Tebrikler ertugrulgazi

Ben gotunu de öpüyorum sıkıntı yok

Işte güzel mizah. Sırf sukulamak için girdim. Efferin la köftehor

Bak bak kivirmaya başlamış bide, bende fotoyu başka yerden aldım diye. Yahu utan bi utan. Senin bu yaptığına provakasyon deniliyor. Kışkırtma deniliyor. Bide demiski foto yalan olsada var böyle şeyler, bak serefsize sen. Kendinden mi biliyon, anandan mi bacindan mi? Yalanla riyayla millete ahlak satmaya kalkmak en hafif tabirle huur cocuklugudur

Trend olmak için yazmadım kanka. Çocuk erzurum, mağara falan diyince en başta hikayesini bile okumadan yazdım. Ben öyle lafi uzatmayi sevmem sadece duyduğum bu. Ne derler az mal haramsiz cok laf yalansiz olmaz. Simdi bunu anlatan adam o dönem savcılık staji yapiyordu yani 25 26 vardı bende 19 falandim. Öyle yalan atacak prim yapacak bi konumdada değildi. 3 kişilik bi sohbette bahsetti

Kardeş hikayeni tamamen okumadım. Doğru veya yalan biseyde diyemem. Fakat aynı erzurumun bi köyünde cinlerle ilgili bi olayı dinlemiştim. O zamanlar kastamonu da universitedeyim. Bi abim vardı orali, hakim ve savcilik sinavini kazanmis orda adliye de staj yapıyordu. Baya samimiydik. Bi gün üniversiteden bi arkadaşı ziyarete gelmişti yanına. Sohbet esnasinda bahsetmişti. Ismi ilhan di hatta şimdi oda savcı, benim abide savcı. Bu ilhan savcı öğrenciyken yazın köyde köpeğini alıp ava falan çıkarmış. Bi gün yine avdayken köpeği kaybediyor, düşüyor bunun peşine, başlıyor aramaya. Burda şunu belirteyim bu ilhan abi nasıl derler gönül gözü açık biri, yani cinleri görürmüş bazen. Neyse etrafta çalı çırpı arasında, mağaralarda falan köpeği ararken mağaranın birine giriyor. Bi baksa yirmi otuz cin toplanmış kimi oturmuş birşeyler yiyor bi grup halay cekiyor falan. Tam geri çıkmaya niyetleniyor, o ara oturan cinlerden biri sesleniyor buna, gel yanımıza zarar gelmez bizden sana diye. Bizimkide gidiyor. Ne arıyon buralarda diye sormuş cin. Ilhan abi de köpeğini kaybettiğini söylemiş. Cinde bak köpeğin halayda sağda ikinci sırada demiş. Tabi şaşırmış baya falan sonra ayrılmış ordan. O kopekte bi daha dönmemiş hiç. Bu olayi dinledigim adamda, bizi tanıştıran abide hala savcı olarak görev yapıyorlar. Senin hikayen cinlerle ilgilimi bilmiyorum. Ama sen şimdi söyleyince erzurum, mağara falan diye aklıma geldi.

Okumayın dedeler yazdınız mı beyler.

Yorulma istedim.

hakkındaki en matıklı teori budur:

saat 16:30'da grup daha sonra holatchahl ismi verilen dağın doğuya bakan yamacında durur. dyatlov kamp yeri olarak burayı belirlemiştir. yamaç çığ düşebilecek kadar sarp değil ve tırmanmayı düşündükleri tepeyi görebilecek seviyede... hava şartları yüzünden kampın kurulması beklenenden uzun sürer. birlikte çalışarak birkaç saat içinde çadırı kurarlar... çadırın içinde ve dışında sarfedilen çabalar sonunda çadır çok güçlü rüzgarlara dahi dayanabilecek hale gelmiştir...

