http://fbcdn-sphotos-f-a....65574221_1142957875_n.jpg

hazırsanız hikayesi de gelecek capslerden sonra

http://fbcdn-sphotos-c-a....81892612_1871076162_n.jpg

http://fbcdn-sphotos-h-a....02626420_1780757665_n.jpg

http://fbcdn-sphotos-f-a....69954570_1999099624_n.jpg

bu kadar mı lan isteyene devamı var *

ilk olarak sabah shiftine yazmışlardı beni 7-15. sabah kalkmak hayli zor olsa da alıştım bi süre sonra. ama eskiler beni çekemiyordu. zira daha önce çalıştığım otellerde onlara fazla bi kibirim varmış gibi görünüyordu. tek başımaydım nerdeyse. 1 ay boyunca devam edecekti böyle, işe odaklanmış aşk hayatımı giblemez olmustum, iş ev - ev iş. başka hiç bişey yoktu hayatımda. night auditor işten ayrılınca hırsım sayesinde night auditor'lüğe yükseldim. 2 ay o şekilde çalıştıktan sonra başka bi otele başvurdum gece müdürü olarak. o işi de aldım artık o kadar odaklıydım ki işe gündüz uyuyor gece işe gidiyordum. evdekilerle de pek bağlantım kalmamıstı. sadece abimle konusuyorduk. daha sonrasında şirketin yeni açılan oteline ön büro müdürü olarak çağrıldım. hızlı giden yaşamımın ucu beni nereye bağlayacak diye düşünüyordum artık. yükseliş bu kadar hızlıysa düşüşte aynı şekilde olabilirdi ve bunu hiç istemezdim.

turizm gazetesi, kariyer net, yeni bir iş falan derken bi resepsiyonistlik buldum, pazartesi başlamak üzere işi kaptım. iş sirkeci'deydi ve ben bahçelievlerden gelip gidecektim. arabayı sattım. parayı kenara attım ne olur ne olmaz diye yeni işimde hayat güzel gibiydi. takım elbiseyi geçirdik ve deske geçtik yıllar sonra. hayat gülen yüzünü göstermiş beni babama muhtaç etmemişti. çok şahşahlı bi hayat değildi zaten beklediğim, geleceğe dönük planlarda kalmamıştı zira.

ilk iptal edilen şirketin kredi kartları olmustu, hesaplarıma bloke gelmişti. bu iş bul demek oluyordu. şirketten akışın kesilmesi tabi ki de işimi zorlayacaktı ama yapacak bir şey yoktu hayat devam edecekti ve ben izmir'e dönmeyecektim. önce iş bulmaya karar verdim 3 yıl öncesine kadar turizmciydim pekala yine yapabilirdim. ne değişniş olabilirdi ki?

burdan reserved

geliyorum bugun aksam 7 gibi

12052 reserved

gece devam

reserved

al sukunu bin

bu giblemeyiş babamın da gözünden kaçmış olmayacak ki bir gün telefon etti,

- seko!
- efendim baba.
- napıyorsun sen orada?
- yaşıyorum baba.
- işleri naptın senden akış durdu nerdeyse?
- hallederiz baba.
- ulan sarhoş musun?
- yok baba ne sarhoşu.
- oğlum insan gibi iç.
- buna da karış evet.
- kapa telefonu gibtir git zıbar

ve bana ilk sırtını dönen peder olmuştu.

kahvaltımı ettim yola devam direk istanbul. eve vardım shortumu giydim. temizliğe giriştim ıslık çala çala müziği kökleye kökleye. sıra odayı temizlemeye gelmişti. hiç birşey olmamış gibi önce yatağımızı çıkardım direk çöpe yolladım. yeni yatak lazım tabi. içimde birşey yoktu sanırım. http://goo.gl/CqscA bu çıktı "the past, crashed" diyordu. geçmişi bi kenara atmam lazımdı. oldu bitti gitti. o günden sonra tek gecelik ilişkiler başladı benim için. daha geç yatar daha geç kalkar işleri giblemez olmuştum.

yine kendi soruma kendim cevap verdim. monologum aynen aşağı da;

- serkan bey?
- buyrun seko bey?
- kahvaltımızı bursa'da yapmaya ne dersiniz?
- ooo şahane olur aklınızda bi yer var mı?
- henüz yok, ama biliyorsunuz yumurta ve zeytinyağı vazgeçilmezim.
- merkezde buluruz bi yer öyleyse.

kendime güldüm vay amk dedim olaya gel.

arabaya bindim nese lazımdı. aklıma gelen ilk http://goo.gl/yUF64 bu oldu. değiştirmedim ıslıkla eşlik ede ede karlı yoldan aşağa indim. "bursa'da kahvaltı eder misin?" cümlesi çıktı ağzımdan. artık kendime sorular soruyordum. çok güzel şizofrende oldum mu tamamdır.

