hiç bir zaman

senin saatlerin kadar benim günlerim oldu kardeşim

canım sıkıldı lan, bi ara gelir yazarım

sanada kardeşim şimdi girdim sözlüğe

çocuk başladı.

-abi ben bunu bizim bi ortak arkadaşımız eve çıkmıştı, neyse ev ıslatılmaya gidildi bizimki de orda, ben bunu gördüm tamam ya dedim çok güzel kızmış falan olayı nasıl kopartabilirim diye düşünmeye başladım ama kimseye bi şey demiyorum tabii..

kız hemen lafa girdi..

- ben ilk gördüm aliyi abi iyi çocuk falan dedim ama kafada bi şey yok tabi.. bizim ayşede aliden hoşlanmış iki arada bi derede bana söyleyince ben hepten soğudum kafamda olan ne varsa bitti zaten.

ali devam etti..

-abi diyorum bu muhabbet böyle bitmemeli falan derken biz bunlarla da epey samimi olduk sürekli ortak arkadaşımızın evinde takılıyoruz grupça ama fatma(esas kız) ne pas veriyo ne bi şey, bi de ayşe o kadar hızlı girmiş ki olaya tabu oynuyoruz ayşeyle biz takımız, dışarıya oturuyoruz bi tek ayşenin yanı boş falan.. ben olayı çakozluyorum ama gibimde değil gözüm gönlüm fatmada başka da bi şey görmüyorum.. her görüşmede iyice eriyorum.. neyse ben dayanamadım bi gün dedim yarın bize gelin size şarap kaynatcam içeriz..

fatma atlıyor lafa

-abi bende hoşlanmaya başladım ama geri çekiyorum kendimi böyle aptal bi olayın içinde bulmak istemiyorum kendimi.. tabi bu bizi şaraba çağırdı ya ayşe uçuşlarda hayallerde onun hayallerine ortak oluyorum, kafaya bak..

gelelim hikayedeki esas oğlan memlektinde kallavi bi iş bulduğu için evi boşaltacak çarşıda ucuz ve güzel bi ev bizde osmanla eve bakmaya gittik esas kızda orda hoş beş geyik başladı..

viskiler doldu kahveler doldu.. sonra gözüm duvardaki saate ilişti. her saatte ikisinin karikatürü olan bi saat..

-bu saatin olayı ne dedim
-bizim hikayemiz dedi kız
osman atıldı

- nasıl yani diyerek
-abi bizim esas kızla hikayeyi bilmiyosunuz siz di mi onları anlatıyo bu hikaye, 3yıl önceydi diye başladılar hikayelerini anlatmaya ben o 1.5 saate sığan 3 yılı ağzım açık mimiksiz dinlemeye başladım

önce yanımdaki arkadaşımdan bahsedeyim kod adı osman olsun.. iki insanın kafası aynı olup bu kadar anlaşamaz amk.. aşk hayatımızın taktanlığı, genel tüm hayat sürüncememiz hep aynı. aynı anda aynı şeyleri düşünürüz..

aşk içinse o zamana kadarki ortak kanaatimiz şu yöndeydi.. birinden hoşlanırsın ya olur olmaz çok kasıp triplere girmenin acı çekmenin bi alemi yok.. yoluna bakar gidersin ve bu cicişlik olayları o ana kadar o hikayeyi dinleyene kadar hep saçma gelmiştir bize..

o hikayeyi dinledikten sonra o 7 ay diye bahsettiğim kıza iyice bağlanmıştım.. o da şu sıralar beraber çalıştığı ondan hoşlanan bi kızla sevgili..

evet beyler selam herkese iyi akşamlar..

bugün hayatımda iz bırakan film cinsinden bi anıyı paylaşacağım, benim anım değil ama iki tane yakın arkadaşımın sevgili olma hikayelerini anlatacağım..

ben onlar sevgili olduktan sonra dinleyebildim daha geçen ay hatta.. çokta etkilendim.. bazen onların anlattığı cümlelerle ara ara yer yer kendi düşüncelerime yer vererek.. beynimin alkolden kadayıflaştığı şu sıralarda size yazıcam..

iyi geceler dileyeni olmayan herkese iyi geceler..

