ve 26.12.2008 tarihinde arkadaşlarımla sözleştiğim gibi budapestede bir kafeye gidiyordum.. o da ne arkadaşlarım yoktu ve bende onları arayacak kontor yoktu ..acaba şimdi ne yapmalıydım ?

hatice diyelim.. evet iğrenç isimler bulmakta üstüme yok..

kalbimden aklımdan atamamıştım halen..ama zaten onun için macaristana gitme fikrini aklıma sokmamışmıydım..bir kaç ay sonra bir gün uyandığımda uzun zamandır onu düşünmediğimi farkettim..o an düşünmedin mi lan demeyin hiç! ve gerçekten mutlu oldum.. çünkü o ara bana asılan bi kaç güzel olmasa kız vardı ama ebn hep kaçıyordum =)

bir süre sonra ondan mesaj alıyorum.. bana hiç kızmadığını ve bu kadar iyi olduğum için teşekkür ettiğini söylüyordu.. evet artık huzurlu birşekilde gidebilirdim macaristana..ama kalbimde ki acı tekrar gün yüzüne çıkmıştı..bu kızın adı ne olsun?

hahaha =)

birşekilde onu otobüsüne bindirmiş ve arkasından öylece bakakalmıştım.. acaba kurtuluyormuydum yoksa omuzlarıma bir yükmü alıyordum..bu olay ağustos ayında oluyor ve ben eylülde macaristana gidiyorum..

'sen benden ayrıldığın için dğeil beni üzdüğün için ağlıyorsun' demişti.. evet haklıydı.. çünkü belki dünya üzeirndeki üzülmeyi son hakedicek insanlardan biriydi o..ben ne yapmıştım.. hiç olmadığım bir insan kılığına girmiştim..bu benmiydim?

tamam bitirdim hikayeyi cıvıttınız bekleyin aylarca yalvarının nerdesin lan b... diyin =)

valla bende görünce o lafı güldüm gino ..acaba bende hep duymak mı istemiştim? =)

ve ordan kalktık hiç birşey diyemiyordum.. konuşmayı unutmuş gibiyidm.. boğazumda birşeyler düğümleniyordu sanki.. otobüse yetişmesi gerekiyordu.. onunla aynı minibüse bindim başka bir ilçeye gidecekti.. gelme dedi ben birşey diyemedim yine sesim çıkmadı.. geçtim yanına oturdum.. gözlerimden yaşlar akıyor ama sesim çıkmıyordu..ve o an beni daha çok üzecek cümleyi söylüyordu..

şehir edirne..o ara bizimkilerde eriklide tatildeler ve bende onlarla birlikte gitmişim.. orda olduğum günlerin birinde o da sınava girip yaz okulunu bitirecekti..ve keşanda buluşmak üzere sözleşmiştik.. buluşup bir yerde oturduk.. konuşuyoruz ediyoruz.. kız gerçekleri yüzüme tek tek vurdu..ve en son ayrılalım dedi..tek kelime edemedim..o an o ağırlığın altında ezildim ezildim kaldım.

bu arada hikayenin sonunda bu mu lan vicdan azabı diyeceksiniz =)

yaz boyu geliş gidişlerimde bende yavaştan bir soğuma olmuştu.. ayşenin döktüğü göz yaşları benim içimdeki alevi söndürmek yerine benzin etkisi gösterip tekrar canlandırmıştı sanki.. lanet olsun ki yüreğimdeki o hayatımında 3 yılı çalan kızı çıkaramamıştım..her hafta sonu okula gidip bir gece kalıp geliyordum... ama mutlu değildim.. onunla konuşmak beni sıkmaya başlamıştı..bir yandanda vicdan azabı cekiyordum..ama ilerde çekiceğimin yanında bunun hiç bir önemi yoktu...

