evet ya bunları duymakta iyi birşey aynı duyguları hisseden varmış. sanki bedenimin dışında dışardan kendi hayatıma bakan ben.. sanki yaşadığım hayatın dışında sürekli beni gözlemleyen ben.. hayatı sorgulayan.. çok taktan bi duygu neden böyle bilmiyorum.. durduk yere sebepsiz ağlıyorum.. ya bu kadar yalnızlık bu kadar anlamsızlık umutsuzluk.. senin sahip olduklarına sahip olsam hayatımı biraz daha anlamlı kılınabilirdi.. hayatıma anlam vermeye çalışıyorum ama yok...

ne yapsam olmuyor azıcık işler ters gitse komple hayatı sorgular hale geliyorum.bu gibtiğimin hayatı hep böylemi geçicek.. olmuyor olmuyor ne yapsam olmuyor. hayat bu kadar taktan bi kısır döngüyse ve burdan azcık inancın varsa çıkman mümkün değil.. yalnızlıktanmı bu haldeyim bilmem ama hayatın dışında bi varlık gibi sürekli anlam arayışına girmek çok acı:(