bizde 3 10 luk bi delikanlıyız anlatabiliyomuyum

lan bu benim facebook profil fotom amk

ben o hocanın anasını avradını gibeyim

1/326 = 8

çünkü erkeğim ben 250 gramım yok birine verip okumadan hayatımı kurtarayım

söylemeyi unutmuşum derste gördüklerimiz gerçek hayatta kullanmak için değilde sınavı geçmek için ezberletilir (öğretilir demiyorum dikkatiniz çekiyim)

sonra niye öğrenciler bu kadar bıkkın bu kadar sıkılmış ne için olacak ananızınki yüzünden !1!!!

Ya anasını satayım sanki göğsüme biri bastırılıyormuş gibi bir his var içimde ağlayasım var yemin ediyorum gene gelecek derse burnu kaf dağında bi hoca ve bizim 40dk put gibi sessiz bi şekilde oturmamızı bekleyecek vs... benim yerime yakın bi kerede (liseliyim)

Ne kadarda ben birisi taku sevmeyen ölsün

Durduk yere kendimi mutsuz hissediyorum . Dersler desen onlar kimin gibinde . Nasıl diyeyim sanki yaşamıyorum ruh gibiyim . Sevdiğim hiçkimse olmadı . Sosyal aktivite desen oda yok . evden okula - okuldan eve . Hiçbir şeyi merak etmiyom . Herşeye gibtiri çektim hiçbişeyi giblemiyom artık . Gören hastamısın diye soruyor sürekli yüzüm asık . sadece fotoğraflarda gülüyom . Hiçbir amacım yok günümün yarısı okulda geçiyor yarısıda evde okulun nasıl bir yer olduğunu hepiniz bilirsiniz zaten evde de sürekli ders çalış diyen bi anne istersen okulu bırak diyen bi baba . Hiçbir şeyden zevk almıyorum dıbına koyum . istenilen şeylerin yapılmadığı, hiçbir şeylerin istenmediği, hayal kurulmayan, sevilmeyen, ağlanmayan, korkulmayan, öğrenilmeyen, öğretilmeyen bir hayat yaşıyorum . Hayal bile kuramaz oldum . kendimi çok yalnız hissettiğim için buraya yazdım hepiniz adamsınız

Egoist hocalar - otoriter yapi - tamamen ezbere dayali ...

Helal panpa