Ankarada dayın yoktur mamudo gurban niye doğdun sözünü açıklayayım sana cahil.

O dönemin şartlarında cepcilik torpil gibi olaylar çok dönüyoridi . ankarada yüksek makamda akraban yoksa bosuna yasiyorsun gibisinden bir taşlama ve elestiri var. Mal adam

Aynen kardesim. Eyvallah saolasın

ihsana gelince..

ihsanla arkadaslığımız daha da gelişti. Her an beraberdik.

Onura gelince..

Onur hala aynıydı ama benle uğrasmayi kesti

Bilgenin neden böyle bir sey yaptığını merak edenler için açıklama

Bilge de beni aciz görüp güçlünün yanında olmayı tercih etti. Bu yüzden

PART 2/2

Zaman içerisinde Feyzaya olan sevgim daha artıyordu. Sürekli yanımda oluyor berber güzel vakit geçiriyorduk. Bu kız benim hayatımı düzene sokmuştu. Ama açılmamıştım ona . Olsun böylede iyiydi seviyordum en azından. Mutlu bir adam olmuştum . Geceleri kafamı yastığa koyduğumda rahatça uyuyabiliyordum.
Feyzanın her mimik hareketini hafızama kazıyordum. Dudağının üstünde küçük bir ben vardı. sol yanağında ise küçüklükten kalma bir tırnak izi . ve pürüssüz ten. Kocaman gözlerde kayboluyor. hatta boğuluyordum. Atölyedeyken sürekli aklıma geliyordu. Bende bunu fırsata çevirerek Aklımdaki kalbimdeki kızın resmini yaptım bir ay boyunca. Her ayrıntısına kadar indim.
Feyza beni o halimle kabullenmişti zamanında . o haldeyken bana gülümsemişti. Bilge ise sadece benim o hale gelişimi izlemişti.
Dayak yemem kötümü oldu. Bilmiyorum. Belki o dayağı yemesem veya Bilgeyle tanışmış olmasam veya bunların hiçbiri olmasa Feyzayı farkedemeyecektim. Herşeyim olan aşık olduğum kızı hç görmemiş olacaktım. Teşekkür ederim Onur Teşekkür ederim Bilge.

En sonunda ne mi oldu ? 1 aylık bir çalışmamın sonucunda yaptığım resimi Feyzaya vererek Onu sevdiğimi söyledim. O da Boş değilmiş . Boynuma sarılıp küçük bir buse kondurduğunu hatırlıyorum yanağıma. Hiçbir ana değişmezdim o anı. 2 yıldır birlikteyiz ve ben onu çok seviyorum.

SON

Dipnot : Mutluluğun nerede yakanıza yapışacağı hiçbirzaman belli olmaz.

benim elimde olan birşey değildi ayrıntılara kadar inmemi istediler baktım insanlar okuyor devam ettirdim

SON 2 PARTTA BiTiRiYORUM BEYLER

PART 1/2

insanların aciz bakışları arasında o bir çift göze kenetlenmiştim. Aman Allahım ben bu ayrıntıyı nasıl farketmem. nasıl kaçırırım. Daha önce hiçbir yerde görmediğime yemin edebilirim. Sanki dayak yememiş yeniden doğmuş gibiydim. Bana bakıp gülümsüyordu. Belkide beni etkileyen buydu. Herkes bana acırken Onun bana gülümsemesi . işte bu muazzamdı. Tüm züppelerin arasında inci gibi parlıyordu. hanım hanımcık bir duruşu vardı.
Tüm bunlar 30 saniye içerisinde meydana gelmişti.
Ya fazla dayaktan travma geçiriyorum. Yada kafayı yedim zihnim bana oyun oynuyordu.
Benim o çirkin görüntüme bakarak bana gülümsemesi beni mutlu etmeye yetmişti.

