Şu anda ne yapıyorum derseniz. Gözdeden ayrılalı 3 ay oldu ve bu durumu atlatmak için alkolik gibi bişi oldum. Günde bir paket sigara hayatımı mümkün olduğunca eğlenerek geçirmeye çaba sarfediyorum. Birbirinden iyi 4'lü bi kız kanka grubum var sohbet muhabbet edasında. Geçen çarşamba yine kubilayla içtik ve yurtta nerdeyse kavga çıkıyordu elemanın teki dışardan 2 çocuk çağırmış odayı bastılar felan Allahtan kafa kıyaktıda alttan aldılar. Vizelerim başlıcak 1 hafta sonra.Şimdiden çalışıp alttan ders bırakmamaya çalışıcam.Şimdilik sevgili felan düşünmek bile istemiyorum. Sadece şunu bekliyorum: Beni anlayabilecek, kafa yapıma uygun olcak, beni gerçekten sevecek, bırakmayacak bir kız karşıma çıkana kadar asla ve asla ciddi bişi düşünmeyeceğim. Bunun umuduyla hayata tutunmaya çalışıyorum. Bilmiyorum herşeyi olan ama kaybedecek şeyleri umursamayan biriyim. Sevgi... Herşeyiniz olsun ama sevgi olmadı mı bilmiyorum bende elinizde olanlarında bir önemi kalmıyor.

FiNAL Hikayemi yazmaktan vazgeçtim. Baya bi bunalıma soktu beni o yüzden ara hikayeleri geçip direk finali vericem. Gözdeyle 3 ay çok güzel bir flört zamanı geçirmiştik ki ben o süre zarfında Büşrayı unutmuş tamamen gözdeye aşık olmuştum.3 aylık flörtün sonunda bir gece 4 kız 3 erkek barda güzelce bi içmiştik. Gözdenin arkadaşı bence bizi sonradan çekemeyen Sude beni barda kenara çekip "Artık Gözde bişi olsun istiyor neden hamle yapmıyorsun" falan filan muhabbeti geçti ben gerekçelerimi söyledim ve mutlu olmuştum derken o gece gözdeyle sevgili olduk. ilişkimizin 2'ci haftası "Ben arkadaşlarımla dışarı çıkıcam iznin olursa sıkıntı olmaz değil mi ?" diye mesaj atmıştı. Normalde Arkadaşlarım ile diye mesaj atmazdı bir yere gideceği zaman. Kızlarla çıkıyoruz derdi.Bu olay beni işkillendirmişti ve yanlarına gittiğimde sude ve gözde karşılıklı yanlarında da 2 tane muallak hemşirelik okuyan erkek vardı. Salak saçma muhabbetler felan hatta ulan ben gelmişim çocuk sen kızlara yılbaşında napıyonuz diye sorulur mu amk ? Dercesine densiz sorular soruyordu.
Karlı havalardan nefret ederim evet bir izmirli olarak... Bunun sebebi ise bu olay yaşandığında ben ilk reel kar yağışını canlı canlı yaşıyorken sevgilimle romantik zaman geçireceğime 2 tane lavuğun masasından alıyorum yurduna bırakmaya. Akşamında yurdunun önüne bırakırken bana atar yaptım ve atıştık. Sonrasında ben kendi gururuma yediremedim ve ertesi akşam yurduna gidip ayrılmak istediğimi söyledim."Sen zaten konuşmaya buraya değil kararını açıklamaya gelmişsin dedi" ve gitti. Bende yoluma bakıyordum. Ertesi gün bi buruk acıyla okula dönmüştüm moraller bozuktu derken akşamında gözde aramıştı. Nasıl bu kadar çabuk bitebilir falan filan klagib muhabbetler.2-3 gün sonra aradım ve konuşup tekrar barıştık. Yada ben öyle sanıyordum. ilişkinin başından beri nedense gözde benden hoşlanmıyordu gibi bi his vardı. Bana sevgisini göstermiyordu da denebilir. Barıştıktan yaklaşık 2 hafta boyunca gözdeyi finaller yüzünden hiç görememiştim ki 5 Ocak 2017 tarihinde sadece kısacık bir mesajla mutlu olmadığını ve benden ayrılmak istediğini vs... zırvalayarak beni terk etti.O günden beri hala toparlanamadım. Yaklaşık 1.5 ay önce tekrar aradığımda iyi biri olduğumu ama sevgi olmayınca yapamadığını söyledi yani sonuç benim için yine aynıydı. Toparlanamadım sözlük... Hala içimde korlar yanıyor. Bazen unutuyorum ama silemediğim için tekrar hatırlıyorum. Büşrayıda artık giblemiyorum en azından Gözdeden sonra. Birde Gözde ile aynı fakültedeyiz o hemşirelikte okuyor 1'ci öğretimde bazen denk geliyoruz. Bilemiyorum kalbim artık soğudu. Mesela bu gün öğren yemekhanede bi yan masalarına oturmuşuz farkında değilim. Gödrüğümde bişi hissetmedim ama eskileri hatırlayınca içim acıyor...
Şu an Allah'a şükür peder durumumuzu toparladı cebimde 3-5 param var, kıyafetlerim full marka, cidden sırtımı dönebileceğim arkadaşlara sahibim, ilk dönem 2.65 ortalama yaptım ki 5 aralıkta gözde benden ayrılmasaydı o günki sınava çalışır ondan kalmazdım. Herşeyim dört dörtlük fakat hep içimde bi sevgi ekgibliği var. Bilemiyorum belkide çok takıyorum ama şimdiye kadar beni harbiden seven bi kız çıkmadı.O yüzden kaybedecek birşeyim yok çünkü mal mülk herşey yalan. Elimdeki herşeyi beni gerçekten sevebilecek bir kız uğruna feda edebilirim...
Bu da benim sonu saçma sapan biten bir hikayemdi. Gönül isterdi ki daha fazla insan rabet gösterseydi ve ben hikayemi daha adam akıllı bitirebilseydim.Ama tek etken bu değil. Cidden kötü oldum anılarım depreşince. Yinede Allah'a şükür bizden de kat ve kat kötü durumda olanlar var.
Hikayemi 1 kişi bile okuduysa ne mutlu bana.Tek söyleyeceğim şey "Dünya gerçekten küçüktür". illaki tekrar kader yolumuzu kesicek ve beni aramasını ölene kadar beklicem. Esen kalın sözlük kendinize cici bakın.

