beni ve ailemi sarsan çok kötü bir olay geçirdim yaklaşık 3 ay evvel. elimdekilerin hepsini yitirmiş bir insandım. 3 aydır okula gitmiyorum, tüm günümü mühim olay sonrası taşınmak zorunda kaldığım yeni evimin küçük bir odasında sigara içip kitap okuyarak ve müzik dinleyerek geçiriyorum. önce pgibologa gittim, sonrasında ise pgibiyatra yönlendirildim ve aşırı dozda antidepresan kullanmaya başladım. belki hayatta beni rahatlatan tek şey olarak kalan alkolden de vazgeçmek zorunda kaldım. ilk başta "intihar edeceğim sanırım" diye düşünürken sonradan oturup ölümü bekleyip 6 saat aralıklarla aldığım iki hap benim az da olsa yaşama tutunmamı sağladı.
anlayacağınız berbatım şu an. eski '140' yok artık, benim için öldü.
şimdi gelip "kim bu dalyannan, ne diyor" diyeceksiniz. ben sadece dertlerini paylaşacak kimsesi olmayan, yalnız bir adamım. sözlükte muhabbet ettiğim iki üç kişi görürse zaten başlığı tanıyacaktır beni hemen.
hepinize benden bi günaydın çayı...

ps: yeni tasarım güzel de sarı sarı gözüm gibildi be serkan.

@10 keşke bu entry kadar gerçek olmasaydı... yine bu gece onunla beraber uyumayı o kadar çok isterdim ki.

@9 asmış. yatak odasında asmış kendini. bir de not bırakmış bana.

şu an her gece beraber oturup dışarıyı izleyip birer sigara içtiğimiz kanepede oturarak yazıyorum bunu. çaresizim. arkada en sevdiği parça ve ben kendimi yiyorum burada.
dedim ya, bunu buraya yazacak kadar da gerizekalıyım. entry girmemiş olsaydınız başlığı siler, giderdim.
cesedi morga kaldırdılar bugün, cenaze yarın öğle vakti. aah ah..

iyi dilekleriniz için teşekkürler

@2 son paragrafı okuman sana yardımcı olabilir belki

dün, 2 senedir birlikte yaşadığım sevgilimin cansız bedenini kucağıma aldım.
intihar etmişti, mutlu bir insan daha yaşadığı hayatı geride bırakıp intiharın eşiğine gelmişti ve yapmıştı bunu.
hayallerimiz vardı, yaşamak istediklerimiz ve gözünü kırpmadan kıydı kendine ve hayallerimize.

üniversite 3.sınıf öğrencisiyim, ilk sene, ilk haftada birbirimizi tanımış aynı bölümün öğrencileriydik. çok çabuk birbirimize ısınıp çok kolay anlaşmıştık.
aramızda ne bir sorun, ne de başka bir olumsuzluk vardı. aynı eve çıktığımızdaki mutluluğumuz görülmeye değerdi.
fakat her güzel şeyin sonu olduğu gibi bunun da sonu varmış, hem de çok acı bir şekilde.

kişilik olarak içine kapanık, garip bir insanım zaten, ailemi küçük yaşta kaybedip amcamın yanında büyüdüm. kendi başımın çaresine bakmayı çok çabuk öğrendim.
erkenden iş hayatına girdim, çok güzel bir bölüm kazandım ama buraya kadarmış.
hayat benden her şeyimi aldı. artık nasıl yaşarım bilmiyorum. 2 senedir yanımda bana analık yapan, sevgilim olan insanı kaybettim ben.

çoğu kişi dikkat çekmek istediğimi düşünecek, küfür edecek belki.. umursanmayacak zaten ilk başta.
bunu da buraya yazacak kadar gerizekalıyım. keşke paylaşabileceğim başka bir yer olsaydı.

iyi akşamlar.

sözlükle beni tanıştıran kankamdır kendileri.

sevilecek insan, güzel yazardır. tekrar geri dönmüştür, hoşgelmiştir.

@2 balıkçı idris

daha önce sahne almış birini mi arıyorsun yoksa organizatör sıfatı üstlenebilecek birini mi?

ateist değilim ama;
1) hayır, cansız varlıklardan biçim değiştirerek gelmedik.
2) hala uzaydan geldiğimizi savunan andavallar var mı ki?
3) ilk sorunun cevabı bir bağlamda ikinci ile ilintili fakat dinlerde bahsedildiği gibi bir yaratıcı yok, daha farklı formda (belki evren) bir yaratıcı var ve bu yaratıcı aynı zamanda 'yönetici'

hadi şimdi düşünüp duralım. ucu bucağı yok, kendi görüşlerim bunlar, elbet aramızdaki ateistler veya başka inanç mesupları farklı teorilerle kendilerini savunacaktır.

oha.

gidip hatuna yürüsen daha hoş olmaz mıydı?
gerçi ilginç bi fanteziymiş (:

muhabbeti güzel, iyi insan. severim.

lisede ezilen ve statü kazanamamış insanlar bu yola başvuruyor.
"çabucak sosyalleşmem, yeni insanlar tanıyıp kendimi onlara tanıtmam lazım" diye defalarca sayıklıyorlar belki içlerinden.

fazla takma bu tipleri. ağzına vur, geç. hepsi vakit kaybı.

@23 emin ol bir gün ciddi anlamda yeteneklerini keşfettiğinde şu an bu attığın entryi silmek için yer arayacaksın.

ben de vaktinde egoist karaktere sahip bir insandım fakat gerçekleri görmeye başladığım zaman önceki hayatımdaki etkilerden arınabilmek için çok şey yaptım.

neden bu başlığa geldiğimi bilmiyorum.

lütfen sorgulamayın.

Russian Circles - Geneva

http://youtu.be/KDdTpVrcNvQ

vocaroo ile ses kaydedip atabilir misin kardeşim?

köleliğe karşıyım.

kölelik denen sisteme lütfen sürüklemeyin insanları.
bir başkasını köleniz yapmak hoşunuza gidebilir ama aynısının size yapıldığını düşünsenize? hoş değil.

içerisinde bulunduğun düzende kendini mutlu hissediyorsan ve her gün sana "Tanrı'nın armağanı" gibi geliyorsa kimsenin başaramadığını başarmışsın demektir.
buradan sana baktığım zaman iç dünyanda mütevazi bir insan görüyorum zaten. böyle devam.

maji yöntemlerinde usta birisin.
üçüncü gözün açılmış ama sen farkında değilsin.

toplumun monotonlaşmış zevklerine karşı çıkarak kendi düzenini kurmuşsun zihninin çorak topraklarında. keşke herkes senin gibi olabilse.
tebrikler.