çadırın içinde battaniyeler hazırlanır, giysiler kuruyabilecek şekilde çadırın içinde dağıtılır. dışarıdaki rüzgarın sesi fısıldama ile uluma arasında çıkmaktadır. daha iyi yalıtım sağlanabilmesi için çadırın girişini bir çarşafla örterler. saat 21:00'de gruptakiler artık yerleşmiş durumdadır ve vücut ısıları çadırın içini yavaşça ısıtmaya başlar. hafif bir akşam yemeği yedikten sonra uzanırlar. çadıra daha sonra giren sasha ve kolya yemeklerine devam etmektedirler. bu esnada bu kişilerin dış giysileri ve botları hala üstlerinde. gregory saatini, sabah uyandırma görevini üstlenen kolya'ya verir. kolya'nın da saati var ancak soğukta çalışabilecek bir yapıya sahip değil. sabah uyananama riskine girmemek için yedek saati de alır...

gecenin bir vakti tente sallanmaya başlar. saatler geçtikçe dağın tepesinden ilerleyen rüzgar hız kazanmaya devam eder. dağcılar rüzgarın rahatsız edici çığlık gibi sesine aşinadır ancak bu seferki rüzgarın sesi tepeyi yıkıp çadırdan geçen bir treninki veya trenlerinki kadar. dyatlov ve arkadaşları bu hava olayı hakkında hiçbir şey bilmemektedirler. vücutları da olaya tepki vermeye başladığında gruptakiler kendilerine ne olduğunu anlayazlar. uzanmış olanlar telaşla yerlerinden kalkıp oturur vaziyete geçiyorlar. hepsi birden migrene tutulmuş gibilerdir. göğüsleri de tuhaf bir şekilde titremeye başlar. bu sonu belli olmayan endişe durumunun başlangıçta hissettirdikleri birden çok daha kötü bir hale gelir. durum artık dayanılmaz bir işkence haline gelmiştir. bu esnada dışarıdaki rüzgar infrasound eşiğine ulaşır. bununla beraber çok daha derin bir korku başlar.

infrasound frekansı dağcıları rasyonel düşünme yetisinden iyice uzaklaştırır. artık kaçma refleksinin etkisi altındalardır (fight or flight response). dağcıların artık tek istekleri bu yoğun huzursuzluğun biran önce sonlanmasıdır. çadır o anda süratle batan bir gemi gibidir. dağcıların da, ne pahasına olursa olsun gemiyi terk etmeleri gerekmektedir. tüm düşünebildikleri budur. sasha ve kolya çadırın arka tarafındaki mandalları çözerek dışarı çıkarlar. diğerlerinden biri de bıçakla çadır bezini keser. açıklık dağcıların çıkabileceği büyüklükte. teker teker çadırdan çıkıp karanlığa doğru kaçmaya başlarlar. dağcılar yetersiz bir şekilde giyinmiş vaziyetteler ve ayaklarında da sadece çorapları var. umdukları şey vücutlarını esir alan azaptan kurtulmak ancak çadırdan çıkarak sadece bir acıdan başka bir acıya erişeceklerdir.

rüzgar dağın tepesinde ikiye ayrılıp ikiz girdaplar şeklinde aşağı inmektedir (von karman girdabı resim). dağcıların yanından geçen bu rüzgarın hızı saniyede 18 m ve girdapların dönme hızı da 50 m/sn-70m/sn arasında (f2 seviyesinde bir hortuma eşit). rüzgarlar duyulabilir uğultu dışında dağcıların zihinlerini allak bullak eden infrasound da üretir. yalnız bu hortumlar çadıra önemli bir miktar uzaklıkta ilerliyor. bu da dağcıların çadırdan kaçabilmelerine ve yamaçtan aşağı inerek uzaklaşmalarına olanak sağlar. buna ek olarak hortumlar tepeden uzaklaştıkça daha büyük bir hale geldikçe dönme hızları da azmaktadır. ömürleri de bir dakikadan az.

grup parçalara ayrılır. henüz ay yükselmemiştir ve ortalık zifiri karanlıktır. girişe en yakın olanlar, sasha ve kolya fenerlerini yanlarına alır. ancak sasha telaş yüzünden kendisininkini düşürür. çadırı farklı zamanlarda terk etmeleri karanlıkla birleşince dağcılar küçük gruplara ayrılır. bunun yanı sıra rüzgarın uğultusu iletişim kurmalarını engellemektedir. dağcılar ağaçlı bölgeye yaklaşırlarken infrasound'un etkisi de azalmaya başlar. acı ve kafa karışıklığı vücutlarını tam olarak terk etmese de yavaş yavaş rasyonel düşünme yetisini geri kazanırlar. dağcılar dörtlü, üçlü ve ikili gruplara ayrılmış durumdalar. çadıra göre nerede oldukları konusunda hiçbir fikirleri yok, dahası soğuğu ayaklarında hissettiklerinde büyük bir korkuya kapılırlar. bu haldeyken çadırdan yaklaşık 275 metre uzaklıktalar.