ibrahim Can B.

artık hikaye popülaritesini kaybetti gibi.Zaten hikayeyi yazarken baya duygulandım ve yazma hevesimde kaçmaya başladı.Artık burası benim hikayemin geri kalanı için karalama defteri gibi bişi olucak.Ara ara yazarım gelir okursunuz trendtende düştük zaten sıkıntı yok.
Cidden 3 aydır toparlanamıyorum.Ayda 1 kere arkadaş ortamlarımda içtiğim alkol artık haftada 2-3'e çıktı sigara desen günde fix 1 paket.Bilmiyorum yaşama anlamım kalmadı.Bir umuttur geleceğe gözlerimizi kısarak bakıyoruz işte belki bizi toparlıyacak yeni biri hayatımıza girer bu bohem hayatın içine daha fazla batmadan çekip çıkarır.Ama olmuyor...
Neyse hikayenin kalanını ara ara atarım.Bu geceyede bir şarkı ile ara veriyorum
https://www.youtube.com/watch?v=qoMesw9t6WU

Kendine cici bak sözlük...

Bu kişi Gözdeydi... Evet evet yanlış görmüyorum GÖZDE !! Kubilayın beni itmesiyle kendime geldim. Noldu felan derken olayı geçiştirdim. Gidipte yanlarına oturamazdım ama numarasını silmediğim aklıma gelmişti. Günü gelince arıyacaktım şimdilik hazır hissetmiyordum. Derken 2 hafta sonra yurtta 4 kişi toplanıp şarap içelim diye kararlaştırdık. Bende mal gibi şarabı almışım ama dolaba almayı unutmuşum. Okanla yan odadaki Ali denen eleman içmediler.Ben ve Mustafa şişeyi paylaştık. Bende bişi olmadı sadece sıcak basmıştı fakat mustafa zum olmuştu.Ben dışarı çıkıp biraz yürüyüş yapmıştım ki hiç unutmam bi Osmanlı mezarlığında Allah affetsin o kafayla Fatiha okudum ne alakaysa "Allahım bir daha içmicem tövbe tövbe vs... " zırvalıyorum. Yurda döndüğümde Mustafa pert olmuştu bile. Hatta eline kalem kutuyu verdik telefon gibi konuşuyordu. Kapalı televizyonda aha adriyana lima çıktı diye yiyoduk bu da "Ohaaa dıbına goyam hatuna bak be iliq gibi" diye bağırıyodu. Neyse bunu zar zor uyuttuk ve benim kafama bişi yatmıştı. Telefonu aldım ve numaraları kurcalarken denk geldim ve direk araya tıkladım. Uzun bi telefon çalmasından sonra o tatliş bi ses ile "Alo kimsiniz ?" sesi beni sevindirse de kimsiniz cümlesinin verdiği unutulmuşluk hissi beni benden aldı."Benim Gözde Akasanta hani teğmenden. Demek Balıkesir üniversitesi he?"
diye devam etmiştim."Evet yoksa sende mi burdasın?" falanca muhabbetler hangi bölüm napıyosun nasıl gidiyor derken Gözde "Eee artık bi ara buluşuruz" demesiyle benim kafamın azizliğine uğrayarak "Tabi görüşücez la" demem bir oldu. Bozuldu gibi oldu ama ses çıkarmadı. Konuşma bitmişti ve ben çok mutlu olmuştum neden bilmiyorum. Belkide tamamlayamadığım ekgib kalan işleri bitirme fırsatım doğduğu içindi.O sohbetin tümü hala aklımdadır hepsini yazmadım. Hatta Gözde ile tüm anılarım konuşmalarım aklımdadır.ÇÜNKÜ UNUTURSUN AMA SiLEMEZSiN !!!