ya gino istemeden oldu o mantık falan kaptığım yok olaya doğaçlama gidiyorum.. normal bi zamanda daha ballandıra ballandıra anlatabilirim. =)

yaklaşık on gün birlikte güzel vakit geçirdikten sonra ayrılık vakti gelmişti.. erasmusa gideceğim için evdeki eşyaları satmış son kalanlarıda bir kamyona yüklemiş istanbul yolunu tutmuştum.. tuba o sıralar yaz okulundan ders almak zorundaydı..bir dersinden kaldığı için haftada 2 gün okula gidiyordu.. bende her hafta evdekilere başka bahaneler bularak üniversitenin yolunu tutuyordum.. öğrenci olduğum için cüzi bir miktar karsılığında kyk da kalabiliyordum..

evet gino ayrıldıktan sonra olyuor..

bu arada forttcu isme çok yaklaştın o yüzden senin için.. tuba adını kullanıyorum =)

hayatım boyunca hep korktuğum şey başıma geldi dedi.. uzun bir ilişki yaşayıp ayrılan biriyle beraber olmaktan çok korkarmış..ben minderleri yere atmış yerde yatıyordum o koltukta yatardı.. minderde yanıma gelmiş orda konuşuyorduk..bu ağladıkça benim içimden birşeyler kopup gidiyordu.. gözlerimden yaşların dökülmesi çok zaman almıyordu.. bunu sakinleştirmeye çalıştım ve ona üzülmesi gereken birşey olmadığını söylemiştim.. herşeyin geride kaldığını..ama meğer ki öyle değilmiş..

anlamadım gino?

tabi bu teklifi yapmadan önce bana gelip gittiği olmuş fakat hiç kalmamışti bende hiç ısrar etmemiştim..bir sabah bana eskileri anlat diye girdi mevzuya.. bende eskilerini konuşmanın bize birşey kazandırmayacağını söylesemde ısrar etti.. bende hayatımı zindan eden o kızı anlattım..ve banunun gözlerinden yaşlar dökülmeye başladı..

aynen bende gördüm onu dedim bu ne ama korkmadım =)

banunun daha önce hiç sevgilisi olmamıştı.. babasını kalp krizinden kaybetmiş..bir kaç yerden aldğı burslarla geçinmeye çalışan bir öğrenciydi benden bir alt sınıfta.. okulun sonu yaklaşmıştı ve ben buna bende kalmasını teklif etmiştim.. yaklaşık bir aydır beraberdik.. kabul edeceğini ama ev arkadaşımın kız arkadaşıda bizde kaldığı için bunu yapacağını söyledi.. benimde tabi kötü niyetim yok.. eylül ayında erasmusla gideceğim için onunla daha fazla vakit geçirmek istiyordum.

neyse beyler ben neden pişmanlık duyuyuorum halen ona geleyim olayı dramatize etmenin anlamı yok =)

o gün birbimizin ne telefonunu ne de msnsini istedik.. forttcu birşeyler öğren ibret al ibret!..ertesi gün okulda görüştük ve çıkıştat işinin olup olmadığını sordum..o da olmadığını belirtip ders sonunda buluşmayı önerdi.. kafamda şehrin en lüks cafesi var..4 sene önce bir kolanın 5 tl olduğu bir yer..

dümdüz anlatmayayım diye biraz süslemeye çalışıyorum ama işin içinde duygu olmayınca olmuyor =)

edicek ama isterseniz sonra anlatim devdıbını merak edin =)

10 dakika çok çabucak geçmiş ve derse gitme vakti gelmişti..o an arkadaş beklenmedik bir hareket yaparak hadi kalk derse gidelim dedi benle beraber gelen biricik dostuma.. evet dersi asmış bulunuyorduk. banu ile uzun bir süre muhabbet ettik.. birbirimizi tanımaya çalışmanın ilk aşamalarıydı.. inanılmaz güzel bir kızdı..on üzerinden sekizi çok rahat alabilecek güzelliği vardı..en son ben kitapcıya gidicem dedi.. bende seninle geleyim dedim ve kalktık merkeze doğru yola çıktık.. birlikte kitap seçip parasını ödedikten sonra..bu sefer merkezden kardeşine başka şeyler bakması gerektiğini söyledi yine eşlik ettim.. sakın bana oo yavşamışsın demeyinn.. ortada karşılıklı bir etkileşim söz konusuydu beni hiç sallamayan birinin arkasından gitmiyordum..