ikinizinde amk

sırf oksijen zararı safi müsrif amk

maymunlar parlak sever...

neyse, sabah 07,30 da set var. tekrar bilgisayar başına ne zaman otururum bilmem. ama geldiğimde kaldığım yerden devam ederim. cemi cümlenizin amk. iyi geceler

kalemi ona vermeye geldiğim günü defalarca anlattı bana. bir insandan ancak bu kadar çabuk nefret edebilirmiş. kimbilir, gidişi belki de intikamdı o yüzden.
sınav haftasından sonra kalem bir kaç gün bende kalmıştı. ben de onu fakültede hiç görmemiştim. sonra yine kantinde rastlaştık. kalemin dedim.
ooo dedi demek kantinde benden başka öğrencide varmış diyip güldü. anlamadım dedim. kalemsiz öğrenci mi olur demiştin ya dedi. ha ama bak napalım biliyor musun. sen bu kalemi al ve tek olmaya devam et. egon biraz daha yükselir. belki zütün tavana değer dedim.
yani buna benzer bir cümle kurmuştum. ama o gün öyle bir cümleyi öyle gereksiz bir ortamdan ne gibime kurdum hala bilmem.
malum türk kadınlarının en temel savunma mekanizması ile defretlerini toplamış gerizekalı diyip tokadı yapıştırdıktan sonra kalemi almadan gitmişti... sonra bir daha ikinci sınıfa kadar görmedim onu...

bilmiyorum, ya ıssız bir durakta bekleyen yolcu idim geç saatlere kalmış son otobüsü bekleyen.. ya da son otobüstüm o ıssız yoldan geçen.
öylece girdi hayatıma.
ilk tanışmamız aslında henüz ben 1. sınıfta iken olmuş çok sonraları söyledi bana. ben o gittikten çok sonra hatırladım..
lafı ağzında geveleyen mıymıntı tiplerden hiç değilim. düz ve sert konuşan biriyimdir.
bir sınav haftası kimsede kalem varmı diye kantinde bağırmışş kimseden ses çıkmayınca oğlum nasıl öğrencisiniz amk kalemsiz okulamı gelinir amcıklar diye cümlemi bitirmiştim.
tam kantinden çıkarken aynı benim yüzsüzlüğümle bana yaklaşıp kalemini vermişti.
hemen hemen altı yıl geçti üstünden beyler. o kalem hala bende.

eve hiç uğramadan koca bir yaz mevsimini bir otobüs üstünde muavin olarak tamamladım. ne kazanıyorsam yarısı istanbul cehenneminde kirada yaşayan aileme yarısı da yine alkole gitti.
çok güzel insanlar tanıdım. çok güzel çok komik anılarım oldu.
o anıları yad etmek için ya da dostuluğuna hala değer verdiğim için görüşmeyi bırakmadığım insanlar var.
bir keresinde bir şöfor demişti.
lan veli aslında hayat bir otobüstür. ve insanlar ise uzul yol şoförü, biz her gün yol diye hayatı sürüyoruz . biz bilinçli yaşayanlarız aslında diye.
belki öyledir biraz hayat. belki hepimiz şöforüzdür ya da bazılarımız hakikaten yolcudur...
o yüzden hayatımıza birileri sürekli girip çıkar. ve otobüs son durağa geldiğinde herkes iner. bazen bir kişi hariç. şoförün ya tanıdığı ya da mesai arkadaşıdır bilinmez ama otobüs bazen garaja iki kişi girer. ancak ekseriyetle tek başına sokar söfor otobüsü garaja.
bir çoğumuzun yalnız ölmesi ondan...

güneşten beyinlerin eridiği bir ağustos günü üniversiteyi kazandığım haberi sanırım ailemin hep beraber olup mutlu olduğu son andır...
yani babamın, annemin, bilalin ve miniklerin bir arada olduğu, herkesin ağız dolusu güldüğü son ortamdır.
ekim 22 de babamı kaybettim böbrek yetmezliğinden.. üzerimde hala pişmanlığı vardır. keşke ihtiyarın sözlerini dinlemeyip zorla verseydim böbreklerimi diye. en azından geri kalan 6 yıl belki onsuz büyümek zorunda kalmazdım.
okula başlayalı henüz 1 ay olmadan babayı kaybetmek, babayı almakla eşdeğer beyler. o saatten sonra hayatında hiç bir şeyin önemi kalmıyor. öyle de oldu zaten. koca bir yıl eve hiç uğramadım. neyim var neyim yok yatırdım alkole uyuşturucuya. insanın ilk dostunu kaybetmesi kadar kötü bir şey yok. en azından yaşayarak tecrübe etmiş bulunmaktayım.

