Benimle aynı müziği dinleyen birine rastlamayı hiç beklemiyordum. Efsane müzik ama, de mi lan

782 yıl sonrası; Hayatımın her anında yaşadığım deneyimleri en ufak detayına kadar hatırlayabiliyor olmam, beni insanlardan ayrı kılıyor. Tabii ironik olan da şu an da insan bedenine sahip olmam. Hayatımı yazıya dökerken sanki o anları tekrar yaşıyormuş gibi her tarafımı ürperti kaplıyor. Bilgisiz aptal bir varlıktan, evrensel bilge olmaya doğru süregelen yolculuğum nerede son bulacak acaba?

Canım yanıyor, parçalanıyorum.

Tünele sıkışmış vaziyetteyken etrafıma toplanan ve aralarından bir kaç tane yapışan şeyler beni parçalamaya başladılar. Sanki sindiriliyordum, hemde acılar içinde!

Hissetme duyumun bu kadar fazla gelişmiş olmasını beklemiyordum, hele ki büyümeye devam ettiğim her an, daha da genişleyen ve ufku açılan zihnimin bunu kolaylıkla farkedebilmesini hiç beklemezdim. Zira ben beslenmeye devam ettikçe yeni beceriler ve gelişen zekâya sahip olmak şu halimle bana anormal geliyor. Bedenimin her tarafına yavaş yavaş kontrol kapasitesi kazanıyorum. Ancak hâla özgürce hareket edebilecek seviyede değilim, sadece sürükleniyorum. Hissetmek dışında çevremde olup bitenler hakkında hiç bir bilgi alamıyorum.

Ah! sıkıştığım yerden kurtuldum, acaba daha geniş bir yere mi geçtim? beni parçalayan şeyler de ortadan kayboldular. Şimdi sırada ne var? Daha büyük sindiriciler mi? yoksa daha büyük ben mi? ilerleyen zamanlarda göreceğiz sanırım.

Dünya garip bir yer. Ama benim kadar değil.

Birden bire bilincim yerine geldi, karanlık ve bir o kadar boğucu bir yerde. Kasveti alabildiğine fazla olan bu yerde tek hissedebildiğim şey; bir yerlere sürükleniyor olmamdı. Ne olduğumu bilmiyorum şu anda. Ve ne yaptığımı da bilmiyorum, çevremdeki şeylerden sinyal alabildiğim tek şey hissetme duyum. Birşeylere çarpıyor, bazılarını yakalayıp yiyor ve büyüyordum. Bunları bilinçsizce yapıyordum tabii, henüz kavrayamadığım komutlar bana bir içgüdü veriyor ve ben henüz bir şeylerin farkında değilken beni hayatta tutuyordu. Büyümeye devam ettikçe hissetme duyum daha da kuvvetlendi, nihayetinde tam olarak nerede olduğuma dair fikir oluşturabilecek kadar. Hissettiğim ilk şey, bir yere sıkışmış olmam, hafif hafif de hareket ediyorum, muhtemelen bir "tünel"deyim.

Tünel? ben bu terimi nereden biliyorum? Hatta düşünmeyi, fikir üretebilmeyi ve zihnimin içinde konuşabilmeyi nasıl yapabiliyorum? Doğrusu, zihnim var mı ki?
Her neyse bunları sorgulayarak hiç bir yere varamam, oluruna bırakıp devam etmekten başka çarem yok.

[Daha önceden notlara düşmüş olduğum paragraflar olduğundan, burada yeniden revize ederken bir takım hatalı cümleler olabilir. Sık sık düzelteceğim]

Hayır, ben insan değilim. içinde bulunduğum insanın vücudunda bilinç kazanarak onun bedenini kontrol altına almış bir kanserim. Tam olarak ne olduğumu (nasıl ortaya çıktığım hakkında fikrim var ve bu şekilde var olmuş olmaktan çok rahatsızım) bilmiyorum. O lanet binin vücudunu kontrol altına aldığımda onun anıları, yaşantısı ve sahip olduğu herşey de benim himayeme geçti. Söylemeliyim ki ben onun içinde varımı yoğumu ortaya koyarak yaşam mücadelesi verirken, o taktan bir hayat yaşıyordu. Hala onun içimdeki haykırışlarını duyabiliyorum. Daha yaşayacak bir şeyin yok, her şeyi batırmış beceriksiz bir huur çocuğusun. Kes sesini ve benim devraldığım hayatı izlerken beyninin içinde hapsolmuş bir şekilde hiç kimsenin duyamayacağı bir yerde çığlıkları haykırmaya devam et. Sesini benden başka kimse duyamayacak. Böylikle; hayatının devdıbını ben devralıyorum, bu dünyada ne var ne yok her şeyi öğreneceğim...

