükür. ama asıl unutamadığım şeyler mesela bir gün kız kardeşim yaramazlık yaptı 8 9 yaşlarındayız aklımdan o sahne hiç gitmez. gözümün önünde kapının köşesine annem tarafından sıkıştırılmış kız kardeşim karnına bir tekme yedi hiç unutmuyorum ve o insan acılar içinde kıvranan ufacık çocuğa maymun suratlı dedi ve gitti. ben öylece bakakaldım. birkaç saniye sonra yere çöktü içinden ağlamaya başladı ben de yanına oturup ağladım. öylece neredeyse 1 saat boyunca birlikte ağladık. mesela ben bir kış günü yaramazlık yaptığımda hasta halimle evimizin sobalı odasından annem tarafından kovuldum. saatlerce soğukta başka bir odada için için ağladım. küçüğüz ya biz hani böyle şeyler o zamanlar umurunda olmuyor insanın ne olursa olsun sever insan annesini. bazen iyi olduğu iyi dediğim bizi dövmediği zamanlar olurdu. o zamanlarda giderdim anneme sarılmaya çalışırdım annemi öpmek isterdim 1 kere olsun izin vermezdi. o zaten bunları yapmazdı da. komşumuz gelirdi mesela benden 3 yaş küçük oğluyla birlikte bize misafirliğe görürdüm ne kadar iyi olduklarını birbirlerine sarıldıklarını. öperdi annesini. öyle kıskanırdım ki.. bir keresinde o çocuğu yolsa annesiyle görmüştüm annesi diyordu sen büyüyüp koluma gireceksin benim diyordu beraber yürüyeceğiz dans edeceğiz seninle diyordu. bunu duyduğumda ilk işim annemle beraber bir yere giderken o kaldırımın aşağısından yürüdüğünde onun koluna girmek olmuştu. yine itti beni. neyse biraz daha büyüdük biz. 11 12 yaşlarımıza geldik. annem hiç çalışmadı biz liseyi bitirene kadar. ama evde iş yapardı. belki bilen vardır evde bone paketlerdi. kıl gibi bişey. bu işi yapmaya başladığındda merak ederdik bizde nasıl yapılıyo falan diye sonra bizde öğrendik. okuldan eve geldiğimizde bize bu işi yaptırırdı zorla. mesela arkadaşlarım kapımıza gelirlerdi çalarlardı işte yazmaz evde mi diye sorarlardı iş yaparken bi yandan dinlerdim uyuyo ya da işi var onun gelemez derdi annem. ben zaten kapıya bakamazdım arkadaşlarım varsa kapının diğer ucunda. bize koşul koyardı akşama kadar 10 liralık iş yaparsan çıkabilirsin diye. bizimde hiç sesimiz çıkmazdı yapardık. biliyorduk çünkü en ufak bi başkaldırı dayak demekti. mesela arkadaşlarıyla güne giderdi biz evde tek kalırdık kardeşimle bize şu kadar iş yapıcaksınız ben gelene kadar derdi. yapardık biz. biz susardık. sustuk biz hep. akşam babamıza söyleyemedik mesela annemiz bunu yapıyo bize diye. çünkü babam geldiğinde melek olurdu bir anda. sindirilmiş bir insansam ben şu hayatımda hala bu sadece annemin yüzündendir.

şu anda 19 yaşındayım bir kez olsun anneme sarılmadım doya doya öpmedim onu. öyle kokusunu içime çekerek öpemedim. şimdilerde gücü yetmiyo artık bizi dövmeye. hatta bizi sevmeye başladı herhalde. bazen gelip sarılmak istiyo bu sefer ben onu ittiriyorum. napayım alışık değilim. soruyo neden böyle yapıyosun oğlum diye cevap vermiyorum. çünkü konuşsam ne o kalkabilecek bunun altından ne de ben.