beyler herkese merhaba beni sözlükte tanıyan üç beş kişi varsa da muhakkak unutmuştur. en azından bir yıl oldu bir şey paylaşmayalı ya da yazmayalı.
canım sıkıldı. geleyim ne var ne yok diye kontrol edeyim dedim.
bir kaç kere içimdekileri kusmak ya da ne bileyim size anlatmak geldi içimden ama malum ortamın koca bir sosyal dünyaya kattığı troller olsun ya da benim işler olsun bir türlü tam anlatamadım. zaten sizde hiç dinlemediniz beni.
sözlük bayağı bir değişmiş. yani en son girdiğimde ortam da hala mavi ekranlı tema vardı. şimdi faceden bile girilebiliyor falan...
ama bu sefer kafaya koydum. tam olarak anlatacağım.
her şeyi...
merak edip dinelemeniz. ya da uslüpsüz trollemelerinize pek kulak asmadan. ne kadar tahammül edebiliyorsam işte.
en azından bir yere yazdım derim. en azından neden böylesin be amk. dediklerinde susup sadece okutabilirim.
beyler. üzerinden ne kadar zaman geçerse geçdin. ve siz ne kadar bu duyguyu yaşamış olursanız olun ilk sevda unutulmuyor.
geçen yıl tam olarak bugün . aynen şunu yazmış. bugün geri kalan hayatımın ilk günü diye. bir yıl geçti o yazıyı yazmasından.. malumumuz stalklama uzmanları olarak her yerden engel yediğim için sadece mail yolu ile bir kere ulaşabildim kendisine.. sayfalar dolusu mailime kısacık bir cümle ile cevap vermiş ve oradan da her nasıl yapılabiliyorsa artık engellemiş. ya da bir daha cevap vermedi..
her neyse..
başa saralım ki anlatırken tadı çıksın.
başa saralım ki ben buraya yazarken teker teker kafamda canlansın anılar...

uzun süre oturduk.
gec oldu dedi sonra
kalkayım ben artık dedi
ben de kalkacaktım zaten. hadi gidelim dedim
adisyonu odedik cıktık.
o an aklıma numarasını istesem verir mi lan diye bir düsünce geldi. hemen küfür ettim. kız ona yürüdüğümü düşünebilirdi. en iyisi soylemiyim.
iki saat arkadaşca muhabbet ettik işte.
meydana kadar geldik. numarasını istemedim. o da vermedi zaten. metro istasyonunun onunde tokalastık. merdivenlerden aşağı dogru inmeye başladı.
o inerken biri dokundu arkadan.
dur bi saniye gormuyor musun kız gidiyo dedim
ne kızı kardaş kalk son durağa geldik dedi.
ne son durağı lan hasgibtir.
abi nerdeyiz ddim.
tuzla dedi
tuzla nere amk???
ulan 500 T yine gibtin belamı.
halbu ki anlamalıydım diğer garsonun gülden karabocek olmasından mevzunun rüya oldugunu...