Hiçbirşey olmamış gibi davranıyordum artık . Olayların üzerinden bir kaç gün geçmişti. Ben ise 30 saniye koridorda gördüğüm , adının sonradan Feyza olduğunu öğrendiğim bir kıza aşık olmuştum. Herşey yeniden başlamıştı sanki. Herkesi ve herşeyi unutup yeni bir başlangıç yaptım hayatımda. Utanmadan çekinmeden Feyzanın yanına gidip adını sormuştum . Merak ediyordum onu. Onda sürekli kendimi görüyordum.

kipaşın oralara gelmeni tavsiye ederim panpam

Yavaş yavaş hafifçe okula yaklaştık. gücüm kalmamıştı artık bayılacak gibi hissediyordum.
Okula kendimi attığımda revire doğru ilerliyorduk. Görevlilerin Pansuman yaptıklarını hatırlıyorum. Daha sonrada Okula gelen velilerimi.
Halimi gören okul yönetimi direkt babama haber vermiş babamda işini brakıp acele bir şekilde okula gelmişti. Tüm olanları ortaya attıktan sonra. Çıktım.
Koridordaki herkes bana acır gözle bakıyordu. Sadece bir kişi hariç.

Bu halde insan içine çıkmayı dahi istemiyordum ama rahatlamış gibiydim aynı zamanda kimin yanımda olup olmadığını tamamen anlamıştım.
Dikkatimden kaçan ufak bi ayrıntı vardı. ihsan da benimle birlikteydi ama ona hiçbirşey olmamıştı sapasağlamdı . Meraklı gözlerle ona doğru baktım. Sana neden hiç bir şey olmadı diyince işi dalgasına vurarak. ben güreşçiyim bedo diyip sırıttı.
Daha sonra ise gerçeği tamamen anlattı.
Daha önceden ihsanla onur yakın dostmuş. Onur Bilgeye kafayı iyice taktıktan sonra ihsan bu durumdadn rahatsız olup Onurla tüm ilişkilerini bitirmiş. Bunları duyduktan sonra biraz düşündüm fakat pek üstelemedim. Tek istedğim kalkıp okula gitmekti. Hemde bu halde. Az önce kimsenin görmesini istemedğimiden bahsetmiştim fakat şim di ise istiyordum.

Onların içlerinde olmaması gereken biri vardı. Veya benim yanımda olması gereken.
Tahmin etmişsinizdir sizde zaten. Bilge.
Beynimden vurulmuşa döndüm. Doğru görüyor olamazdım. Sağıma soluma baktım. ihsan arkamdaydı. gerçekti sanırım herşey.
ilk adımı ben atarak üstlerine doğru yürüdüm. Korkmuyordum. sadece Üzülmüştüm. Bilgeyi sevmiyorum ama üzülmüştüm. Biraz daha yaklaşınca onur devreye girdi

-onur kıza zorla beraber olmak için baskı uyguluyomuşsun dedi. gülerek
-ben ne diyorsun sen dıbınakoyayım kim kime baskı uygulamış. dalga mı geçiyorsunuz lan benle züt oğlanı.
-onur buyur kendisine sor bedofili

Bir göz ucuyla Bilgeye baktım ve oda onuru onayladı. Kafamda sirenler çalıyordu Sinirden kafayı yemek üzereydim. Hatırladığım tek şey hızlı adımlarla yürüyüp onura kafa attığım dı. Daha sonra yerdeydim. tekmeleri hatırlıyorum. birde ihsanın araya girme çabasını. sonrası kara kocaman bir boşluk.
Kendime geldiğimde sadece ihsan vardı yanımda boş bankta elime yüzüme su döküyordu. dayak yediğim yer değildi burası emindim buna.
Her yerim ağrıyordu bacaklarım kollarım sırtım başım vs..
Telefonun ekranıda kırılmıştı.
Çatlak olan ekrandan yüzümü görünce irkildim ve gözlerimden yaş geldiğini hatırlıyorum.
Suratım daağılmıştı kıyafetlerim kan içindeydi dudağım kaşım gözüm.
Korkunç görünüyordum

