Göreve geldikten 3 gün sonra halı sahadan gelmiştik. Karakol komutanının odasında sigara içiyorduk. Muhabbet sardı, sıcakladık. Dışarı çıkalım dedik. Çıktık dışarı. Karakol komutanı, ben, bir astsubay daha. Elektrik direğinin 70 metre falan yanında plastik sandalyelere oturduk. Çay sigara gidiyor. Aradan ya 1 ya 2 saat geçti hafiften gece çökmeye başladı. Karakolun yaklaşık 100 metre ilersinden rpg atıldı ve elektrik direğine çarptı. Biz kendimizi duvarın dibine savurduk. Direk yarısından yıkıldı. 10-15 el taciz ateşi açıldı. Asker karşılık verdi. Ses soluk çıkmadı. Ardından tim gitti, 1 kelleyle geldi. ilk ateşimi o gün yemiştim kahbelerden. Allah'a şükür yaralımız, şehidimiz yoktu. Yolu Sasona düşen olursa hala orada o direğin kalan yarısı anı olarak duruyor...

Yok mu dinlemek isteyen ?

90lı yıllar... pkk gün aşırı karakol basıyor. Asker doğuya gelen yeni komutanlar ile kışladan çıkmış, karış karış, her taşın altında, her gedikte terörist arıyor. Gidilen görevlerden 1 ayın altında dönülmüyor. Gördüğümüzü öldürdük bitti ile dağa gitmiyoruz. iz sürüyoruz, pusu atıyoruz, unsur arıyoruz. Kışlalara helikopterlerin biri iniyor biri kalkıyor. Timlerin biri gidiyor biri geliyor. Dağlarda timler çok sık rastlaşıyor. Artık dağda it sürüsü değil Kurtlar geziyor. Doğunun her karışında mermiler yakılıyor. O zaman ben de Helkıs Dağının eteklerinde kurulu Sasonda görevliyim. Yani Batman. Sason ermenice bir kelime. Yolun sonu anldıbına geliyor. Sason coğrafi olarak cidden yolun sonu...

Evet beyler yeni bir anlatı ile karşınızdayım. 2 gün önce bir anlatımızı bitirdik. (bkz: hakurk jerma bektar avaşin operasyonları) Şimdi ise sizlere 90lı yılları anlatacağım. Dinlemek isteyenler kendini belli etsin başlayalım. Ne dersiniz ?

Diğer anlatıda olduğu gibi amacım merak edenlerin, öğrenmek isteyenlerin araştırma duygularını tetiklemek. Asil Türk evladının yapması gereken şeylerden biri de yakın tarihini öğrenip dostunu düşmanını tayin etmesidir.

Okuyan yüreğine gözlerine sağlık kardeşim

şunu da eklemeden geçmeyelim yetenekleri farkedilirse askerlik süresi zarfında bir er de keskin nişancılık yapabilir

ayrıca asteğmen askerliğini yedek subay olan yapan vatandaşlardan oluşur kardeşim, terhisine 1 ay kala teğmen olur isterse görevine devam edebilir

eğitimlerini tamamlayıp elbette brövesini alır. Ancak subaylar operasyonların beyin takımıdır. Yani teğmen iken alacağı brove en fazla yüzbaşılığa kadar iş görür. Karakol komutanı olunca çatışma anında karakol yönetir. Elde keskin pusmuş olarak çatışmada durması abes olmaz mı sence de ?

Kardeşim keskinlerin tümü Efeler, Fatihler, Dadaşlar gibi taburların askerleriydi. Benim tanıdığım çoğu keskin uzman çavuştu. Elbette astsubaylardan da keskin nişancılar vardı.
(Yanlış anlaşılma olmasın yazarın değil anlatıcının cevabıdır.)

