tıptan kız kaldırdım

Aydın bi yandan; “bugün hiç soru çözmedik oğlum” diye hayıflanırken diğer yandan da “o hemşirelere yazsaydık lan keşke, işleri hazır ne güzel kızlardı işte” diyebilecek kadar gevşek bi çocuktu o zamanlar. Ben akraba evliliği olduğundan şüpheleniyordum ama işin aslını anlattı; bu küçükken babasının arabayı kaçıracakmış. Garajdan çıkarken amcasının arabaya çarpmış. Görürlerse sıçarlar ağzıma diye korkup kuzeninin motora atlayıp babaannesinin yanına kaçmaya yeltenmiş. Kaçmış da, oraya vardığında dedesini elinde levyeyle garaj önünde beklerken bulmuş. Bu da o heyecanla kaçayım buradan diye yüklenmiş gaza; direksiyon hakimiyetini kaybetmiş. Babaannesinin tuhafiye dükkanına dalmış motorla. Amcası babasının elinden zor almış bunu, sonra iyi bi dövmüş tabi. Dedesi girmiş araya oğlum yapma demiş. Babaannesi almış bunu garajda yüzünü yıkıym demiş. Levyeyi almış eline, ağzını burnunu iyi bi kırmış bunun. En son kuzeni almış, uzaklaştırayım yoksa öldüreceksiniz çocuğu diye. zütürdüğü yerde sağlam kalan yerlerini de o kırmış. Ailede kimse sevmezmiş bunu o yüzden. Hepsine tek tek hak verdim, az bile yapmışlar bine. Neyse katil olmam an meselesi diye düşünürken; ilerde bi hareketlilik gördük.