ihsan bana sürekli sakin olmam gerektiğini söyleyip duruyordu. Durumdan anlaşılan ihsanın da boyunu aşıyordu bu olay.
Lavabodan çıkıp sınıfa doğru yürürken arkamdan biri bağırıyordu . Öğle arasında yalvaracaksın bana diye. Onura bakarak ağız hareketleriyle hasgibtir lan diye çıkış yaptım . Olay çıkacaktı ama ihsan yatıştırdı iki tarafıda. iki taraf dedğim Ben tekim. Onlar ise it sürüsü gibiler.
Bu sırada da sürekli gözlerim bilgeyi arıyordu. ama göremedim hiçbiryerde. 3. tenefüsün ortasında oğlanın biri geldi sınıfa. Onur Abi seni Patikanın orada bekleyecekmiş diye. iyi dedim geliriz. Neyime güvendiğimi hala bilmiyordum. Yanımda sadece ihsan gelecekti. Onunda neni koruyabileceği şaibeliydi. Bir türlü bitmeyen öğleden önceki son derste bitmişti artık. Ne yapacağımı bilmiyordum. Konuşmayı deneyecektim sadece. işe yararmıydı bilmiyorum. ama yaramalıydı.

Ben Patikanın oraya ne kadar tek gitmek istesem de ihsan da yanımda geldi. Yol boyunca tüm yaptıklarım zihnimin içinde bir ileri bir geri tekrar ediyordu.
Korkunun ecele faydası yoktu. Buluşma yerine gittiğimizde 9 kişilerdi yaklaşık ama aralarından bir kişiyle göz göze gelince buz kesildim.

Sabahın ilk ışıklarıyla gözlerimi çirkin ve bir okadar da kirli olan dünyaya tekrar açtım.
Herşey yeniden başlıyordu. Düşünmek istemiyordum bunların hiçbirini. Rutin işlerimi yaptım .
Sigaramın dumanları belki bana çıkış yolu gösterir umuduyla 15 dakikalık yolda 5 dal sigara yalmıştım. Yaptığı tek etki miğde bulanmasıydı.
Sınıfa girer girmez ihsan beni tutup Lavaboya zütürmüştü.
Şaşırıp kaldım. Sebebini anlayamadığım bir şeydi bu neler oluyordu.

-ihsan bugün okula gelmemen gerekirdi
-ben sebep ?
-ihsan hala sebep diye soruyorsun . Başka kızmı yoktu be olum gittin en sorunlusuna çattın
-ben Ben kimseye çatmadım . kızla aramızda da hiçbirşey yok . kendi kendine umut verip kendi kendine gelin güvey olmuş. giberim kızınıda onurunuda

diyerek sert bir çıkış yapmıştım. ikimizde böyle birşeyi beklemiyorduk. ihsan çok şaşırmıştı . ilk defa beni bu kadar tepkili ve sert görmüştü . Bilgeden bile nefret etmeye başladım . Ne olursa olacaktı artık.

Kafamdaki her parça yapboz gibi tek tek yerine oturmaya başlamıştı. Onurun bu denli öfkelenmesinin sebebide buydu sanırım. Sokaklar daralıyordu benim için. Her yapboz parçası yerine oturduğunda adım atacak yerim kalmıyordu. Tek istediğim güzel bi uyku çekmekti. Ama uyuyamıyordum. Ardarda gelen cevapsız aramalardan sonra son kez çaldığında telefonumun karanlıkta parlayan ekranına baktım . Arayan ihsan dı . Bi nebzede olsa içimde bilmediğim bir duygu oluşmuştu. Bu iyimiydi yoksa kötümü bilmiyordum. Gerginlikle açtım telefonu.

-ihsan uzatmiycam bedofili bi kaç şey kulağıma geldi doğrumu değil mi ?
-ben Bilgeyle birlikte olduğum konusuysa birlikte değiliz sadece bana açıldı ve bende ona yakın davrandım biraz hepsi bu.
-ihsan ne yaptın sen ? nasıl bir şeye bulaştın haberin var mı ?
-bedo bunu yarın konuşalım diyerek konuşmayı sonlandırdım.

