1. 76.
    0
    Bunları sadece ben mi yaşıyordum yada hissediyordum. Onlarda bişilerin farkındaydılar ama adlandırmayı bırak kafa bile yormuyorlardı.

    1 hafta sonra

    iyice cesaret damarlarım kabarmıştı. Tuvalete gelen her ayna kırılıyordu.Ama hiçbiri gözümün önünde olmamıştı. Artık adlandırıyordum. Cami imdıbına gittim (hangi cami olduğuna isteyene özelden söylerim) ve beraber açıklık getirdik.(özet geçiyorum biraz beyler)nedeni yani amacı olan ve öfkelenmiş cinlerdi bunlar. Amaçsız bişi yapmazlarmış çünkü. Cinlerin aynayla sorunları vardı yada iletişim yerine kullanıyorlardı. Ivır zıvır satan bir dükkan vardı.iki avucumu geçen sağlam bir ayna aldım koşa koşa eve gittim. Tuvaletin ışıklarına bastım ama yanmadı. Biraz tereddtüm ettim ama telefonlun ışığıyla girdim içeri yinede çok karanluıktı içerisi. Aynayı önüme aldım telefonuda açtım ışığı yanıyordu. Evet beklediğim fısıldaşmalar ve heyecanlanan sesleri kulaklarımdaydı. Ayna titredi biraz. Telefonun ışığı yanıp sönmeye başladı.
    ···
   tümünü göster