@7 biliyorum panpa zaten iki kasa var şimdi ekran kartı olan da denedim onda çalıştı ama diğerinde ekran kartı yok direk anakarta takmam lazım onda hala çalışmıyor.ben kasayı bi açayım en iyisi belki girişe tam oturmuyordur

@4 yok panpa ikisi de erkek kablolar uyuyor onda bi sıkıntı yok ama sinyal yok diyor

yok mu la bilen hepiniz mi sadece ferre için kullanıyorsunuz bilgisayarı

kasa ile monitörü bağlamak için kablo aldım bugün iki ucu da erkek olanlardan.eve geldim bir taktım sinyal alınamıyor dedi.iyi tamam bozuk yarın değiştiririm dedim. şimdi ise film seyretmek için laptopu televizyona bağladım aynı kabloyla bi deneyeyim dedim kablo çalıştı. neden kasayı çalıştırmıyor da laptopu çalıştırıyor bu meret bi yardım edin la

rezerve

2010un ilk aylarında geldim ben buraya. boşuna bakmayın uçuruldum zamanında.ilk aylarıydı ve o zamanlar gece olan bitende dönen muhabbetler özelden dertleştiğimiz zamanlar vardı. sonra bişeyler oldu ve ben bir süre sözlükten ayrı kaldım. geri dönebilecek duruma geldiğimde hiç bıraktığım gibi olmadığını gördüm ki geri dönemedim de zaten çünkü hala anlamadığım bir şeyden dolayı silinmiştim. geri üye olmak istemedim çünkü burası bana yabancı geldi artık

aslında düşündüğüm zaman kaç kere o kadar boş şeylere güldüğümü hatırlamıyorum burda. gülmek için giriyordum ve ne görsem gülüyordum.ama sonra bazı şeylerin altından bazı şeyler doğmaya başladı. sözlük çıkamayacağı bir yere girmişti ve biz hiç ses çıkarmayarak sadece o boş şeylere gülerek bile daha da derine gitmesini sağlıyorduk sözlüğün.ben çok sözlük büyüttüm.her ne kadar artık nefret etsem de ekşiden tutun taktak itü hatta ve hatta hiç üye olmasam da ihl. hiç biri beni bu kadar heyecanlandırmamıştı. ekşinin bu kadar büyüyeceğini biliyordum ama yine de inci kadar heyecanlandığımı hatırlamıyorum.

velhasıl kelam bu heyecanlandığım günler çok eskide kaldı artık. küfür kıyamet olan bir yerde imkansız olarak addedilmesine rağmen bir naiflik yaratabilmiştik burda ama kendi ellerimizle boğduk o naifliği.ben en çok onu özledim.150.000 kişinin 500ünde olan naifliği değil 50.000inde olan naifliği özledim. herkesin birbirine güvendiği güvenebildiği günleri özledim. beni hayata döndürebilen sözlüğü özledim.

ama özlemek hiç bir şeyi geri getirmiyor.ne yazık ki çok iyi biliyorum.o günler geri gelmeyecek ama bir gün belki bir gün bişeyler olacak. bekleyeceğiz panpalar. eğer gerçekten burayı seviyorsak bekleyeceğiz.

neyse panpalar rakı da bitti gidip yatayım bende

@61 panpa sen benim yerimde olsan damlanın bana yaşattığı acıyı annene babana yaşatmaya kalkışabilirmisin?bak hep kendimde değilken intihar etmeye kalkıştım. arkamda kalacakları o durumda bırakmayı göze alamam

@53 keşke yanımdaki odada olsaydı panpa. belki bende onunla giderdim
@58 şimdilik işime gelen kendimi harap etmek panpa. acı zaten içimde.her gün yüzleşiyorum.ama çok sağol. anlamışsın beni ya o yeter

@54 böyle acıyı allah sevenin de başına vermesin sevmeyenin de panpa
@55 anlatacaklarım bu kadar panpa. dedim ya meşgale olsun diye yazıyorum içmeyeyim diye yazıyorum.bak bitti diye kalkar kalkmaz elimde rakı kadehiyle geri döndüm bilgisayar başına
@56 sağol panpa inanman bile yeter

hepinize çok teşekkür ederim.. sevin lan.ne olursa olsun sevin.. acele edin.. çünkü bir günü değil bir saniyeyi bile arayabilirsiniz sonunda..