bende 17 yaşımda olduğumu söyledim ve almaya devam ettim

amk kendisi atıyor, ben napayım. Daha atana kadar yaşını bile bilmiyordum ki amk.

bende pek bilmiyorum, oluyor işte birşeyler

Lan amk bende 16 yaşında kız buldum iyi mi

Arasını açtığında sinsice büyüyen tek tük kılları görebilirsin

bigibletçiyim ben, 10 km yol çekmemle ciğerlerim kondisyonuna geri kavuşuyor. Ciğerler ne kadar hızlı çalışırsa o kadar hızlı kendini temizlerler. Yine de benim için endişelenmiş isen teşekkür ederim

Beni bakışlarıyla yargılayan insanlardan nefret ediyorum. Utanmamı istermişçesine attığı o meymenetsiz sıfatla yanımdan geçerken sigaranın yanan ucunu gözüne sokmamak için kendimi zor tutuyorum. Hepinizin kem gözünü gibeyim.

Ki zaten dikkat çekmeyeceğim, insanların yoldan geçerken habire bana bakıp bakıp durmayacağı noktalarda sigaramı içiyorum. Ne var ulan küçük gösteriyorsam amk, gerçi bilmiyorlar. Soranlara 15-16 yaşındayım falan diyorum.

Eşek arısı iğnesi

20 yaşındayım, 16 yaşındaki kızdan nude alıyorum. Fena da değil aslında

sana öyle geliyordur panpa, başka bir insana göre kurumuş tezek gibi kokuyorsundur belki de.
Bende bazen sigara içtikten sonra üzerimdeki sigara kokusunu atmak için, ağzımda dahil sigarayla muhattap olabilecek her yerimi sabunla yıkarım. Ama gel gör ki insanlarla belli bir mesafe yakınlaştığımda suratları ekşiyor hâla.

sana hâla vermiyorlar mı, yoksa hâla doyamadığın için mi istiyorsun

böyle salak olduğun sürece doğru dürüst bir bilinç kazanamayacaksın amk salağı. Alfalıkmış, şu günlerde ergenlerin ve gibtiritaktan instagram sayfalarının dilinden düşmediği için folloş olup çıkmış absürtleşmiş bir çöp kelimeye dönüştü. Klişeleşmiş şeylerle saldırmaya çalışarak salaklık ediyorsun.

yılanın dişlerini söker ona saksolardım. Malum başını yumurta sanabilir, kendi zehriyle ölür

tebrikler, ödül olarak ben de eksi vereyim

beyinsiz hiç çekilmiyor valla. Az uz birşeyler anlasın tatmin edebilir

maskülenlik hakkında zerre birşey anlamamışsın amk, verdiğin örneklere bak, hepsi en ağır beta örnekleri amk.

atama denen birşey var kardeşim, binali bir anda ortaya çıkıp başımıza başbakan kesildi, o ara nerden bilelim ki bu herifin ne taklar yediğini neler yaptığını. Erdoğan koydu diye inandık. Ama gel vör ki, laubali tavırları, ilkokul çocuğu gibi laf sokma derdinde olan ve kendini güçlendirecek hiç bir vasıf gösteremeyen, yayına hiç hazırlanmadan gelip, yanında çalışanların hazırladığı kitapçıkları okuyarak birşeyler anlatmaya çalışan, sanki performans ödevini annesine yaptırmışda derste anlatmaya gelince habire yazılanları okuyarak sınıfa rezil olmama derdine düşmüş bir öğrenciye benziyordu o gün.

savaşlarında saldıran taraf oldu mu ki tam olarak bilmiyorum. Zira hep savunma pozisyonundaydılar

bıraktı mı