kafamın dağılması için tatilimi sonlandırdım ve işe başlayacağım yarın. işten 9 gibi geliyorum. yemek duş derken 11 i bulur. bir anlaşma yapalım. her gün 11 de başlayayım iki saat anlatayım. uygun mu sizin için beyler?

sizleri dinledim; içtim içtim dayandım kapısına 7 saat konuştuk. anlattım ona he şeyi. ve bugünde terk edildim.. istemiyorum. seni istemiyorum.
iki kelime bir insanın canını bu kadar yakabilir mi?

o kadar şey yaşamışken yıllarca elimi bile sürmediğim gözlerine bakarken eridiğim evlenmek istediğim hayallerimi süsleyen ve yakında evimin kadı olacak olan kadından bir darbe yedim bugün beyler... telefonun ucundaydı sesi bile beni mutlu ederken
-artık seni istemiyorum...
böyle dedi. bana bunu dedi

öncelikle merhabalar arkadaşlar. büyük bir sorunum var... bugün bunca şeyin üzerine hayatımda en büyük darbelerden bir tanesini yedim..

kimler burada

geldim beyler buradayım kaçmak yok

derken okul açıldı dersler başladı. hayatımın buralarında anlatmaya değecek pek bir şey olmadı. ders çalışıp kitap okuyup hayal kurardım sadece. hayatım bundan ibaretti

yazdığım yazılar ilgi görüyordu üslubum beğeniliyordu yazar olmak istemiştim bir ara. ama daha sonra edebiyatımızın ne kadar çürümüş olduğunun farkına vardım. popüler toplumun bir parçası olmak istemedim

yaz tatili bu şekilde geçti köpek gibi çalışır eve yorgun argın gelir ve akşamları kitap okurdum. tekrar trene binip okulumun yolunu tuttum. yurda giriş yaptım burayı evim gini görüyordum. derslerime çok çalışıyor ve yazılar yazıyordum

her gün o iğrenç adama katlanmak zorundaydım. her allahın günü...

ben olan bunca şeye rağmen yinede mutluydum. sevdiğim insanlar yanımdaydı çünkü. bu beni mutlu etmeye yetiyordu. günler böyle akıp giderken bir gün babam çıktı geldi. yine bulmuştu bizi. kafası dumanlıydı. mahallede biriyle kavga ediyordu. onun bir katil olduğunu bildiğim için daha da tiksinmiştim. her gördüğümde daha da çok hırslanıyordum. nefretim çok büyüktü. ama annemi yüzüstü bırakmak istemiyordum

ev berbat bir haldeydi bir kaç parça ekmek bir kaç döşek hepsi bu. borçla harçla geçiniyorlardı. bende yaz tatili olduğu için bir işe girdim ve çalışmaya başladım. anneme ilaç alıyordum. gidip yeşil kart çıkarttırdım sonra. annem günden güne iyileşiyordu. büyük ablamın sınav sonucu açıklanmış ve iyi bir üniversitede istediği bölümü kazanmıştı

beyler dinleyen yok mu

mesaj atanlar oluyor elimden geldiği kadar cevaplamaya çalışıyorum.
dediğim gibi istediğiniz zaman mesaj atabilirsiniz elimden geldiğince cevaplamaya çalışıyorum

bir kaç gün yoğun bakımda yattıktan sonra açıyor gözlerini sonra akrabalar o evi tutuyor. çalışamaz oluyor artık. markete veresiye ile devam ettiriyor hayatını. babamdan şimdilik haber yok. hiç haber olmamasını diliyorlar. derken günler geçiyor annem iyileşmeye çalışıyor ve ben geliyorum sonra

mavi ve kırmızı ışıklar arasında siren sesleriyle geliyor sanki azrail. mavi yaşam kırmızı ölüm. ışık bir mavide bir kırmızıda. azrail ile kavga ediyor ümutlar. hastaneye kaldırılıyor. içtiği zehir daha bütün kana karışmamış. şimdilik umutlar kazanıyor. azrail üzülüyor belki alamadı diye canını. kurtaramadı onu diye. hayata dönüyor tekrar kadın. uzaklarda bir yerlerde bir şeyler olup bitiyor insanlar habersiz insanlar mutlu...

