- 1 / 2 / 19 entry
- 1 başlık
- 55.04 incipuan
cigulilili 10 önüncü nesil normal
-
0
haksızlık mı yapıyorum acaba
Daha sonra 8, sınıfa geçtik hayatımın en güzel yılıydı dershane sayesinde notlarım yükselmişti ancak sigaraya iyice alışmıştım okulun tamamınca tanınan reis gibi gezen biriydim dediğim gibi dershane sayesinde Bahçelievler Deneme Anadolu Lisesi ni kazandım iyi bi okuldu ama uzaktı o yüzden Etlik Anadolu lisesine çokk nakil istedik ama olmadı kader değilmiş. Bu okul çok süper bi okul öğretmen olarak diil ama öğrenci olarak süper bi okul ben burda kardeşlerim sayesinde sıkıntılarım azaldı ancak sigara sayısı arttı paket almalar başladı falan filan hayatım böyle devam ediyo ve 5 gün önce ondan ayrılmamızın ikinci yılıydı akciğer kanserinden vefat etti bende onun yanına gidicem bekle beni baba -
0
haksızlık mı yapıyorum acaba
ibni sina yı işte herneyse daha sonra orada okumaya başladım güzel bi hayattı aslında benim ki yine sevdiğim bi kızla çıkıyodum ve çok mutluydum böyle 4 sene geçti ailesi onu rahatsız ettiğimi düşündüğü için onu okuldan alacaktı ve o gitmeden son bir 23 Nisan vardı o zaman bizim gösterimiz olacaktı tango adında bi dans ben utanıyordum ve ona teklif edemedim o bana etti çok eğlendik ama sonra gitti ve ben 4. Sınıfta aşkı memnu filmindeki Behlül gibi aşk acısı çekiyordum burdan onun ailesinin amk sonra zaman geçti sonra iyice pisleşen ben sürekli başla kızlarla çıkıp çıkıp ayrılıyodum sonra 6. Sınıfa başladık o zamana kadar karnem hep takdir di o zaman derslerim bozulmaya başladı sorna 7. Sınıf başladı babamın hastlanması üzerine evden saba çıkan ailem gece geliyodu bende bunu fırsat bilip sigaraya başladım elimden gelen her pisliği yaptım babamın saçları dönüşmüştü o kanserdi ama ben mal olan ben bunun farkına varamamıştım birgün eve gelmişti ve ablam cigulilili sana bi hediyem var dedi babam olduğunu Anlayınca ki o koşuşum tarif edilemez babam annesi öldüğünde ağlamayan bi adam olan babam bana sarıldığında ağlamıştı sonra onun yeniden saçları çıkıyodu ben iyileşti sandım boyunluk takıyodu sordum baba neden takıyosun dedim boynum ağrıyo dedi halbuki heryerini kis kaplamıştı ben bilmiyodum bir gece ablamgil geldi eve ağlıyorlar falan ben babama üzülüyorlar sanmıştım halbuki o gitmiş beni bırakmıştı sorna eniştem gelip baban vefat etti dediğinde herşey karanlık olmuş sesler duyulmamaya başlamış ve başımdan kaynar sular dökülmüştü ben uykuyu hayvan gibi seven ben uzun süre boyunca uyuyamamış ağlayıp duymuştum küçük abim mutfakta büyük abim binanın arsında ağlıyodu baktım sabah olmuş saatler geçmesin o yanımdan girmesin diye ağlayıp dursam da bi şeye yaramadı ve ben 14 yaşında onun mezarına toprak attım bu bu tarifsiz bi acıydı şu hayatta insanlar hep babalarından korkar ya o beni dövmemişti hiç herkes onla vakit geçirdi anılar doldurdu resimler çekildi benim ise onla bebeklikden kalan bi fotoğrafım var onu özledim onu çok özledim -
0
haksızlık mı yapıyorum acaba
Eve gelemedim ama yolda yazmaya devam edeyim kardeşler burda olanlar kendilerini belli etsin. Doğdukdan sorna ilk yıkanışımda beni yıkayan ve yıllardır komşumuz olan hala görüştüğümüz akrabalardan bile yakın gülşen teyze yıkarken yanlışlıkla boğazıma su kaçmış bunun üzerime kocası mehmet amca zar zor hastaneye yetiştirmiş ve ölmemişsin daha sonra küçükken yapılan testlerde üstün zekalı olduğum ortaya çıkmış 3 yaşındayken 5 yaşında ki çocuk zekasına sahipmişim bu yüzden de üstün zekalı olduğum ortaya çıkmış ve erken okuma yazma sökmüşüm okula gitmeden okuyabiliyo hatta 100 e kadar sayabiliyodum bu size göre komik gelebilir ama o yaştaki birimwe göre harika bir başarı neyse daha sonra anaokuluna başladım hayatımın en güzel yılıydı anaokulun reisiydim hatta yandaşlarım bile vardı yaşıtlarım bana abi diyodu anaokulunun en güzel kızıyla çıkıyodum o yaşta bellyimiş aq pekekent olduğum herneyse daha sonra anaokulunu bitirip okula başladım ankara da etlik çevresinde oturan varsa bilir ibnidinayı -
+1 -1
haksızlık mı yapıyorum acaba
31.012000 tarihinde Ankara da doğdum kardeşlerim doğum tarihimden de anlayacağınız gibi hayat boyunca cenabet olaylar yaşadım ailem 1982 de evlenmiş 83 de ablam olmuş 85 de abim 89 da da diğer abim ben ise son gol olmuşum annem beni doğurduğunda 38 yaşında olduğu için ablam korkup bebeğin aldırılmasını düşünmüş babam ise canım babam hayır o bize Allah ın lütfü o bize dost olacak diyerek bu konuyu ablamın kapatmasını söylemiş ancak ablamın hala şüpheleri varmış ilk gittiğim hastanede ayağımı göremeyince bir ayağımın olmasını düşünüp korkmuş başka bi hastanede ayağımı görünce mutlu olmuşlar ablamın kararsızlığını anlayan doktor çocuğu istemiyosanız doğurun ve bize verin bizim çocuğumuz olmuyo demesi üstüne ablam karşı çıkmış ve ultrason da beni görünce doğmamış istemiş bunun üstüne ben doğmuşum