Bazen şu anki topluma yakışmadığımı, bazen fazla bazen de ekgib geldiğimi hissediyorum..

Din, toplumun temel değerleri benim için hiçbir şey ifade etmiyor. Benim taşıdığım değerlerde toplum için hiçbir şey ifade etmiyor. Kim doğru kim yanlış bilmiyorum..

zeki bi insanım bi tek bundan eminim, hayattaki en güvendiğim şeyim bu zekam ve iletişim yeteneğim. öbür türlü ne param var ne tipim, ne de çok karizma bi mesleğim.

Bazen güvendiğim iki şeyde sekteye uğrayınca hepten çöküyorum.

Bildiğim tek bi şey var yaptığım şeyin hep en iyisi olmaya çalışıyorum. Kurumumdaki en iyi matematikçi, en iyi sevgili, en yakın arkadaş..

Her zaman en olamıyoruz ama beyler, hep karşınıza bi engel hep bi rakip.. Bazen daha iyi daha tecrübeli veya rekldıbını daha iyi yapan bi zümre geliyor kurumunuza bazen sizden daha alfa bi erkek çıkıyor hoşlandığınız kızın karşısına veya çıkacağını düşünüyor bazen de daha iyi bi dinleyici çıkıyor en yakın arkadaşınızın karşısına.

bi yerlerde hala ensiniz ama bunu unutmamak gerekiyo. hala irem için en iyi matematikçi ayrıldığınız ebru için en iyi sevgili. kadir içinse en iyi dinleyicisiniz.

ama bardağa dolu tarafından bakarken aklınızda hep şu soru var..
ben bunların mı en iyisi olmak istiyorum?

iyilik ve enlik göreceli kavramlar, belki de hiç kimsenin hayatında bi şey olmamak gerekir?

7 ay bi kızla konuştum, bekledim demiştim. ömrümde ilk defa.. olmadı. belki de böylesi daha hayırlıydı, aramızda 500km mesafe ben yoğun tempoda o öyle.. nasıl olacaktı ki? mantığım bunu çok söyledi, ama duygularım o kadar çok dedi ki bir gece lan bir gece uyu onunla izle tüm gece boyunca.. duygulara bıraktım kendimi 2. kere.. sonuç, yine hüsran. eyvallah.

böyle olunca bırakıyorum be kendimi beyler. özgüven ekgibliği falan değil, tüm kızlardan intikam almada değil. savunmasız hissediyorum amk.

sonra mantığa dönüyorum. bu seferde her şey o kadar saçma geliyo ki.. karşımda birbirini seven insanlar görüyorum. üzülüyorum hallerine birbirine karşı tonlarca sorumluluk, beklentiler. kendime bakıyorum kafam o kadar rahat ki mutlu oluyorum. ama biraz sonra başımı yastığa koyarken onların hepsinin bi iyi geceleri var, kendime bakıyorum.

Hiçbir şey.

uçlardayım hep. bazen diyorum ki ölsem anam babam iki de ablam üzülür. bazen diyorum ki lan ben askere gitsem burdaki arkadaşlarımın hepsi ağlar, öyle ki seviliyorum.

30 ekim 2010dan beri hiç ağlamadım mesela, tarihi nerden hatırlıyon muallak derseniz, küçük ablamın evlendiği gün o gün.

duygusal bi insan olmadım hiçbir zaman olunca da uçlarda, dibine kadar yaşadım. ondan herhalde belki normal bu bilmiyorum..