Son umudum son çıkış yolum olan ihsanda negatif olumsuz tepkiler verince iyice nefessiz kaldım. Ne olacaktı ne yapacaktım ben ? tektim kimse yoktu .

ilkokuldaki halim aklıma gelmişti . Çatamı fırlattım çimenlere . Koştum peşinden topun .
Sanki onca yılın acısını 10 dakika oynadığım top dindirmişti. Uzun uzun baktım ordaki küçük çocuklara . hepsi mutluydu. istisnasız hepsi hemde.
Yorulduktan sonra eve çıktım güzel bir duş alıp odama geçtim. Tüm günün analizini yaptım. Yanlış bir adım atmak istemiyordum çünkü.
Onur binini çok anmıştım galiba . Telefonum çalmaya başladı. Aldım elime açtım. Açar açmaz okkalı bir küfür savurdu.

-Onur Lan yavşak ben sana ne dedim ? Sana uzak dur dedik sen kızı zütürüyormussun
-ben ne zütürmesi lan bin kurusu ağzını topla
-onur sen kendini yaktın oğlum. kendi elinle kendini ateşe attın
diyip yüzüme kapattı telefonu. Yeşilçam klagiblerini canlandırıyorduk anasını satayım sanki. ilk defa sinirlenmiştim ağzımdan kötü bir laf çıkmıştı.
O sinirle Direkt bilgeyi aradım.

-ben Alo? Sen kime ne dedin ?
-bilge kimseye hiçbirşey demedim (sesi titriyor)

hiçbirşey demeden kapattım telefonu . Aklım almıyordu hiçbirşeyi. Bilge tekrar tekrar arıyordu en sonunda açtım .

-bilge ya ben sana hislerimi söylemiştim ve sende gelirken bana sarılmıştın. ben bi kaç arkadaşıma birlikte olduğumuzu söyledim.

hala maraştayım ede

Beklediğim gibi olmadı ama. Onur gelmedi hiç. görmedim de okulda. Böyle olması benim için daha iyiydi. Belaya bulaşmıyordum en azından. Sıradan bir memur çocuğuydum ben. Tamam özel okulda okuyacak kadar paramız vardı belki ama savuracak kadar da yoktu. Onların bir günde harcadıkları para benim haftalığımdı belkide.

Derslerin hiçbirine girmemiş zamanımın hepsini atölyede geçirmiştim. Birşey yaptığımdan değil. sadece burasu bana iyi geliyordu. Kuşlar gibi özgürdüm burda. Her materyal benim emrimdeydi sanki. Ben istediğimde fırça beyaz pürüssüz perdeyi boyuyor. ben istediğimde renkler birbiriyle dans ediyordu.
Tüm günü orada geçirdikten sonra evimin yolunu tuttum. Evin önüne geldiğimde eve girmek istemediğimi farkettim . Bir grup çocuk top oynuyordu. Benimde oynamak için can attığımı farkettim. 18 yaşındaydım lakin eski günlerimi özlemiştim.

Bin bir türlü olgu kafamda yankılanıyordu. Bilge bana açıldıktan sonra mutlaka bir cevap bekleyecekti. Beynimin içindeki hücreler resmen arapsaçı misali birbirine dolanmıştı. Düşünmekten kendimi Çizmem gereken resme odaklayamıyordum. En sonunda kafamı toplamak için bahçeye çıktım.
Hava hafif rüzgarlıydı. Ama bu rüzgar insanın ruhunu okşayan bir cinsten. Ne rahatsız ediyor ne Baş ağrıtıyor. Böyle zamanlarda hiç olmadığım kadar özgür hissediyordum kendimi.
Tam rahatlıyorum derken Onur faktörü geldi aklıma. Bir de onunla uğraşıcaktık. Hele bu olanlar kulağına gitmişse şenlik var demekti.

