bir cenabetin not defteri

5. Günün sonunda ve o büyük gün beklenen kıyamet koptu. Uyanıp aşşağa indiğimde herkesin surat beş karıştı. Babam öğlen olmasına rağmen rakı içiyodu.. öğrendiklerini anlamıştım. (meğer anası küçük bini ilk baştan beri sıkıştırırmış abinle ablan bişeyler yapıyomu diye son sıkıştırdığındada çocuk anlatmış gördüklerini ama gibtiğime aklı yetmemiş. sadece öpüşüyolardı demiş) Kadın bana gibecek gibi bakıyodu. Sonunda öğrendinizmi dedim.. öğrendik öğrendik ne taklar yediğinizi dedi bağırarak. Babamın hiç sesi soluğu çıkmıyodu gözlerini kısmış duvarı izliyodu. oturdum bi köşeye cansu boş ama manalı ifadelerle yere bakıyodu. Muhtemelen halıdaki desenleri inceliyodu. Eee dedim. Eeesi pılını pırtını toplayıp en hızlı şekilde bu evden gibtir olup gidiyosun dedi. sinirlendim hele bu lafına.. ayağa kalktım buna senmi karar vericeksin dedim sen kimsinki? daha 6 ay öncesine kadar takun içinde yaşayan ağzı açlıktan kokan biriydin dedim. Artık incelen ip kopmuştu çoktan. Hem suçlu hem güçlü deyyusa bak hemen defoluyosun burdan dedi daha güçlü bir sesle. Babamdan hala ses soluk yoktu o kimden yana olacaktı sadece bizi izliyodu kısık gözlerle..