neyse geldim dikildim basında bir kac sanıye. cebimden haşmetli 216 paketini cıkardım. masaya attım. kafasını kaldırdı
bırak şimdi gorkinin annesini. sana bi sigara ısmarlim dedim.
baştan tanıyamadı ama sonra fark etti güldü.
oturabilir miyim dedim.
başını salladı.
ulan bu kızda benim gibi cok konusmuyor ha.
oturdum.
ne alıp veremediğin var gorkinin annesiyle dedi?
insan niye annesini kitaba doker ki dedim. okuması yetmiyor mu?
uff amma felsefe dolu bir cumle daha. bu aralar entel mi oluyorum nedir. kesin benim kızda bu yüzden sogudu benden. oysa hic te sevmem boyle beylik lafları.
güldü.
o güler gülmez garson bitti başımızda. cay verim mi veli abe dedi.
ver dedim ver amk kürdü.
küfürü etmedim tabi ver dedim gülerek. hem ben de kürdüm oyle küfür mü edilir amk.
acık cay verdi her zaman ki gibi. sekersiz kasıksız.
cayı şekersiz icmenleri sevmem dedi kız.
niye dedim
oyle dedi.
ha sen kesin su sosyal medyada cayı sekersiz seni sebepsiz sevdim diyen ergenlerden sandın beni dedim
güldü
yok be dedi.
beni de tevfik abi alıştırdı zaten boyle icmeye dedim.
o kim dedi
karavancı dedim.
sanki tanıyor amk. oğlum arada şu sacmalamalarım olmasa cok güzel adam olucam da işte beceremiyorum.
yani bizim sette karavan şoforu dedim.
ne iş yapıyorsun ki sen dedi.
reji asistanıyım dedim.
ne güzel işin var dedi.
bir de bana sor.
neden ki.
boşver.
cayını karıstırdı.
216 mı iciyorsun sen dedi.
evet. cok hosuma gidiyor bu yeni harman dedim.
güldü yine.
ben cok severim insanların gülmesini. bu kızda cok güzel gülüyordu.
oyle bembeyaz dişleri vardı desem yalan olur. sigara icmekten alt dişlerinin iki tanesinin altı kararmıştı. ve oda benim gibi her gün fırcalamıyordu dişlerini belli ki. cünkü yer yer sararmıştı dişleri. hem ust on dişlerinin tam üstünde bir cay tanesi yapışmıştı.
hic soylemedim dişlerinde cay oldugunu. o da fark etmedi zaten...
uzun uzun konustuk. setten bahsettim
ordan burdan her seyden konustuk.
ulan konu bir ara ona bile geldi. hayda durduk yere nerden konu geldi ki ona.
halbuki evleneli iki sene olmuştu.
niye ayrıldı senden
param yoktu. e üniversite zamanı kimde para vardır ki zaten
oyle de karartersizmiş.
evet.
güldü yine.
cay tanesi dişlerinden düştü düşecek. yeniden eski yerine koymak geldi cay tanesini icimden. cok güzel olmustu bu haliyle.
diğer herkesten daha doğaldı en azından.
sette ne iş yapıyorsun dedi yeniden
reji asistanıyım dedim ya
olsun yani işi nedir ki rejisorun dedi
rejisor değilim. rejisor kanalda olur ben sette calısıyorum. şef asistanım. iki yıldırda bu dizide calısıyorum işte.
e aran nasıl iş arkadaşlarınla.
kotu.
neden
herkes cok sinirli oldugumu soyluyor. napim. ben de boyleyim işte. normal de de cok sinirliyim. sigarsız kaldıgımda daha cok sinirli oluyorum.
bir de günde en az dort kere aklıma o geliyor.
o gelince sanki üc gündür sigara icmemişim gibi oluyorum. ve nedense bu dort seferin en az birinde karsımda biri abuk subuk konusuyor ve bende patlıyorum.
bana bir tek kızabilen yardımcı yonetmen.
allahtan sef asistanım ve işimi güzel yapıyorum diye kovmuyorlar herhalde.
neden ki.
bilmem. mesela hoca hazırmıyız demiyor hiç bi zaman.
veli diyor.
o sırada etrafta ben yoksam ve bi reji asistanı hocaya hemen cevap vermezse karsısındaki asistanları da hoca gibiyor bu sefer.
ya sette herkes herkesi gibiyor aslında.
yani bütün hiyerarşik düzen gibinin uuznluğuna bağlı. mesela yonetmenin ki anakonda
yardımcı yonetmenin ki kobra
ama bizim ki kadın. kadın da o da cok sinirli yada en cok beni gibmeyi seviyor. sette ne zaman bir şey beklense bana patlıyor bende diğerlerine.
değiştir o zaman işini.
olmaz
neden
iyiyim boyle. piyasada calıştıgım herkes bilir agresif biri oldugumu zaten. ama işimi iyi yaptıgımdan her zaman iş bulurum kendıme. ama iş değiştirmeyi sevmem
hmm
nerde kalmıştım?.. ... ha. yardımcı yonetmen diyordum. karı evli sete bile mazot parasını produksiyona kitleyip kendi arabasıyla geliyor ama mutsuz. ulan evlisin kocan var evin var cocugun var niye mutlu değilsin diyesim geliyor bazen. ama demiyorum
neden
oyle işte her şeyi soyle.mek gelmiyor içimden...
bak diyordum ya hoca mesela hayatta hazırmıyız demez. veli der o adımı dediğimde ışıgın beş dakkası var hocam diyorum. ya da kotum tasdiği var hocam ardından hazırız. sac makyaj tasdiği var hocam hemen ardından kayda girebiliriz.
keşke hayatında tasdiği olsaydı. en azından bu kızın sararmış gülüşlerini düzeltirdim. gülüşünün altında ki burukluğu. o ozlemeyi belki.
belki kendi düşüncelerimi de düzeltirdim. onu silerdim aklımdan.
setin beyniyim sonucta...