Dün nimet seni aramış dedi. Evet biliyorum dedim. Öyle bir şey yok haber vermek için konuşmak istedim seninle dedi. Lafı çevirmeye çalıştığının farkındaydım ama üstüne gitmiycektim. Peki öyleyle yanlış anlamışım ben sanırım olabilir dedim. Bir süre ne o ne de ben konuşmadık. sadece içimdeki beni susturamıyordum sürekli kendimle çelişip duruyordum.
Hadi okula dönelim atölyeye gitmem gerek dememe kalmadan bana herşey doğru dedi. Bi süre durduktan sonra gülümseyip sorun yok diye bildim sadece.
Mekandan çıkıp okula doğru giderken kolumu bıynuna attım. Sarmaş dolaş okula girdik. Daha sonra Koridorda Bilgeyi bırakıp atölyeye doğru ilerledim .

Beyler bi 10 dakika kızla konuşayım canı sıkkın gelince seri seri devam edicem.

Beyler kusura bakmayın hem kız arkadaşımla mesajlaşıyorum annesi hastaydı hem sözlüğe yetişmeye çalışıyorum mazur görün biraz. saygılar

DEVAM EDiYORUM.

Öğle arası olduğunda ilk olarak resim materyallerimi atölyeye brakmıştım. Daha sonra okul girişinin oradaki güvenlik bürosunun oraya giderek beklemeye başlamıştım Bilgeyi.
5 dakika geçmeden bilge geldi. Çok beklettin dedim . Utanıp sıkılarak özür diledi. Önemli değil sadece şakaydı diye ekledim. Ayak üstümü konuşacaksın dediğimde pek vaktini almak istemiyorum dedi. ilk defa onu böyle karşımda iki büklüm utana sıkıla görmüştüm.
istersen biyerlere gidebiliriz fakat sizin takıldığınız gibi yerlere gitmiyorum biliyorsun beni diyecektim ki beni anlamıştı sanırım. Adını pek hatırlamadığım bahçeli şık ama mütevazi bir yere gitmiştik. karşıma değilde yanıma oturdu. Seni dinliyorum anlat bakalım dedim.

-bilge neden çağırdın ki yanına ?
-ben neden kapıya nöbetçi yolladın ? kendin gelemedin mi ?
-bilge bilmiyorum utandım belki olamaz mı ?
-ben öyle olsun bakalım. şimdi benden ne istediğini duyabilirmiyim ?
-bilge şeyy öğle arası senle biraz konuşmak istiyorum da tabi uygunsan ?

resim atölyesinde olucaktım normalde öğle arasında ama biraz vakit ayırabilirim sanırım dedim. Peki görüşürüz diyerek uzaklaştı yanımdan. Aslında konunun ne olduğunu ve ne diyeceğini kestirebiliyordum ama kendi tepkimi kestiremiyordum. Vereceğim cevap tamamen o anki ruh halime bağlı olabilrdi. Hislerimle hareket etmeyeli çok uzun zaman olmuştu. Tekrar bi ikilemin içine düşüyor olabilirmiydim ? Yada herşeyi akışına mı brakmalıydım ?
Tüm bunları düşünürken kendi içimdeki paradokslarda kayboluyordum. Halbuki tek bir cevap olacaktı. Evet veya Hayır.

Bu küçük ayrıntıların hepsini farkediyordum ama hçbirşeyin akışına engel olmuyordum. Her gün yaptıklarım ın aynısını bugünde yapıyordum. Hatta diğer tenefüslerde dışarıya çıkmayıp Bloknot defterime türlü karakalem çizimleri yapıyordum.
Öğlen arası olmadan önceki son tenefüs yine ihsanla muhabbet ediyorduk. Yavaş yavaş kanım kaynamıştı bu çocuğa. Sert bir mizacı vardı ama ben onu güreşçiliğiyle ilişkilendiriyordum. Sohbetin orta kısmında tanımadğım bi kişi adımla bana seslendi. kapının oraya doğru gittim . Sanırım okul nöbetçisiydi. Ne istediğini sordum . Bana müsaitsem öğle arası Bilgenin benle konuşmak istediğini söyledi.