BAŞLIĞI TAKiPTE KALACAĞIM SONRADAN OKUMAYA BAŞLAYANLAR OLURSA TÜM SORULARI CEVAPLAYACAĞIM

MAYIS 1997
Çelik harekatından sonra tayinim Ankara'ya geldi. Kendi isteğimle emekli olma planları yapıyordum. 2 kıdem daha alabilirdim. Çünkü doğu beni kendine çekiyordu sürekli. Ankara'dayken mesai çalışıyordum akşam rahat yatağıma giriyordum ama aklım fikrim zikrim hep doğudaydı. Efe yine doğuda. Yanına gitsem artık yaşlandım, hata yapmaktan tırsıyorum. O yüzden en güzeli emekli olmak diyorum kendi kendime.
Meclisten Irak'ın isteği üzerine sınır ötesi harekat çıktığını söylediler. Telefona sarıldım. Efe'yi aradım. Sensiz gidiyorum abi bu sefer hakkını helal et dedi. Helal olsun paşam dedim. Gelemedim yanına asıl sen hakkını helal et dedim. Konuştuk bir süre daha. Harekattan gelince Ankara'ya uğrayacağını söyledi...
Ordu 200.000 asker ve korucu ile Irak'a girdi. pkk itleri gayri nizami harp taktiklerini bırakmış, cephe savaşı yapmaya karar vermişti. Haberleri alıyorduk az çok. içimden işte şimdi ebenize kibrit suyu çaldık dedim. Aklım Efe'de. irtibat sıfır. Günde 3 kere Hakkaride kalan devrelerimi arıyorum. Haber geldikçe düşünüyorum. Bu operasyona dair ince dataylara hakim değilim. Yalnız 3000 pkklı öldürülmüş, 400 pkklı sağ olarak ya da teslim olarak ele geçirilmişti. Erzak ve mühimmat depolarının çoğu patlatılmıştı...
Efe Ankara'ya döndü, döndü de sol bacağı dizden aşağı kesilmiş olarak döndü... Bu vatan uğruna gencecik fidanlar kırılıp düştü, nice fidanlar bir parçasını toprağa koydu...

JND. KDM. BŞÇVŞ...

ALLAH TÜM ASKERi PERSONELiMiZDEN RAZI OLSUN. ŞEHiTLERiMiZiN MEKANI CENNET-i ALA OLSUN. GAZiLERiMiZDEN ALLAH RAZI OLSUN.

ANLATIMIMIZ BiTMiŞTiR. SORULARINIZI YAZINIZ. 15 DAKiKA iÇiNDE CEVAPLAMAYA BAŞLAYACAĞIM.

https://www.youtube.com/watch?v=OKur9KqvFWI

bu şarkıyı da dinleyelim arkadaşlar okurken güzel parça...

Çıktığımız pusudan 3 ya da 4 gün sonra belirlenen hedefe yürüyüşteyiz. Yalnız bu manevranın özelliği havadan F-16 desteği almamız. Gerçi günü birlik F-16lar bombalar yağdırıyorlar ama oralar askerin ulaşamayacağı daha doğrusu hareket rotası üzerinde bulunmayan noktalar. 5 saat yürüdükten sonra tüm timlere istirahat emri geliyor. Oturduktan 5 dakika sonra F-16lar üzerimizden süzülüyor ve bomba sesleri yeri göğü inletiyor. 10 dakikada sanki koca dağı yerle bir ediyorlar. Sesler resmen bunu tarif ediyor bize. F-16lar üzerimizden manevralar yaparak bizi selamlayıp ülkeye uçuyor. 20 dakika yürüyüşten sonra bölgeye varıyoruz. Kömürleşmiş cesetler, yanan malzemeler dolu bölge, dumanı üzerinde hala. Sıcak servis diyorum içimden. Sanki aynı şeyi düşünmüş gibi Efeyle aynı anda bıyık altından gülüyoruz. Efe diyorum kuru yemiş varsa işte şimdi yenir. Efe hemen 4 tane yemiş çıkarıyor çantasından 3 bana veriyor 1 kendi alıyor. Komutanım diye yalama mı yapıyon diyorum yok be abi diyor, ben zaten yiyorum bunu hep, tadına var diyor. Hk33ünün emniyetini kapatıp dipçiğini yere dayayıp namlusuna dayanıyor. Abi diyor G3 varken iyi oluyordu şu hareket ama hkda kısa kalıyor zevk alamıyorum diyor. Gülüşüyoruz. 5 dakika sonra mağaralara dalıyoruz. Mağaralar temiz. Ele geçirilen malzemeler (pkknın yazdığı kitaplar, itlerin kıyafetleri vs) közlere atılıp ateşe veriliyor. Bir mağaradan abartmıyorum ülkeye sokulmak üzere varillenmiş 5 tona yakın uyuşturucu ele geçiriyoruz. Tüm bölgeyi taradıktan sonra uyuşturucuların olduğu mağarayı infilak ettirip yolumuza devam ediyoruz. Bu süre içerisinde yine grupları yok ediyoruz, ufak depoları patlatıyoruz vs vs... Bu manevradan 10 gün sonra benim timimde dahil 20 bin asker ülkeye dönüyor. Dönemin başbakanı Tansu Çiller 20 bin askeri törenle karşılıyor. Çelik harekatı 2 Trilyon 800 milyar liraya mal olmuş, 550-600 civarı leş alınmış, 13 teröristte sağ olarak ele geçirilmiştir...