uff snn be slk

ne kadar orda kaldım bilmiyorum. başımı yeni aldığım kitaba gommuş batan gunes yüüzünden ocagın sağından gelen ısık altında kelimeleri secme savası veriyordum. sonra kaldırdım basımı.
buranında bu huyunu sevmem. hazzopulonun en karanlık yeri amk...
o da nesi lan.?
bu az once sigara aldıgım hatun değil mi ?
hemen kıtabı cantama koydum. yanına gitsem mi acaba.
gideyim lan işte ne olacak amk. burdakiler tanırlar beni zaten oyle hatunlara abuk subuk yürüyecek adamlardan da değilim ki ben.
kalktım. hic fark etmemişim de gotum buz dolabı kıvdıbına gelmiş burda oturmaktan.
üstte ki ufolardan birinin altına oturmus iki şekerli cayını iciyordu. ağzında sigara ve onun da elinde bir kitap.
bir daha burda kitap falan okumicam amk. herkes bana ozezniyor kardeşim bu nedir ya.
yanına kadar geldim. basını bile kaldırmadı. ulan insan bi etrafına bakar diyesim geldi yine demedim.
bu aralar diyeceğim cogu seyi soylememeyi seciyorum. boylesi daha güzel.

ahan da yaşar. benim adım ebruli diyor. ezginin günlüğünde ki o kıvırcık bıyıklı adam daha güzel soyluyyor ama ben yaşardan dinlemeyi daha cok seviyorum bu sarkıyı. ..
iki şarkı arası kadarmış hozzopuloya gelmek demek.
bir sigara icmek iki sarkı süresine denk geliyor. güzel tespit.
iceri girdim. diyarbakırlı mustafa abiyi severim. gotumun donacagını bilsem de kilisenin merdivenlerine oturmayı seviyorum.
hazzopuloyu da seviyorum. o kadar kalabalık olmasına ragmen burda gorunmez olmak cok güzel. kimse ne yapıyor bu adam diye bakmıyor bana.
cay geldi bir sigara daha yaktım.
merdivenin kenarlarına yazılmıs bir sürü ergen yazısı...
duvarlarda süslü entel kelimeler...
bi insan icindekileri ne gibime duvarlara doker hic bir zaman anlamadım zaten.
yeni moda şiir sokakta diye ota taka abuk subuk aşkımlı cicimli kelimeler.

emre aydın bitene kadar afilli bir yalnızlık tiribine girmedim değil. insan istiklalin ortasında ne kadar yalnızsa o kadar yalnızlık tribine girdim bende. bir sigara daha yaktım.
bu aralar yine cok sigara iciyorum. dusunmemek icin iciyorurm ama. hem ben ne zaman cok dusunsem aklımın derinliklerinden o geliyor aklıma. amk işin gücün yok mu be kadın. evleneli iki sene olmus hala gelip gelip gibiyorsun beynimi.

eve mi gitsem acaba. durak yakın. biraz dan gelir 54 k biner giderim. ya da hazzopuloya bi cay icmeye mi gitsem. hem bugun tatil günüm. o kadar gezdim ama gitmedim oraya. bence gidip bir cay icsem iyi olur.

yüzümü yeniden istiklale dogru dondum. gotumun istiklalle bir alıp veremediği yok zaten.
keske olsaydı...
kulağımda emre aydının bir sarkısı. bu kez pek bi afilli yalnızlık...
yok be iyiyim ben. hem pamuk ipliğine de bağlı olsa bir ilişkim de var. hatunu kafamda bitirdim. son dakikaları oynuyoruz ama yine de sevgilim var yani.
yürüdüm insan kalabalığına kafamda ki binlerce tilkiye soz gecirmeden.
bıyık altından bir gülümsedim.
gercekten bıyık altından gülümsedim ama. severim bıyıklarımı. verdiğim her orneği birebir yasamayı severim. bıyıklarımı sevdiğim gibi.
ben tek siz hepiniz dedim usulca.
kimse duymadı ama. hem duysalar ne olacak ki zaten. ama yanımdan gecen bir cift tuhaf tuhaf baktılar. sanırım kafama bol gelen bere yüzünden olabilir. ya da tuhaf cantam yüzünden de olabilir.
baksınlar amk. üsüyecem diye yakısıklı olmama gerek yok.
hem pek de yakısıklı değilim zaten. mesela hic aynaya bakım vay amk allah ne güzellikler dediğim olmadı kendi kendime.
ama kendi kendime cok konusurum. aynaya bakıp kendime naber yakısıklı demesem de kendi kendime cok konusurum ben.