çok hayatlar geçti ömrümden bu dıbına kodumun şehrine geldiğimden beri, hiç bütün hissettiğim bi dönem olmadı. beni sarıp sarmalayan bi kız arkadaşım bi sene oldu sadece, onu da bıraktım. hiç üzülmeden pişman olmadan, hala o duyguları barındırmıyorum düşündüğüm zaman. belki çok şey bekliyorum hayattan

yoksa hayata karışıp
öylesine sevmeli, yaşamalı mı?
sırf ihtiyaçtan?

bilmiyorum

öğretmenim ben özel bi kurumda. genç bi matematikçi. ikiye bölünüyor hayatım hatta 3e. öğretmen ben iş yerinde bi otoritesi olan iş yerinden arkadaşlarının yanında ona göre davranan sorumlulukları olan onların bilincinde klagib bi adamım.

kendi bölüm arkadaşlarımla farklıyım, dark side orası biraz daha içki sapıtma falan hep oralarda. bazen bu 2si karışıyo toparlıyorum ama 3. hep sabit, eve anahtarla girdiğim andan itibaren ki ben şu an bu satırları yazan ben.

hangisi gerçek ben bilmiyorum, umrumda da değil açıkçası hepsinde keyif aldığım taraflar var.

ortalama bi iş gününde mesai arkadaşlarım, öğrenciler, dışarıdaki sosyal hayatım derken günde 100 kişiye yakın insanla birebir münasebet halindeyim. ama eve giriyorum, bekleyen kimse yok. ama hepsinin var bi kişisi, anası, babası, eşi, sevgilisi, hiç olmasa gece yatarken bir iyi geceler dileyeni. benim yok ama dizi izliyorum, burdan bi kaç bi şey okuyup yatıp, aynı güne uyanıyorum her sabah.

sanki zaman dairesel akıyoda dönüp dönüp aynı noktaya aynı yere geliyomuşcasına yaşıyorum hayatı..

kalabalık içinde gerçekten yalnız kaldınız mı lan hiç, her şeyiniz var gibi görünürken aslında hiçbir şeyinizin olmadığını farkettiğiniz günler. Bugün benim için öyle bir gün işte. çok değil lan 2 hafta önce hoşlandığım bi kız, çok sevdiğim arkadaşlarım vardı. Yarın iki tanesi urfaya gidiyor atandıkları için. kızla hikayem zaten acayip..

hiç görmediğim bi kıza aşık olup 7 aydan fazla bekledim, onunla uyudum onunla uyandım onu kıskandım, kıskanıldım. hep bi boşluk olur insanın içinde bazen yanlış kişilerle doldurulur bazen doğru kişilerle. ben doldurmuştum o boşluğu. görüştük, liseli binler gibi heyecanımdan her şeyin anasını gibtim, yaşadığım yere döndüm. yarın en yakın arkadaşlarımdan ikisi gidiyor. azalıyoruz lan ya da bana öyle geliyor.

buraya yazıcam amk.. daha önce yaşadığım küçük hikayeleri paylaşmak istediklerimi o an hissettiklerimi okuyan okur kendi kendime dertleşicem bu başlıkta..

sevgilim.

şu an o karıya herkes yürüyodur.

muallakler insan bi haber verir, gerçi sıfatlara bak 99 oçlar sizi

peki zeki mürende bizi görecek mi ?

lan kimse taken 1-2-3 deki Liam Neeson'u yazmamış (dizideki adını unuttum)
Prison break Alex Mahone

lincoln +1

büşra: hayat giben kız tanesi.

karşim ya katılıyorum porsuğuna soktuğumun yeri, eskişehir

hacı bundan 3-4 sene önce falandı herhalde. matematik okuyorum, bölümü bilen varsa topoloji dersini de bilir, baba derstir. amk o teorem senin bu teorem benim ezberliyorum, kız arkadaşım çıktı geldi eve, ama beni kitledi resmen neyse sevişmeye başladık, kafam hep topolojide içimden sürekli teoremleri tekrar ettim tüm sevişme süremiz boyunca aklıma geldikçe gülerim. bazende erken boşalacağımı hissedersem kafamdan 3 basamaklı iki sayıyı çarpmaya çalışıyodum :D

çok güzel bi pozisyon biliyorum gelip göstereyim mi hacı ?

yaz beni de