gregory ve doroshenko kendilerini sedir ağacına kadar zütürecek bir yolu takip ederler. burada, grubun geri kalanından ve kamptan ne kadar uzakta olduklarını bilmeden geceyi geçirmek için dururlar. burada ateş yakmaya çalışıyorlar. ancak zifiri karanlıkta ateş yakma işlemi son derece yıldırıcı bir görev. doroshenko sedir ağacına çıkar ve birkaç kuru dal koparıp gregory'ye atar. geriye küçük dal kalmadığında doroshenko cep bıçağıyla daha kalın dalları kesmeye başlar. ancak etkisini göstermeye başlayan hipotermi yüzünden dengesini kaybedip ağaçtan düşer ve yaralanır. yalnız bu iki adamı da felç edecek seviyedeki dayanılmaz soğuk karşısında hiçbir şey değil. şanslılar ki sedir ağacı, köknar ya da huş gibi değil. bu iklimde dahi yanabilecek kadar kuru bir ağaç. dalları yakmayı başarırlar... üzerlerine çöken tuhaf huzur hissiyle ateşin yanına çöküp uzanırlar.

bu esnada kolya, lyuda, sasha ve kolevatov ters yönde gregory ve dorashenko'nun kuzeyine doğru ilerliyorlardır. kolya bi yerlerde düşüp yaralanır ve yürüyemeyecek duruma gelir. sasha ve kolavetov yaralı kolya'yı taşır. ancak karanlıkta yollarını göremeyen bu grup önlerindeki zemini kayalık olan çukura düşerler. kolya, sasha ve lyuda çarpmanın etkisiyle ciddi bir şekilde yaralanırlar. kolevatov bir şekilde bu kazayı fazla yara almadan atlatmıştır. arkadaşlarını sıcak tutabilmek için bulduğu köknar dallarını çukur boyunca serer. ateş yakacak yakıtı yok ayrıca etrafta fazlasıyla nem tutan köknar ve huş dallarından başka bir şey yok. bir anda kolevatov geldikleri yönde bir parıltı görür. diğerleriyle bir araya gelme ve çukurdakilere yardım edebilme umuduyla ateşin göründüğü yere doğru harekete geçer.

kolevatov sedir ağacına ulaştığında iki arkadaşının kor halindeki ateşin etrafında bilinçsiz bir şekilde yattığını görür. kolları ateş çukurundadır ve elbiselerinin ve kollarının bir kısmı yanmıştır. kolevatov arkadaşlarını yüzüstü çevirir. ancak artık çok geçtir. hipotermi etkisiyle çoktan ölmüşlerdir. kolevatov'un artık tek düşüncesi çukurdaki üç arkadaşını kurtarmaktır. ölen arkadaşlarının elbiselerinden en sıcak kısımlarını keser. iki arkadaşının bedenini yapabileceği en saygın şekilde yan yana yerleştirip diğer üç arkadaşının yanına döner. kolevatov, kollarında kazak, pantolon parçalarıyla geri döndüğünde arkadaşları artık sona gelmişlerdir. kazağın bir kısmını kullanarak lyuda'nın açıktaki ayağını sarar. ancak lyuda ve kolya için çok geçtir. şimdi tek hayatta kalan sasha'dır. onu korunabileceğini tahmin ettiği ormanlık alana zütürmeyi düşünür ancak çukurun kenarına kadar dahi ilerleyemez. artık soğukla ve yorgunlukla başedecek gücü kalmamıştır. o anda sasha'nın yanına yığılır. huzurlu bilinçsizliğe doğru ilerlerken arkadaşına sarılır. beraber gözlerini kapatırlar...

dyatlov, rustik ve zina çadıra en yakın dağcılardır ancak birbirlerinden ayrı düşmüş durumdadırlar. dyatlov artık hipoterminin son aşamasına gelmiştir. yanında kibrit olmasına rağmen çevrede yakılabilecek uygunlukta dal yoktur. iyice üşümüştür ve arkadaşları 150 metreden daha kısa bir mesafede olduğu halde yalnızdır. küçük huş ağacının yanında yere yığılır, ağacın dallarını sıkıca tutarken son nefesini veririr. rustik bi'şeylere takılarak düşer ve kafasını taşa çarpar. bilincini kaybeder, sonunda soğuğa teslim olur. zina da sert bi cisme çarparak burnunu kırmıştır. yüzünden kanlar akarken çadıra doğru sürünmek ister ancak kaslarında bunu yapabilecek derman kalmamıştır. o da kısa bir süre sonra pes ederek hipotermi yüzünden ölür.

saat 03:00'da ay yükselip bulutların arkasından mavi ışığını verirken dokuz dağcının tamamı hareketsizdir. her biri son anlarında yaşadıkları teslimiyetin ve yoğun çabalamanın izlerini gösteren pozisyonlarda donmuşlardır. o gece vahşi kış şartlarında bu uçsuz bucaksız yerde dokuz dağcı kendilerinin ve diğerlerinin hayatı için, cesurca ve sabırla savaştılar.