Ertesi gün Alper fakülte bankında bi elemanla oturuyordu. Gelirken selamdır felan benide bu çocukla tanıştırdı.Çocuğun ismi Kubilaydı fakat ilk başta hiç ısınmasamda şu anda bu kişi Balıkesirdeki en iyi arkadaşım dostum hatta KARDEŞiM dir.3'lü olarak takılırken zamanla Alper bizden kopmuştu. Bilmiyorum ama üniye gelmeden önce şu sözü duymuştum."Ünide ilk tanıştığın kişi ile sonradan hiç konuşmazsın bile" ki öylede oldu. Zaten şu anda başka bi üniye geçiş yapmış. Neyse günler böyle geçiyor Kubilayla aramız daha bi iyi oluyor, bunun tanıştığı Mete diye biri daha var ki onlada tanışıyoruz ve 3'lü bir efsane grup oluyoruz. Kubilayı tarif edicek olursam 1.90, kızlar tarafından baya sevilen, ağır abi edalarında, espirilerden anlayan ve sağlam muhabbet eden biridir. Mete still olarak tumblr boy edasıyla takılan fakat hayatımda tanıdığım en troll ve bin insandır ki bende binlik ve trollükte üstüme tanımam. Kubilay, Mete ve ben ders çıkışında buluşalım diye kararlaştırdık.Bu arada mete iktisat 1'ci öğretimdir. Kubilayda sınıf arkadaşımdır.Bu Mete salağı gelirken elinde kalpli balon getirerek "OL OSKOM SONO KUOLP GOTORDOM" diye bağırıyo felan ve benim kafamda binlik ampulü yanmaya başlamıştı. Aldım balonu ve "Bu balonu önümüze gelen ilk güzel kıza vericem" diye. Bunlar he he tabi tabi gibptir yaparsın hade len diye gaza getiriyo derken milli kuvvetler caddesinin yukarısına doğru yol aldık. Yolda tam giderken karşıma efsane ötesi yalnız bi hatun geliyordu. Hatun dediğime bakmayın ünili felan ama benden büyük olduğu kesindi. Bişi demeden balonu uzattım ki o arada meğersem telefonla konuşyormuş ve hiç beklemeden bu hamleyi yaptığım için korkmuş ve Iphone 6 olan telefonunu su giderine mazgal arasından düşürüverdi. Dedim "ananı gibim koşun... " Arkamıza bakmadan abartmıyorum 1km koşmuştuk ki giderken kızın çığlık seslerini hala unutamıyorum. Soluklanmak için NEF'teki osmanlıya kurulduk ve çaylarımızı söyleyip muhabbetimizi yapmıştık.Bu da balıkesirde yaşadığım extrem olaylarımdan biridir.
Günler öylece geçiyordu ki bir gün ders arasında yemekhanede fiş alırken gördüğüm kişi karşısında adeta felaket bi şok yaşamıştım. Hani sıcak havada içinize birden bi soğuk titremesi girer ya.işte o his ile kitlenmiştim. Cidden dünya küçüktür arkadaşlar cidden ! Bu kişi bana Allah'ın bir lütfuydu.

