0
Lise 3 Zamanları 2012 senesinde onu tanıdım. Sıradan birisiydi. Esmer bir teni güzel bir gülüşü vardı ondan hiç etkilenmemiştim o dönemler. O sene bitti, lise üçe geçtiğimizin yazı konuşmaya başladık. Ortak pek bir konumuz yoktu yinede güzel bir konuşma sürdürürdük. Daha sonra sıkılıp bir bahaneyle konuşmayı kesmiştim. Sonra sene yine başladı okullar açıldı. Onu orda görünce tekrar. Muhabbetini yaptığımız beraber güldüğümüz şeyleri geçirince aklımdan hiç bu kadar farklı bakmadığımı farkettim. Ona bambaşka bir kapı bambaşka bir yer açılmıştı kalbimde. Tekrar konuşmaya başlamıştık. Rüya gibi geçen aylardan sonra beni istemediğini söylemişti. Güzel bir kızdım ve hiçbir zaman inanmamıştım beni sevmediğine. Sonra zamanla anladım ki Onunda onaylamasıyla beni aslında hiç sevmemiş. Ben o günden sonra hep onu sevmeye devam ettim o bakışım, kalbimde açtığım yer hiç kapanmadı hiç bitmedi ona karşı sevgim. Bazı insanlar gerçekten onları sevmemiz için gönderilmişti. Sevgi yakışıyordu o adamlara. Ben onu sevmiştim. O benden hoşlanmıştı. Kötüydü ama bir insanın sevmemesine engel olamıyordunuz. Her şeye çare vardı da bir ona yoktu. Aradan 4 sene geçti. Yaklaşık bir senedir hiç haber almıyorum ondan. En kötüsü de onsuzluğa alışmak başka insanlarla Mutlu olmak. Hayal ettiğim şeyi hiç bir zaman yaşayamicak olmanın verdiği hüzün. Gerçekten bir şeylerin farklı olmasını çok isterdim.