-ben kendi neden gelmedi bunu söylemek için ?
-nöb utanır gibi bi hali vardı.
-ben gelip kendi söylemediği takdirde böyle birşeyin olmayacağını söyle ona .
dedim gülerek. Nöbetçide anlamış olacak gibi tebessümle gitti . Uzaktan Bilgeyi görebiliyordum. Nöbetçi dediklerimi kendine ilettiğinde. Kızardığı ortadaydı. Bana gözlerini devirerek uzun uzun baktı ve utana sıkıla yanıma geldi.

Koridordan sınıfa doğru yöneldğimde Bilgenin biriyle hararetli bir şekilde konuştuğunu gördüm. Tahminimce arkadaşı olan Nimetti bu. Naptın sen gibisinden çıkışlar yaptığını düşündüm kıza. Beni gördüğünde iki büklüm oldu Bilge. Hiçbirşey demeden Günaydın bilge diyerek gülümseyip geçtim yanından. Oda şoktaydı bende. ne yaptığımı bilmiyordum. kontrol bende miydi onu bile bilmiyordum. Sadece çok iyi hissediyordum. isterseler yatırsınlar ağzımı yüzümü kırsınlar sesimi çıkarmayacak gibiydim.
Sınıftan olan bi erkek arkadaşım (adı ihsan) yanıma gelip hayırdır biraderim bu ne neşe diye sordu.
ihsan diyer kılkuyrukların aksine daha ılıman bir çocuktu ve güreşçiydi. Okul adına müsabakalara katıldığını duymuştum.
ihsana öyle önemli bir şey olmadığını sadece sabah mutlu uyandığımı söyledim. biraz muhabbet ettik ve konuyu kapadık.
Garip birşey vardı. Tenefüslerde yanıma gelen Bilge bugün hiç uğramamış hatta koridorda beni gördüğünde kızlar tuvaletine kaçmıştı.

GELDiM BEYLER DEVAM EDiYORUM.

Bilgenin ban karşı boş olmadığını biliyordum aslında fakat bu son olanlarla tamamen tastiklenmiş oldu düşüncelerim. Fena kız sayılmazdı aslında . Hatta baya çekiciydi bana göre.
Yinede sevmiyordum. Sadece Bilgeyi değil Hiçbir kızı sevemiyordum. Bi yandan içim rahatlamıştı . Çünkü Onurun bana yaptıklarından sonra onun sevdiği kız beni seviyordu. Bunu biliyordum. Ama masum bi kızı o bine karşı koz olarak kullanamazdım . Adamlığa sığmazdı. Ya da kullanır mıydım ? Bilmiyordum.
Pek alkol tüketen biri olmadığımdan 3. şişenin dibini gördüğümde biraz afallamıştım. Ayağa kalkmaya yeltendiğimde sanki bacaklarım benden bağımsız hareket ediyorlardı. Fakat kafam yerimdeydi. Rahatça düşünebiliyor. Elektrik dreklerinden süzülen ışıkları seçebiliyor evimin yolunu bulabiliyordum. Fakat kendimi eve nasıl attığımı hatırlamıyorum.

Sabah acaip bir baş ağrısıyla uyandım. Buna rağmen kötü hissetmiyordum. Aksine iyiydim.
Hiç yapmadığım şeyleri yapmıştım. Saçımı fönledim. çokça parfüm sıktım. Sanki nasıl göründüğümü önemser gibiydim. Bu benim için pek sorun olmadı.
Okula mutlu bir surat ifadesiyle giriş yapmıştım. Hiç yapmayacağım şeyleri yapıyordum. insanlara selam veriyordum gülüyordum mutluydum.