mektubu yolladıktan sonra adana sokaklarında bir kadın... yalnız başına yürüyor. ümidi yok. çaresi yok. ağlayamaz olmuş artık. göğe bakıyor belki. belki allaha sesleniyor. neden ben dediğini duyar gibiyim hıçkırıklar arasında. çaresiz. adana sokaklarında bir kadın... yalnız başına yürüyor. hayatta tek gerçek olan ölümle yüzleşiyor o gün. allahtan cevap gelmiyor. ümidini kesiyor kadın. vazgeçiyor mücadele etmekten. adımlarını sıklaştırıyor sokaklarda. bir eve giriyor. bir şey alıyor evden. kardeşinin verdiği verdiği iki beden büyük ceketin içerisine saklıyor bir şeyi. sote bir yer bulup su ile içiyor. bi kadın yürüyor sokakta. çaresiz ve tek başına. haykırsa dünya yerinden oynayacak sanki. vazgeçiyor belki ölümden. gerçeklikten korkuyor. sokakta yürüyemiyor artık bir kadın. hayatı yükü omzunda gibi diz çöküyor en sonunda. kafasını kaldırıp tekrar bakıyor gökyüzüne. gökyüzü masmavi. allaha sesleniyor. allah cevap vermiyor...

kardeşine çocuklarını emanet edip olan biteni bana mektup yazmış önce postaneye gitmiş ve okula mektup yazmış. ve biz yatılı okuduğumuz için gelen mektupları önce müdür yardımcısı okurdu. işte o zaman anladım adamın bana neden öyle davrandığını.

biraz sakinleştikten sonra ablam beni kenara çekti ve olanları anlattı.

meğer kadını döverken bu sefer kadın kendinden geçmiş öldü diye korkmuş dışarı çıkmış ve ambulans diye bağırmaya başlamış ve kaçmış... kadıncağız dayanamamış ve ölmüş hastaneye yetiştirilmeden. kadının ailesi kendisini öldürmesin diye üç kadını bir başına bırakıp kaçmış. adamlar gelmiş eve. bağırıp çağırıp rezil etmişler annemi. tabi olayın aslını bilmiyorlar. bilseler öldürürler. annemi kolundan tutup sokağa atmışlar bir huur gibi... annemin çok ağırına gitmiş. kızlarını alıp kolunun altına başı dik şekilde yürürken gidecek yeri olmadığını bildiği için sarkanlar olmuş. yüreğirden seyhana yürüye yürüye gitmişler teyzemin yanına ve ablalarımı teyzeme bırakmış

eve girdiğimde annem yer yatağı gibi eskimiş bir süngerin üstünde yatıyordu. iki ucunda iki ablam beni bekliyordu. babam evde yoktu. valizleri atıp hemen anneme koştum sarıldım. ağlıyordu. evet. bu kaçıncıydı kimbilir ama ilk kez bu kadar çok yaklaşmıştı hayatını sonlandırmaya... annem bir kez daha denemişti intiharı. ama yine başaramamıştı

dinleyen var mı beyler? kimler burda?

sabah erkenden uyandım annemi görebilmek ümidiyle teyzem uyanmış kahvaltı hazırlamıştı bile. kuzenlerimle birlikte oturduk kahvaltı yaptık. eniştemin benden rahatsız olduğu açıkca belliydi. yapmacık konuşmalarından nefret ediyordum. kahvaltı bittikten sonra eve gitmek için yola çıktık. teyzem beni kendisinin bırakacağını söyledi. ilk kez teyzem beni bırakacaktı şaşırmıştım. yola çıktığımızda annemlerin baktığı o yaşlı kadının evine doğru değilde başka tarafa gidiyorduk. teyzeme nedenini sordum ve bir cevap alamadan en sonunda yıkık dökük bir yerin önünde durduk.

muğladan denizliye gidip geldim onun için geç kaldım

dinleyen varsa başlayacağım

geldim beyler bayanlar beklettiğim için özür dilerim