şimdi bazılarınız niye anlatıyorsun şimdi diyebilir. benim yarın doğum günüm.3 yıldır telefonumu kapattığım evden çıkmadığım doğum günüm. çünkü bugün damlanın vefat edişinin yıldönümü. hayat benimle dalga geçiyor gibi. gün gelecek ya hepten düzeleceğim ya iyice delirip intihar etmeyi becereceğim..

çünkü tekrar o beyaz odaya dönersem yine herkes bana damlayı unutturmaya çalışacak. zamanında unutmak için ilaca sarılan ben şimdi unutmamak için ilaçları reddediyorum çünkü böyle olması lazım.

şimdi bunların hepsi boş geliyor banayani tedaviler hastaneler falan. 6 7 ay herkes beni iyileştirdiğini sandı. belki artık ilaç kullanmıyorum ama ben bir kere delirdiğimi hissettim. hala geceleri damlanın sesini duyup uyanıyorum.. gündüz vakti yolda yürürken karşıdan geldiğini görüyorum.. normal değilim.iyi değilim.ama böyle kalmak istiyorum.

artık normal bir biçime girmeye başlıyordum. damlanın babası benim gibi delirmeyi seçmemişti.ama adamı görünce neredeyse 20 yıl yaşlandığını gördüm.. belki o da benimle aynı yerlerde olabilirdi. sanırım oğlu engel oldu ona..

sesini hiç duymadığım başka bir ali.. olmayan ağaçtan topladığı olmayan portakalları olmayan arkadaşlarına ikram eden ekrem..55 gün sonra iyileştiğim için bırakılışım..

klinikte geçen 5 ay..sonra bir doktoru yaralayışım.. sonunda doğru yerini kesebildiğim bileklerim..ve erenköy ruh ve sinir hastalıkları hastanesi..

önce klinik.. artık bağımlıyım ben bile kabul ediyorum. kabul ettiğim anda bıraktım zaten ilaçları.ama orayı unutamıyorum.bir hap için gözünü çıkarmaya hazır ali.. doktorlara her seferinde bir gram için milyonlar öneren gizem..hap yüzünden girdim çıkınca bunlar yüzünden alkole başlıycam diyen cem..

@43 vefat etti panpa. sızıntıdan zehirlendi

atipik depresyonun yanına suciid i de yerleştiriyor artık zorla zütürüldüğüm pgibiyatrist. normal olmayan depresyon ve intihara eğilim..

kendimde olmadığım her an kendimi öldürmeyi deniyordum.. kaç kez ayılınca ip buldum yanımda.bir kere bileğimi kestim ama üst tarafını kesmişim..

şişelere sarılıyorum.. damlayı anımsamamamı sağlayan her damla içki can benim için.. erdemin yakasına yapıştığımı hatırlıyorum. kendime gelmek için avuçla yuttuğum benzedrin kaşeleri.. artık reçeteyle aldığım ilaçlar, alkol ve her seferinde kavga ettiğim eczacılar var hayatımda..

şu anda ağlayarak yazıyorum bunları.o kadar dolmuşum ki.size hepinize ayrı ayrı kardeşim diyesim var.her birinize sarılasım var. sadece destek göresim var.

gaz sızıntısı.. babayla oğul dışarda damla uykuda.. damla hep uykuda..

o geceyi hayal meyal hatırlıyorum. telefon çalıyor.. saat 2..telefonu açıyorum.. numara damlanın.. açıyorum damlanın babası.. sadece oğlum diyor..