Uyanıp hemen birşeyler atırştırmıştım.2'ci öğretim olduğum için kafam biraz daha rahattı.Üniversiteye giden mor otobüslerin olduğu durakta boş bi otobüs yakalayıp binmiştim. Otobüsle 20 km uzak olan, o kadar boş alan var iken dağın ortasına kurulan fakültemize gelmiştim. Bizim iiBF fakülteside şehzade sancağı gibi en yukardaydı ve yeni yapılmıştı.Son durakta inip fakülteye doğru ufak adımlarla gidiyordum.Üniversitenin ilk haftasından dolayıdır ki kampüs bomboştu fakat üninin ilk haftasında gelinmez lafını hatırlayıp kafamı toparlamıştım. Derslerimi ve saatlerimi bölümümün giriş kapısında ararken bi elemanda aynı tabloya bakarken gördüm. Gittim yanına ve "S.Aleyküm kardeşim lojistik ders programı bunlar değil mi ?" dedim ve bunu doğrulatıp panonun fotosunu çekmiştim. Ardından ismi Alper olan kendisi Bursalı bu çocukla ufaktan muhabbetimizi kurup dışarıdaki banklara gidiyorduk.Çocuğa baya kanım ısınmıştı çünkü izmirli bir genç gibi çoğu popüler şeyi görmüş yaşamıştı. Durumuda iyiydi.Çantasından Old Holborn tütünü çıkarınca zaten beni benden almıştı.Şimdi burdakilere Old Holbornu soruyorum bilerek ve bilen çıkmıyor.Bu çocukla zevklerimiz felan bile aynıydı.Öyle tanışma muhabbet derken dersin başlama anı gelmişti.ilk ders muhasebeydi ve hocamızı ifşa etmicem ama tasvirinden çıkarırsınız. Kendisi tamamen çakma Fatih Terimdir. Laga luga cümleler saçma el ayak mimik hareketleri baya kıl etmişti ama sonralardan alışmıştım. Günüde öyle geçirince ayrılmıştık. Yurda geldiğimde yine yalnızdım ki akşamında Okan gelmişti. Yemek felan yedikten sonra o gece sabaha kadar muhabbet etmiştik. Kendisi Kocaeliliymiş felan çokta özele girmicem eski anılardır felan hoş sohbet ardından birbirimizi tanımıştık. Aslında kafa dengi ve iyi biri olduğu çıkarımını yapmıştım ki halada bu düşüncem değişmez oda arkadaşlığı olsun felan çok iyi anlaşırız. Geçen akşam apar topar gitmesinin sebebide arkadaşı burda okuyormuş onun evinde kalmış vs. vs...
Derken günler böyle geçiyordu fakat çevrem daha da genişliyordu.