Devletin ÇELiK sinirleri ÇEKiÇ yumruğa güç veriyor...

Araziyi tarayarak devam ediyoruz harekata. Küçük gruplarla ufak çaplı çatışmalara giriyoruz bazen. Çok dert etmiyoruz bu tür olayları. Yok edip geçiyoruz. Muhtemelen 1 aydır dağdayız. Nisan ayının ortalarında olduğumuzu tahmin ediyorum. Saçımız sakalımız bir avuç oldu. Kesmeye keseriz de yine fırsat olmuyor ki. Artık yorgunluktan oturduğun an içinden yapacak bir şey gelmiyor. Sadece karnını az doyurup dinlenmeye bakıyorsun.
Yine bir gece intikal ediyoruz belirlenen hedefe. Timler sıraya dizilmiş araziyi yoklaya yoklaya gidiyor. ip gibi dizilmişiz timimin en önünde ben ortasında rpg çavuşu en arkada Efe. Timimden şehit vermedik çok şükür. Sadece sıyrık, ufak tefek kegibler var. Önemsemiyoruz bile bu tür yaralanmaları. Tahminimce 2-2.5 saat sonra hedefimize 30 dakikalık yolun kaldığını çatışmaya hazır olmamız söylendi. 1.5 Dakika su molası verildi. Daha mataralarımıza el atamadan bir anda kurşuna tutulduk. Ön timden 3 askerin düştüğünü gördüm. içimden derin bir hasgibtir çıktı ve bağırmaya başladım, siper alın lan mevzilenin lan diye. Komutanlar timlerine bağırıyor askerler pkklılara sövüyor ortalık karma karışık. Çapraz ateşe alındığımızı farkettik. Ateşin ortasında kalan timler değil hareket etmek kımıldayamıyor. Ön ve arkadaki timler ateş gücünü eline alabilmek adına sağlı sollu manevralarla bölgeye yerleşiyor. Bir süre sonra düzeni oturtuyoruz. Timim yoğun ateşin dışında, sol çapraz taraftaki gruba saydırıyor. Gece vakti aydınlatmalarla, izli mermilerle, namlu ateşleriyle gündüze dönüyor. Telsizden anonslar geçiliyor kobralara, kobralar gelene kadar canhıraş çatışıyoruz. Telsizden kobra istendikçe frekanstan şiveli sesler onlar gölene gadar sizi öldürecöğiz diyor. Komutanlar küfürleri basarak susturuyor binleri. Tüm gücümüzle karşı koyuyoruz pusuya. Allahtan kobralar beklediğimizden çabuk geliyor. Bunlar da tabii bizim düşünüğümüz gibi aynı sürede geleceğini hesaplıyor kobraların, gelmeden kaçma planları yapıyorlar. Ancak 20mm toplar paramparça ediyor hepsini (26 leş). O pusuda 11 şehit veriyoruz...

iyi güzel doçka sustu da bir unsur yoktur ki orda ardından hemen yenisi yerleşiyor. Bir atış daha doçka yine susuyor. Bu sefer anlamışlardır keskini. Ateşkes emri veriyor yüzbaşı keskine. Amaç şu; keskine karşı keskin atabilirler. PKM taşıyan astsubay geliyor yanımıza. Mevziye PKMyi koyup yakmaya başlıyor en yakın hedefi. Bu sırada keskinler yer değişimi yapıyor. Açıları daha mükemmel hale geldi sanırım ki gülüşüyorlar. Doçkaya bir atış daha. Ardı ardına 5 atış daha. Doçkanın etrafı temiz diyor keskin. Derin bir oh çekiyoruz yüzbaşıyla aynı anda. PKM devam ediyor yakmaya. O kadar profesyonel kullanıyor ki tüfeğini yeri geliyor 2 demeden tek tek atıyor yeri geliyor seride nizami atışlar yapıyor. Yüzbaşı timimi yukarı çekmemi emrediyor Efe'ye timi topla gel işareti yapıyorum. Gerekli talimatları veriyor Efe'de yüzbaşı da 15 kişilik ekibini topluyor. Anons geçiyor diğer bölgeye diğer doçka sesi de kesilince. Olumlu yanıt alıyoruz. Ufak tefek silah seslerinden sonra (ufak dememe bakmayın yine seri atışlar var ama baştaki gibi şiddetli değil) grubun çözüldüğünü anlıyoruz. Silah sesleri kesilene kadar aldığımız görüntüye sıkıyoruz. Ordu bu manevradan 89 leş alıyor. 2 şehit 4 yaralı... Allah rahmet eylesin tüm şehitlerimize.

