Her yeni entryi şukulayan bir sistem geliştirdi.

Gururlara.

Bize gelsene kitap okuruz, çay da demlerim hem sana. Sıcacık sobanın ısıttığı odada, sobanın üstünde. Yanında da güzel çıtır kurabiyelerden.
Odamın en güzel köşesini de veririm. Üstüne battaniye de örterim, şu yumuşacık olanlarından.
Perdeyi açar yağmuru ve camdaki damlaların kaya kaya zigzag ederek düşüşlerini izleriz. Hafif de bir müzik açarım sana. Birbirimize kitaptan satırlar okuruz, en sevdiğimiz yerleri. Gözlerinin içine bakarım hep, bir şey isteyecek misin diye. Belki, istersen sana Ahhşktan şiirler de okurum, kulağına.
Belki yaşlanırız da …
Gelsene.

Ben instagram kullanmıyorum, ondan bu inceliği beklerdim.

Anlatayım. Dedem en son yoğun bakıma kaldırıldığında geri gelicek diye 4 gün bekledik. Babamlar yanına gidip geliyordu. Her seferinde iyi bi sıkıntı yok diyordu. En son gece eve akrabalar falan gelmeye başladı. Babannem anladı olayı ağlamaya başladı. Dedem vefat etmiş. Sonra işte öyle 4 yıl geçti.

Auuuuu yapıyordu

Parasızlıktan kayıt alamıyorum.

Ben küfür edip gidiyorum. Sonra zaten daha yazmıyorlar :D

Kararından geri döndürmeye çalışmamalıydım ya da kendime aptalca bir şey yapmamalıydım. Satırları giderek artan bir tutkuyla birbirini kovalıyordu: Daha iyi birisiyle teselli bulmalıydım ve bulduğum an ona yazmalıydım çünkü mektubu nasıl karşılayacağım konusunda çok endişeliydi. Son olarak da el yazısıyla acelece bir not düşmüştü: ‘Sakın aptalca bir şey yapayım deme, beni anla ve affet!’

O görmüyordur eminim.

Ben görüyorum.

Boşa harcanan zamanı görüyorum ve üzülüyorum.

Babalar sevilir. Ben seviyom babamı.

Küfür etme :/

Çok düşünceli birisin :(

Sessiz ve sakinim. Çok fazla iletişime geçmediğimden dolayı sanırım..

Ruhum var kanatlarımda.

Oyunun kozuyum.

Doğru sanırım. Bu hafta denesem mi?

Hemen bir arayıp sorayım canım. Bi dakikanı alıcam.

Betona yatırım ve yolsuzluklar sanırım.

Sonra çok bağlanıyorlar.

Sanırım bi tek bunu bilirim.

Ki yani?

Fiyat bilgisine ihtiyacım var.