+1
Daha lisenin ilk günüydü dışarda sıradaydık sınıflar açıklandı sınıfa gittim duvar kenarı en arkaya oturdum sonra birini farkettim ve belli etmeden bakmaya çalışıyodum. 3. hafta oldu adını öğrenmiştim, yanındaydım arkadaş olarak ama ben çok seviyodum , biraz daha tanımak için aşık oldugumu söyleyememiştim . 4. hafta oldu artık daya iyi bir arkadaş olmuştuk (ve arkadaş olmak istemiyodum söyleyemedim) . Voleybol oynuyoduk (sınıfça) sadece onun yanında olmak için oynuyodum. 5.hafta 6.hafta derken baya iyi tanımıştım ama artık en baştaki cesaretim yoktu söyleyemedim . içten içe ağlıyodum . Yanında olmak istiyodum hep Okula gelmedigi zaman uyurdum belki rüyamda görürüm diye . ilk dönem böyle bitti. 2.dönem de yanındaydım(hala söyleyemedim ). Matematik sınıfı okulun diyer tarafındaydı beraber gediyoduk bikaç arkadaş daha vardı bi espiri yapmıştı elimi omzuna uzatmıştım gülerek (hala elimde o his duruyo) ,bi bakışı yetti elimi indirmeme ama ben buna da mutlu olmuştum çünkü iyi bi insan oldugunu tekrar hatırlamış oldum . Bi gün yine yanındaydım (hala söyleyemedim sevdigimi) oturuyodu benide yanına çağırmıştı ilk önce sevinmiştim yanına gittim oturdum ama rahat olamıyodum naber demişti iyi diyip hemen kalmıştım(niye kaltımı hala bilmiyorum ). Son haftadan bi hafta önce cuma günü ismimle dalga geçmişti herkez dalga geçiyodu ama o dalga geçince çok üzülmüştüm biraz tirip attım özür diledi ama kabul etmedim. ( niye etmedim ki ) son hafta okula gelmemişti son kez dalga geçerken aklımda kaldı ama o haliyle bile çok tatlıydı. Yazın babam benden habersiz okulumu degişmiş haberim oldugünda saatlerce ağladım. Yaztatili bitti okul başladı ilk hafta perşembe günü yanına gittim yanı boştu yanına oturdum çok mutluydum ama normal görünümeye çalışıyodum biraz sohpet ettik sonra tenefüz zili çaldı kalktım arkadaşlarımın yanına gittim . "Aha muhteşem 3 toplandı" dedi. Ne kadar boş bi ayrıntı dimi . ilk dönemin sondan bi önceki haftası tekrar gittim eski okuluma ama o yoktu. içten içten ağlıyodum.
Ama elimden bişey gelmiyodu . Ders bitti bende gidicektim arkadaşım kal dedi o gün boyunca ordaydım . He bu arada annamlı anlamsız sözler yazıp paylaşıyodum. ikinci Döneme başladık yanın gidicektim ama bişey yaptım ve sevdigimi söyledim uzunca yazdım aradan 2 gün geçti cevap verdi , beni üzmeden nası reddedebilicegini düşünüyomuş . Ben ono çıkma teklifi etmedimki reddetsin ben karşılıksız sevdigimi söylemek istemiştim . Bende iyi geceler dedim ve gitim. En başta rahatlamîş gibiydim sonra farkettim ki daha çok üzülüyomuşum. (15 mart) eski okula gittim bi cesaretle ben onu görmek istemiyodum ama görsem de iyi olabilirdi ve gittim ama okulda yoktu biraz üzgündüm çünkü sesini duymayalı 178 gün olmuştu. Sonraki gün kuzenim bi kitap yolladı düşüncelerle ilgili bende biraz okudum ve denemeyi düşündüm ve sesini duydumu düşündüm. Akşam snapchat progrdıbını yükledim öyle kenarda duruyodu arada girip bakıyodum. Ertesi sabah eski okuldan biri snap atmış bakmadım o zaman okul çıkışı baktım ve onunda fotoları vardı ve bi video ve videoda oda var (tam 180. gün) bende nası yapsamda sesi alsamdiye düşündüm ve bi yolunu bulup sesi aldım çok kısaydî belki belkide anlamsız ama uğraştım ve artık gülüşünü duyabiliyorum istediğim zaman. En zor olanıda hiç bi beklentin olmadan sevmek ve vazgeçememekmiş.