Mg toz almadığı sürece çok seri atışlar yapar.. Hitlerin satırı bu silah resmen. Biçiyor geçiyor. Eski falan ama iyi iş yapıyor. Denk geleni bağırta bağırta sokuyor toprağın içine. Doçkalar canımıza okuyor ama. Uçaksavar sonuçta. Uçağı paramparça eden silahla insana sıkıyorsun. Hali düşünsene. Mgyi bırakacağım bir asker arıyorum bağırarak, sağ üstten ses geliyor ben devralırım diye. 2 dakika sonra yeni astsubaylardan biri geliyor yanıma. Komutanım bendim ses eden diye. Devrediyorum makinalıyı. Çatışma lehimizde devam ediyor. Sıktığımız kayaların o kahverengi halleri gitmişti. itlerin kanı akıyordu üstlerinden. Üst mevziye doğru hareketlendim. Vızıltılı sesler çıkartarak her yandan çekirdekler uçuyor. Yüzbaşının yanına attım kendimi. G3'ünün ucu iyice ısınmış yüzbaşının o sırada hem sıkıyor hem bana sesleniyor. Önümüzden 6 görüntü aldım. Orayı temizleyip yerleşirsek sağı solu sağlam. Kuzeybatıdan gelen doçkayı keskin alır ordan dedi. Bu sefer bende asıldım tetiğe. Mevziyi yakıyoruz. Karşıdan atıştan çok el bombası geliyor. Ancak bir türlü oturtamıyor dangalaklar. Ya taa ebesininkine gidiyor ya da çok yakın düşüyor. Efe ardımdan bağırıyormuş. Arkama baktım rpg işareti yapıyor. Timdeki rpg çavuşunu göndereyim mi diyor. El ettim gönder diye. 2 şarjör daha yaktıktan sonra rgp çavuşu geliyor. Sağlama alıyor kendini veriyor alevi. Tozu dumana boğuyor. Mevziden zütün zütün kaçan 2 unsura yediriyoruz kurşunu. Tatbik amaçlı bir rpg daha çakıyoruz mevziye. Temiz. Temkinli bir şekilde ilerleyip yerimizi alıyoruz. Yüzbaşı telsiz ile koordinat verip timindeki keskinleri çağırıyor. Keskinler bir süre sonra intikal ediyor. Ölçümler yapılıyor. 5 dakika sonra ortalığa sarılan bir uzun menzilli tüfek sesi. Doçka susuyor...

