bir cenabetin not defteri

Hiç unutmayacağım o gün öğlen 12 gibi kalktım yüzümü bile yıkamadan bilgisayarın başına oturdum. Kahvaltıya çağırdılar inmedim. Arabayı alıp gidip bi pastanede kahvaltı ettim biraz dolaşıp tekrar döndüm eve. Ben daha kapıdan girmeden babamlar çıktılar hah oğlum geldinmi anahtarı ver bilmem kim doğum yapmış oraya gidicez dediler. iyi bi fırsattı ama küçük bini almamışlardı yanlarına gerçi sorun değilde bilgisayara bi daldımı gözü bişey görmüyodu muallaknin. Okulada gitmemişti o gün hasta olduğu için. Yukarıdan bilgisayarı indirdim bilerek aşşağı benden çekiniyodu velet ancak ben yokken kullanabiliyodu bilgisayarı benden isteyemiyodu. Yarım saat takıldım ben banyoya çıkıyorum diyerek bilgisayarıda açık bırakıp orta kata çıktım. Cansuya mesaj attım seninki bilgisayarın başına geçtimi yukarı gel. 5 Dk geçmedi cansu geldi. Sorgu sualsiz yapıştım ben buna vücudunun her santiminde geziyodu ellerim. gözüm dönmüşti resmen. Arada yavaş ol falan diyodu ama kimin umrunda. Babamların yatağa attım bunu yüz üstü yatırıp abanmaya başladımki on dakka geçti geçmedi küçük bin parlayan gözleriyle kapının eşiğinde bize bakıyodu..