-donnie eichar (dead mountain, 2013)

Bu kadar duygusal yazdığına göre kesin para isteyecek çukuladim yapraaaam, yemezler bu numaraları. Önce duygu istismarı, sonra başka bi başlıkta duygulanan yazarlardan para gondikle, yok öyle

Görev yaptığım ilçe de çingeneler var. Ve aralarında bi ailenin şehit olmuş evladı var. Sence bu işe yaramışmıdır? Aynı ailenin bütün çocukları okumuş, okuyor. Küçük kızları teog da ilçe birincisi oldu. Ihtiyar babası hala bi polis asker gördüğünde kasketini çıkarıp ellerini önünde bağlıyor. Ha söylediğin ozellikler çoğunlukta mı? Evet çoğunlukta. Bunları hic gormedim dedigin icin yazıyorum. Dar cevrenizle tespit kasmayın.

Amina kodumun evladı matematik öğrenecem diye gotunu yirtacagina biraz turkce yazmayi ogrenseydinde bizde rahat okusaydik yazdiklarini.

Ejder kapanını izlemiş buraya gelmiş kodumun ergeni. Bu filmlere yaş sınırını senin gibi gerizekalilar icin koyuyorlar.

Cok uzunda okumadım. Genel hatlarıyla benim de bu konuyla ilgili söylemek istediğim bi kaç şey var. Artık bizim memlekette idealist öğretmenler kalmadı. Eski halkevlerinden ve yahut kapatılan öğretmen liselerinden yetişen öğretmenlerde, meslek aşkı vardı, nesil yetiştirmek gibi idealleri vardı. Şimdikiler sadece iş olsun diye çalışan, süslenip puslenip gezip tozan, etliye sütlüye karışmayan tiplerden oluşuyor. Eğitim neferligi falan kalmamış. Neyse sıkıldım yazmayayim. Lafın özü eski öğretmenler yalan oldu.

Fetullah gulen in vaazlari gibi turkcen var amk. Anlamadim hic bisey. Imla hatalarina girmiyorum bile.

Niye o kadar yol gittin la Türkiye de de mapushane var. Gelip burda efendi efendi yatsaydin. Anan bacin ziyarete gelirdi hic olmazsa. Yazik la kimin cocuguysa pek malmış ( okumadım, konudan bi haberim)

cüppeliye boşaldım.

mapus hikayesi diye geldi lise defteri çıktı. iyi mi

kahvedeyim şimdi. bakamıyorum. evde bakarim

Yolda ustuste sigara içtim. Evin önüne geldim, hüzünlü gözlerle çıktım daireye. Hemen yatagimin yapılı olduğu, odaya geçtim. Ustumu soyundum pijamalari giydim. Ama bu bağımsız gibim hala kalkık. Kanepeye sırtı mı dayadim, pijamayi hafif siyirdim, yarragi sivazlarken düşündüm. Ulan dedim, iki saat önce ayni bi şekilde oturuyodum burada, simdi yine aynisini yapıyorum. Hic bi halt yapamadim, ama cebimden yaklaşık 300 lira gitti. Bi yandan otuzbiri mi çektim, bi yandan düşündüm. Neyse bosaldim sabahın ilk ışıklarıyla, buğulu gözlerle sokuldum yatağa. Düşünüyorum da, ki ben çok düşünürüm, o kari telefonla tamam anlastik diyecekti herhalde adamlara dimi lan?