Ertesi gün timler içeriye doğru harekata başlıyor. Uzun bir süre sonra bir grup ile karşılaşıyoruz. Asker hemen mevzileniyor. Hızlı bir şekilde yerlerimizi buluyoruz. Bu arada doçkalar çoktan atışa başlamış koca koca kayaları un ufak ediyorlar. Doçkanın sesi bir yana mermiler uzaktan gelirken öyle bir parlıyor ki insanın ister istemez canını sıkıyor. O sırada mevzimden kafamı uzattım ki 3 unsur soldan aşağıya iniyor. Muhtemelen aşağıdan bir yerden mühimmat getirecek ya da bir başka ihtimal olarak destek getirmeye gidiyorlar. Aklımdan Atsız'ın dizeleri geçiyor. Kahramanlar can verir yurdu yaşatmak için. Mevziden belime kadar fırlayıp basıyorum mermiyi. 2sinin belinden giriyor mermiler. Birinin kafasından. O an öyle bir ruh halinde oluyorsunuz ki her şey yavaş çekim görünüyor gözünüze. Hani filmlerde olur ya en cafcaflı sahnede birden çekim yavaşlar. Tam olarak onu yaşıyorsunuz. Kendimi geri mevziye atıp sağımı solumu kontrol ediyorum. Çünkü vurulunca hiç bir şey hissetmezsiniz başta. Hatta üst devrelerimiz bizlere kopan uzuvların bile ilk başta hissedilmediğini söylerlerdi. Baktım sağlamım. Bir şeyim yok. Efe benden uzakta mevzilenmiş. Gördüm ya sağlam onu da sakinleştim iyice. Yanımda bir mg-3 var. Namlusuna toz kaçan mg-3 tutukluk yapar. Aynı şekilde bizim mg'de toz almış namlusuna. Tutukluk yaptı. Çektik geriye söküyoruz ucunu. Mg'den kurtulan itler birden yüklendi mevziye. Bir anda mg kullanan onbaşı geriye düştü. Dengesini kaybetti sandım. Kolundan tutup çektim. Ağzından kanlar sızıyor. Elinde hala mg mekanizması var. Bana uzatıyor. Sıkıca tuttum elinden. Canını orada teslim etti. Künyesini koparıp kamuflajıma attım. Binlerce çatışmaya girdim çıktım bu zamana kadar. Evet üzülüyorum. Evet yediremiyorum. Ama o anda binlerce mermi yağıyor tepene. Bırakıp askerinin yasını tutamıyosun. Devam etmek zorundasın. Yoksa daha fazla askerin aynı duruma gelecek. Mg namlusunu silip geri takıyorum. Yanımdaki ere mg kullanabilir misin diye soruyorum. Daha önce hiç atış yapmadığını söyleyince ben devralıyorum mgyi. Doçkaları indirmek istiyorum ancak çok uzaktalar. Mg gitse bile zırhını delemez o doçkanın. Bende yakındaki terörist mevzilerine saydırmaya başlıyorum şeritleri...

Pançonun içinde dönüp duruyorum. Timimde zayiat yok. Çatışmada 8 şehit verdik. içimiz ona yanıyor. Vatan için ölmek ama bizim işimiz. Alıştırmak zorundasın bunu kendine. insan duygusal bir varlık. Duygularına hakim olamıyorsun. içimde nefret, burukluk, heyecan, ürperiş hepsi aynı anda var. Nöbetçi askerlerin hafif seslerini duyuyorum. Uyku tutmadı kalkıyorum. Hafiften rüzgar estiriyor doruklardan, kamuflaj parkamı üzerime alıp en yakın nöbetçinin dibine çıkıp oturuyorum. Asker selam duracakken el ediyorum. Tabancamı çıkarıp dizime koyuyorum. Her an tetikteyiz. Irak topraklarına bakıyorum. Kin duyuyorum bu topraklara. Sayısız vatan evladının sorumlusu bu topraklar. Buralar kucak açtı o vatan hainlerine. Buralar sakladı onları. Belkide şu oturduğum tümseğin üstünde benden önce hangi terörist oturdu ? Oturup burada uzun uzun o taktan sigarasını içti ? Askerlerin olduğu yere bakıyorum. Uyuyor çoğu. Kimini uyku tutmamış tüfeği kucağında oturuyor. Bir asker pançosunun altından çıkıyor, onunla beraber bir duman bulutu da çıkıyor. Sabah neler yaşanacak bilemiyorum...

Geliyor panpa

BEYLER ÇOK ÖZÜR DiLERiM SABAH YAZAMADIM. 15-20 DAKiKAYA SERi BAŞLIYORUM VE BiTiRiYORUM

YARIN SABAH BUGÜN GiBi 2-3 PART GiRECEĞiM AKŞAM ANLATIMI BiTiRECEĞiM VE SORU CEVAP YAPACAĞIZ.

TAKiP EDEN HERKESE TEŞEKKÜR EDERiM.

Tamam dedim deli sakin ol.Çatışma saatlerce sürdü. Akşam üzeri duruldu ve bitti. pkklılar kaçmışlardı. Timler devir daim ile arazi yoklamasına çıktı. 200ü aşkın leş alınmıştı. 8 Şehidimiz vardı. 8 vatan evladı daha kanını dökmüştü toprağa. Helikopterler bölgeye çağrıldı şehitlerimizi ve yaralılarımızı gönderdik. Bize ise istirahat emri geldi. Yine kimisi kumanya açtı kimisi sigara yaktı. Kimisi şiir yazdı kimisi türküler yazdı. Ama askerim vatan aşkından asla ödün vermedi. Biz de karavanamızdan kaşıkladık efeyle. Çatışma hakkında tartıştık. Danıştık. Üstlerimizi dinledik. Astlarımıza söyledik. Pançonun içine girdik...