şimdi ne mi oluyo? şimdi gördüğüm en ufak şefkat kırıntısının peşinden koşuyorum. en ufak ilgi gösteren bir insanı baş tacı ediyorum. ne kadar tanımasamda ne kadar yabancı olsa da bana biraz şefkat gösterdiyse sonuna kadar güveniyorum ona. sonuçta yine ben kırılıyorum. ama olsun onların bir suçu yok ki. bir tek suçlu var onu da asla affedemiyorum

lan gibik para verilmedi bu köprüye ben bu köprüyü yapan firmada imalat mühendisiyim yap işlet devret bu köprüler 12 yıl japonya için çalışack köprü

bursa için şuku

muhtemel sözlük isimleri

bu yazra silik atmayan admının de modun da aamk

liseli kaçın

ben demiyorum onlar demiş

https://galeri8.uludagsoz...ratorlu%C4%9Fu_802722.jpg

inci sözlük yazarları olarak düşüncelernızı merak edıyorum trans onur yürüyüşle i lgili ne düşünüyorsunuz

onunkafasınıı gibeyim

Bakılacak son sitelere bakın, yapılacak son komiklikleri yapın.
Son itirazlarınızı edin, suyunuz ısındı, bundan sonra kaynar suyla devam edeceksiniz.Şu anda hala iyi niyetiniz ve düşük bir profiliniz varsa biatçı olmak için son fırsatlar.

Ölümsüzlüğe inanmıyorsanız, artık inanmaya başlayın çünkü bundan sonra hayat size haram.

Son gezilerinizi yapın sokaklarda, artık eskisi gibi değil hiçbir yer.Son hatıralarınızı yaşayın, bundan sonra ne yaşarsınız ne de yaşamazsınız.

2000 yılına geldiğimizde artık insanoğlu olarak biraz evrilmemiz lazımdı. Nedense olmadı.

hor görülmüş kalabalıklar “Yeter artık” dedi ve gücünü toplayıp direksiyona geçti… Sonrasında o gücü her alan aklını yitirdi.
Bağımlılık konusunda da 1. sınıf uyuşturuculara yakın bir pgibolojik durumu var güç bağımlılığının.
Bir evrim geçiririz, daha adil, daha güzel nefis bir ülke oluruz diye düşünüyordum.

Ben ilkokuldayken “kendi kendine yeten” bir ülkeydik. Topraklarımızda yetişen domatın, salatalığın, zeytinin, üzümün tadı hiçbir yerde yoktu. Şimdi patatese bağladık.

Başrolde olmak istemiyoruz ama kendi hayatımız da figüran gibi kimsenin sallamadığı hayatları da hak etmiyorduk.
Evrim yalanmış, maymundan gelirken, maymuna döndük yine.

adres vreyım yolla imzalı kıtabını

bir kaç tane şarkı yuvalayın serkanın hayrına

serkan yeter be keyıflı bir sözlük turu atamıyoruz ya gibtiri taktan gri ekran yada reklamlar bıktırdın be bi soluk ver bize işten okuldan kahveden gelıp ıkı geyık yaptırmıyorsun.
paraya ihtiyacın varsa aramızda toplar 3 5 hallederiz

abim de videosunu çekmiş rezil olduk

http://vertix.io/ io serisinin savaş versiyonu gelenle her türlü kapışırız
beyler nickinizide yazın

Bakılacak son sitelere bakın, yapılacak son komiklikleri yapın.
Son itirazlarınızı edin, suyunuz ısındı, bundan sonra kaynar suyla devam edeceksiniz.Şu anda hala iyi niyetiniz ve düşük bir profiliniz varsa biatçı olmak için son fırsatlar.

Ölümsüzlüğe inanmıyorsanız, artık inanmaya başlayın çünkü bundan sonra hayat size haram.

Son gezilerinizi yapın sokaklarda, artık eskisi gibi değil hiçbir yer.Son hatıralarınızı yaşayın, bundan sonra ne yaşarsınız ne de yaşamazsınız.

2000 yılına geldiğimizde artık insanoğlu olarak biraz evrilmemiz lazımdı. Nedense olmadı.

hor görülmüş kalabalıklar “Yeter artık” dedi ve gücünü toplayıp direksiyona geçti… Sonrasında o gücü her alan aklını yitirdi.
Bağımlılık konusunda da 1. sınıf uyuşturuculara yakın bir pgibolojik durumu var güç bağımlılığının.
Bir evrim geçiririz, daha adil, daha güzel nefis bir ülke oluruz diye düşünüyordum.

Ben ilkokuldayken “kendi kendine yeten” bir ülkeydik. Topraklarımızda yetişen domatın, salatalığın, zeytinin, üzümün tadı hiçbir yerde yoktu. Şimdi patatese bağladık.

Başrolde olmak istemiyoruz ama kendi hayatımız da figüran gibi kimsenin sallamadığı hayatları da hak etmiyorduk.
Evrim yalanmış, maymundan gelirken, maymuna döndük yine.