Birde o sene benle birlikte 4 kuzenim daha sınava girmişti ve 4'üde hiç bir yere yerleşemedi. Hatta ailemizde ilk defa üniversite kazanan kişi ben olduğum için aile ve sülalede de güzel bir statü edinmiştim. Pohpohlanmalar, övgüler, harçlıklar vs... bu durum cidden çok hoşuma gitmişti. Nihayet üniversiteye başlangıç tarihi yaklaşıyordu ve okulun açılacağı haftanın pazar günü eşyalarımı yerleştirmek için ailecek Balıkesire gelmiştik.Oda arkadaşım daha gelmemişti. Belkide gelir tanışırım diye unut etmiştim ama salla neyse diyerek bizimkilerle odayı toparlayıp yerleştirdik.
Biraz gezdikten sonra öğleden sonraya doğru ayrılık vakti gelmişti.Şahsen ben hayatım boyunca evden uzakta yaşamaya alışmıştım. Balıkesirde bile ailemden uzak olmak hiç koymamıştı nedense ama annem ve babam baya ağlamıştı. EVET BABAM !! Hayatım boyunca dedemin vefatında bile ağlamayan, izmirin en taşaklı adamlarından biri olan, karakter ve mizacı ramiz dayıdan daha sert zaza soyundan gelen babam ağlamış. Neyse bende yalnızlığın verdiği çöküntü ve serbestlikle yavaş yavaş apartın yolunu tutmuştum. Aslında yalnızlığı severim ama yalnız kaldığım zaman çok ama çok fazla düşündüğüm, kendimi ve hayatı sorguladığım, planlar yaptığım ve bu durmak bilmediği için kafayı yediğimden dolayı korkar, sıkılırım. Yurda gittiğimde akşama kadar televizyon izlemiştim. Bilgisayarıda getirmemiştim sözde ders çalışırım diye. Derken akşam 10 sularıydı oda arkadaşım gelmişti.Şimdilerde bile burdaki en samimi sayılı arkadaşlarımdan/oda arkadaşım olan kişidir. Hatta kendisi şu an arkamda kendi yatağında uzanıyor ve benim onun hakkında yazdığımı hala farkında değil. Neyse geldi ve "Selamın Aleyküm kardeşim ben Okan." diye söze girdi."Bende Akasanta memnun oldum bro" dedim ve ayakta 1-2 cümle muhabbet ettik.Bu direk duşa girdi ve valizlerini yerleştirmeden çıktı.Bi tak anlamamıştım. Yanındaki elemanda kimdi bide derken ulan burda da arkadaş yapmak zor olucak, oda arkadaşımın zaten çevresi var galiba benle takılmaz diye karalara bağlamıştım.O akşam öyle geçip gitmişti ve alarmımı kurarak uykuya daldım.

silik atmışlar akasantaya artık burdan devam edeceğim inşallah. Hadi başlıyalım.
Artık istediğim bölümü kazanmıştım ve önümde ki büyük bi engel kalkmıştı.Bu engel geleceğim için sahip olacağım mesleğimdi. Geçen yaz tatilimde çok aksiyon yaşamadım malum sınavdır tercihler üniye kayıt felan nasıl geçtiğini anlamamıştım bile. Sadece Üniversiteye kayıt olduktan sonra kalan tek ekgib kalacak yerdi. Peder ev tutma teklifini sunmuştu fakat ben üniversiteli abilerim ve ablalarımdan şu tavsiyeyi almıştım "Sağlam arkadaşlar edinmek istiyorsan ilk yıl yurtta kal" öğüdü cidden güzel bi öğüttür. Babamın bu teklifini istemeyerekte olsa reddetmek zorunda kaldım ve "Baba bu sene yurt veya apart tarzı bi yerde kalmak istiyorum"dedim. Adam tabi kabul etti ve başladık yurt aramaya. Darbe ve fetö olaylarından sonra çoğu yurt kapatılmıştı ve güzel olarak pek fazla tercih hakkım yoktu. Zaten feto yurtları kadar rezil yerlerde yoktur sokakta yaşarım ama oralarda kalmam akü. Neyse 1-2 yurda baktıktan sonra kötünün iyisi Balıkesirliler bilir "Koçbay Apart Yurdu" var. Merkez kareside milli kuvvetler caddesinin arkasında. Sahibi yavşağın tekidir, dini bütün müslümancı gibi gözüküyor göz boyuyor fakat dini imanı para bu adamın. Neyse fiyattır cart curt derken adam yıllık 4.500tl'de 2 kişilik odayı ayarlamaya çalıştı. Pederinde işte hala koptuğum olay budur 7000tl'lik bi senet vardı. Yurdun sahibine senet teklifi yaptı ve adam direk kabul etti. Fakat sorun şu senedi imzalayan adam geçen yıl tefeciler tarafından tüm malına parasına el konulan bir adamdı yani babamın bile o parayı alması imkansızdı. Senedin zaten 1 yıllık kırdırma süresi mi ne kalmıştı saçma bi olay yani yurdun sahibi olayı hala çakmış değil. Zaten şurda 2 ay kalmış gibimde de değil. Neyse böyle bi saçma olayla yurda kayıt olmuştum. Hoşmerim ve bi kaç değişik peynir türü alarak izmire geri dönmüştük.