Haftanine yaklaştık. Haftanin bizi bekliyor. Dokunulmaz dedikleri haftanine Türk Ordusu yürüyor. Aşağı yukarı 3 bin pkklı domuz tüm bölgelerden çember alına alındı. Haftanin sarıldıktan sonra temas başladı. Timler düzenli hareket ediyor, komutanlar emirleri net bir şekilde veriyor ve asker en ufak korku imaresi göstermiyordu. Efe ile mevzilendik. Efenin gözleri parlıyordu. Hem sıkıyor hem de bağırıyordu çıkartsene len gafanı donguz diye. Çatışma resmen asker için dinlenme olmuştu. Dinlendiği için nizamı çatışıyor hataya yer vermiyordu. Artık frekanslarda birbirine girmişti. Onların da bizim de farklı bir telsizimiz kalmamıştı. Bazen telsizden küfürler uçuşuyor bazen sıkışan bir pkklı grubun amansızca yardım dilenişleri kulaklara doluyordu. Haftanin yanıyordu. Barut kokusu o kadar keskindi ki artık ciğerlerimizi yakıyordu. Hatta sizlere şöyle bir olaydan bahsedeyim pkklı itler bazen operasyona çıkmadan sınırı geçtiyse ve frekansı yakaladıysa dağlara gel dağlara diye şarkı söylerlerdi. Komandoyu dağa çağırırlardı. işte komando şimdi dağda. Komando şimdi avda. Göreyim erkekliğinizi şimdi hadi. Davran lan Efe dedim. Rpg geliyor. Daha bir nefes almadan ileride olan kayada rpg patladı. Efe bağırmaya başladı: len senin ben göz şirazeni gibeyim bu mu attığın rpg dur ben sana öğretiyim. Len rpg çavuşu göster bakem şunlara nasıl atılceni. Rpg çavuşu emri aldı. Mevzisini sağlamladıktan sonra roketini omzuna aldı. Besmelesini çekip bir sıktı ki tam göbeklerine. Efe haykırmaya başladı gördünüz mü nasıl atılceni donguzlar...

Sigaralar içildi. Timlerin arasına tekrar karıştık. Telsiz cızırdadı. Diğer kanattan giden timler 23 kişilik keşif kolunu yok etmişler. Haftanine ya da başka bir yere haber uçmamış. Durum mükemmel görünüyor. Keyfim yerinde. Askerim çelik gibi. Dağların tepelerin kayaların üzerinden aşa aşa gidiyoruz. 2 saat süren yürüyüş sonrası bizi takip eden timi beklememiz ve birleşmemiz emri geldi. Yaklaşık 5 saat sonra raporlar ve emirler kesilecek çatışmalara girilmeye başlanınca telsiz konuşmaları tekrar canlanacaktı. Her şey usulüne uygun devam ediyordu. Ufaktan bir mağara bulduk. içeriyi kontrol ettik. pkk anlaşılan burayı baya önce terk etmişti. Çünkü içerde bırakılan her şey kırık dökük yarıktı. Buraya yerleştik. Daha doğrusu önüne mevzilendik. Diğer time beklediğimizi söyledik ancak yer tespit etmedik. Nasıl olsa yol üzerinde karşılaşıcaktık. Dinleme olayına karşı çok tedbirliydik. Asker kumanya açtı, sigara içti, yatan oldu, uyuyan oldu, şiir ve mektup yazan oldu. Efe ile ben diğer timlerden astlar ile oturuyoruduk. Teğmenler vardı içimizde ayrıca. Gelecek timlerden 3ünde yüzbaşı ve binbaşıların olduğunu söyledi astsubayın biri. Diğer kanatta ise albayların da bulunduğunu söyledi. Gerçi Tuğgenerale kadar vardı 35bin askerin içinde. Sohbet muhabbet derken 3-4 saat sonra diğer timler ile buluştuk. Gerçekten 3 yüzbaşı ile 2 binbaşı vardı timlerde. Komutayı binbaşılar bölüştü. Dinlenmeden yola koyuldular. Takıldık peşlerine. Haftanine az kaldı. Onlar için cehenneme ise çok daha az kaldı. Sinirler ÇELiK gibi.