neyse aldım paketi cıktım dukkandan. hemen yaktım bir tane daha ama bu sefer 216 dan. kızın verdiği ince winstonu hic sevmem. ama icerim. zaten insan her zaman sevdiği seyleri yiyip icmez ki. ben de icerim yani.

hava kararmaya yakın... aksam olur bir saate kadar. güneş yine erir gider galatanın altında. kim erimez ki galataya zaten.
sigara paketinden bir tane alıp geri uzattım paketi
teşekkür ederim.
sen de kalsın istersen ben de var.
gercekten mi ?
niye boyle dedim ki şimdi amk. ulan amma fakir gosterdim kendimi ha. ya yok tesekkur ederım mı desem acaba. gecti artık. gercekten mi denir mi amk. bes yasında bebeler gibi.
cebe attım el mahkum.
tesekkur ederım
basını salladı. ince sigarasından son bi fırt aldı. yere attı. kenarları yırtık botuyla bir güzel ezdi başını sigaranın.
sağlamcı kız belli ki. her tarafı beton dolu yerde senin kıcı kırık sigara izmaritin yanık olsa ne olur be kızım diyecektim. demedim. o da durmadı zaten. kafamı kaldırdıgımda yuruyen merdivenlerin oraya gitmişti bile. ben de yoluma devam ettim. hic sevmesem de taksim de ki su kalabalıgı gelmeden duramıyorum. meydana dogru devam ettim yoluma. gezinin oralara gelene kadar bitti zaten sigaram ben de normale dondum... etrafa bakındım. kenar sokakta tekelden bozma bir iddaa bayii vardı. yanına kadar gittim. tekeli bozmamışlardı demek. sigaralar teker teker diziliydi vitrinde. iceri girdim.
sigarayı dusurduk iyi mi.
bir daha al dedi gülerek piis pis.
zaten almaya geldim. versene bi mavi 216.
cevap vermedi. hem hic anlamam amk bu idda bayilerinin sahipleri niye bu kadar meymenetsizler ki. sanki dükkanı yakıcam anasını satim.

ya bu hatun dısı güzel ici boş hatunlardan değil di. ya ben dıs gorunusume onem vermem diyen aptal entellerdendi. ya da hakkaten dıkkat etmiyordu pek.
cantasıyla uzun ugraslar sonucu cıkardı sigarayı. halbuki ben istemeden on saniye once koymustu cantasına. bulması nıye bu kadar uzun sürdü ki?

yaklastım yanına. cakmagımı cıkardım. hemen yandı amk. ulan kışın ortasında insanın cakmağının tek seferde yandıgı nerde gorulmus . havaya bak be. tesekkür etti. ya sigara paketimi düsürdüm. bana da bir sigara verir misin dedim. cantasına attı elini...
her hangi kücük bir magazza ya da pazardan alındıgı belli olan cakma nike cantasına attı elini. üstündekiler de marka değildi zaten. hem sigarasını üflediğinde kenarları yırtılmış botuyla oynayıp duruyordu iki de bir. yani bir kac saniyelik gozlemimde bunlara dikkat etmiştim.

o da herkes gibi işte. sigarasını yakmaya calıştı. beceremedi bir türlü. belli ki film araya girmişti o da bi sigara icmeye cıkmıstı. hem istiklalde ki bu sinemayı da oldum olası sevmedim amk. insanın aklına gelmez mi o kadar musteri icin sigara icilmelik bir yer.

istiklalin orta yerinde sigara krizine girdim iyi mi. neyse bulurum birinden. ..
etrafıma bakındım. cinemaxsimumun onunde bir kız sigarasını cıkarıyordu cantasından.
istesem mi lan acaba ? bir tane den nolcak amk verir yani. hem ben olsam o kız benden sigara istese veririm. sigarasızlık kotu bir sey sonucta.

hic sevmem sigarasız kalmayı. cok sinirli olurum. hele ki cebim de sigara yoksa daha da sinirli olurum. normalde de agresif bir adamım ama sigarasızlıktan bakkala bile gereksiz atarlanmışlığım vardır yani. hay amk etrafta bakkal da yok. bari bakkal bulana kadar bir sigara istesem birinden.

hay amk ya ulan daha alalı bir saat olmadı nereye kaybettim ki şimdi bu sigarayı.

Taşak kategorisine girmedigimiz icin