Çaresizlik içinde yatağa oturdum, dedim bari eve gideyim, anam uyanirda göremez merak eder. Esyalarimi topladım, TV yi kapattim çıktım. Aşağı indim yürek tüpürtüsü bitmiyo ki, korku fena illet. Resepsiyon da ki çocuğa anahtarı verdim, vakur bi ifadeyle, ulan kirk yılda bi çapkınlık yapalım dedik, gelene bak dedim. Güya evli, paralı, seçici erkek numarası yapiom. Çocuk birşey diyemedi, bi şaşırdı, neyse dedim otoparka başka çıkış var mı? Su kapıdan geçebilirsiniz dedi, ana giriş harici. Ana girişten cikmiyom ki, belki orda beni bekliyolardir bi yerde diye :( neyse çıktım oradan otoparkı bi kolacan ettim, belli olmaz orada olabilirler, bela oldu ipneler, nerden sardilarsa bana. Bi kabahatim de yok ki. iç sesimi gibeyim. Hemen bindim arabama, kenar mahalleme sürdüm.

Tabi bunla bitmedi. huur demez mi ben bi telefon edeyim diye, camdan baktım araba duruyor. Aha dedim simdi çağıracak herifleri, yarragi yedin. Bu böyle der demez, ya tamam sen git dedim. Para falan gözümde değil, korku içinize bi kere düştü mü tamam. iflah olmazsiniz daha. Viski kokulu kaltagimda bunu bekliyormuş zaten, iyi sen bilirsin dedi. Hemen çantasını aldı. Ama o an hic beklemedigim bi şey oldu. Kari paranın, birazını geri verdi çıkarken, yüz lirası benim ta buraya geldim dedi. Geldiginde bi kilometre yer, hem taksiyle gelmemissin, diyemezdim tabi. Desem döverler. Yani ben öyle kuruyom kafada. 210 u aldım karının iyi niyetli olduğunu söylemiştim size. Bu çıktı gitti, ben ve abaza gibim kaldık öyle. Camdan bakiyom ama hala, aşağı inince adamlara soylerde, yukarı çıkarlar belki hep birlikte diye korkuyom. Bu çıktı otelden bindi caddy ye bi beş saniye araba hareket etmedi ya, ben bi tirstim, şükür ki basıp gittiler uzaklasana kadar baktım.

Lobide bi tane çocuk var o engel olamaz girerler içeri, yukarı gelirler beni döverler diye düşünüp dururken, kapı çaldı açtım. Bu sarışın girdi içeri hoşgeldin dedim, yatağın camdan tarafına geçtim pesimden buda. Akilliyim ya arabayı gozetlicem oradan geliyorlar mi diye. Ayaktayiz kari geldi dudaklarima yapıştı bende hemen kalcalara attım eli. Bir yetmiş boylarında züt, bacak, memeler yerinde belli. Tam opusuyok bu geri çekildi önce para dedi. Cekmeceden cüzdanı aldım duracak halim yok çünkü. Hemen 250 yi atesledim, bu huur 350 olacak demez mi. Ezik ezik 250 ye anlaşmıştık dedim. Kabul etmedi, itiraz edecem ama, arabadaki herifler gelir döverler diye korkuyom. Neyse tüm paraları çıkardım, 315 lira var, iyi niyetli kariymiş son 5 lirayı geri verdi, 310 aldı, yok yanımda başka dedim zaten :(

TV yi kurcaliyorum arada, nihat hatipoğlu nu açtım ATV de. Camdan bakıyorum, heyecandan cisim geliyor bi koşu gidip yapıp geliyorum falan. Neyse bu aradi geliom beş dakikaya diye, hemen kral TV yi açtım, camın önüne geçtim. Otelin önü gözüküyor, hala korku var bende ya, hatun neyle gelecek onu bakcam. Bi wolksvagen caddy geldi arka kapıdan sarışın bi kari indi ama kari taş belli, otele girdi. Bu bana geliyor kesin. Ama gözüm arabada, arkasından inen olacak mi diye. Arabada da iki herif var, park etti bekliyor amk. Eyvah dedim bunlar kesin beni gibecek kafaya koydular.

Tuvalete girdim hacet giderdim ıkına sıkına zütümü, daşşağı mi falan iyice bi yikadim. Baktım pencereden odanın manzara güzel, caddeye bakıyor. Barlar var caddede oradan çıkanlara falan baktım. Mini buzdolabini açtım, bira var bi tek meyve suyu, su, enerji içeceği, ıvır zıvır fındık, badem falan var. içki icmem elhamdülillah, fındığı, bademi enerji içeceğini aldım. Dedim hem uykum açılır, saat dörde geldi amk. Ama yarakta yarak oldu benim, sisti iyice. Hayal kuruyorum, şu cama dayarim karının elleri gecerim arkasına manzaraya karşı şöyle giberim, yatağa zütürür böyle giberim falan fantazinin bini bi para bende.