- ben gidiyorum.
- nereye?
- eve nereye olacak?
- kız ne olcak?
- gitmiş bana mı soruyorsunuz bunu?
- napacaksın şimdi?

bana bu soruyu sordugunda ben çantamı sırtlanmış arabaya yürüyordum.

- bildiğim en iyi şeyi yapacam, süreceğim.
- al amk gibtir git arabanla evlen o zaman.
- sanane lan 2 am gördünüz diye beyniniz mi döndü? ne gibim yiyorsanız yiyin amk.

o erdem'i son görüşüm oldu.

masada duran akşam biradan kalma sodalı salatalıkları gördüm aldım elime hepsini yiyerek aşağa indim. tam kadro aşağıdaydı bizimkiler biri hariç. beyza yoktu erdem'e baktım naber la der gibi göz kırptım.

- naptın la kıza? diye girdi cümleye. hepsi zeus un şimşeklerini hedef almış gibi bana bakıyordu.
- bişey yapmadım la.
- sabah 7de gitti.
- beni niye uyandırmadınız?
- yanından kalkan kızdan da mı haberin yok amk?
- yok amk. çoban mıyım ben?
- naptın la doğru söyle?
- doğruyu söyledim amk. duymak istediklerini değil.
- serkan'a güvenmiştim dedi giderken.
- benim de çok güvendiklerim gitti.

artık umursamazlıgın dibini yaşıyordum. gibimde değildi hiç birşey.

sabah kalktıgımda yeni müthiş terkedilen bi ekstra ben vardım. yatakta tek başımaydım vay amk vay. koymadı lan bu kez hemde hiç. dönme zamanı gelmişti artık. elveda bile dememişti bana. ne demiştim ki ben sadece yeterince dürüst olmuştum ona, kendime. not buldum komidinde. kendi yazıma kötü derdim benden beterleri de varmış. vay amk ki ne vay.

"seko,

bugün pazar, sensiz olacak pazarım, hiçbir yerde görmek istemiyorum seni, adını duymak istemiyorum, siluetini görmek istemiyorum. sadece bil sana inandım ben."

"ulan bana inansaydın şimdi sevişiyor olurduk" dedim içimden.

beyler yarın devam. yorgunum çok

başı göğsüme dayalı mırıldanıyordum şarkıyı.

- serkan
- efendim beyza.
- bu kadar deme?
- ne bu kadar beyza?
- sen istanbul'a dönünce biticek herşey.
- ne alakası var?
- insanlar verecek cevap bulamadıklarında ne alakası var der.
- verecek cevap bulamıyorum evet çünkü yarınımda ne var hiç bilmiyorum.

sustu. bende sustum kızdığımı anlamıştı. gayet sakin bana bakıyordu. parça değişmişti. http://goo.gl/E5WsM arkasını döndü. ağlamaklı bi iyi geceler çıktı ağzından.

kahve alıp geliyorum beyler.

sahte mutluluklarımın eşiğinde geçen günler, sarhoş olan bedenler ve ciks ile terleyen karın soğuna aldırmadan çıplak kalan bedenler. hayat ne kadar taktan bi mezraya sürüklüyordu beni, olmaktan korktuğum şey haline geliyordum. gece oldu yatağa geçtim beyza'yla.

- müzik açsana.
- ne seversin.
- bilmem fransız bir şeyler mesela.
- tamam geliyorum dedim. arabaya kostum yann tiersen cdsini kaptım uludağ'da çoğu otelde odalarda dvd var zaten. koydum cdyi 4. parça http://goo.gl/AeQUL açtım. yattım yanına açtım kolumu başını göğsüme yasladı.

bu dolanan el artık hayatta kendime yalan söylemeye başladıgımın göstergesiydi. ama bir ağarlık yoktu, tam aksine kendime yalan söyledikçe mutlu oluyordum. değişik bir histi ama öyleydi işte. biraz daha alkol tüketimim artmış, arkadaşlarımın tabiriyle "yavşak" kıvdıbına gelmek üzereydim.