zombi temalı hikaye

içeride onlardan var mı bilmiyordum ve bilmek de istemiyordum. Merdiven hemen kapının sağ tarafındaydı ve şanslıysam çatının kapısı kilitli değildi. Ki bu zamana kadar ölmemem şanslı olduğumu gösteriyordu. Merdivenleri koşar adım çıktım ve evet şanslıydım kapının önündeki bir grup hortlak dışında. Benim alt edebileceklerimden kat kat fazlaydı bunlar. Hiç riske girmek istemiyordum. Tam geri dönecekken bir ses duydum, ama bu ses onların sesi değildi daha çok "pisst" diye bir sesti. Etrafıma bakındım ve haklıymışım. Bir insan ! Üstelik yaşayan bir insan. El hareketleriyle sessiz olmamı ve sola doğru gelmemi söylüyordu. Daha önce bir insan göreceğime bu kadar sevineceğimi düşünmezdim. Ses çıkarmamaya çalışarak ona doğru gittim. Pek başarılı olduğum söylenemez, hortlaklardan biri beni duydu ve bizim olduğumuz tarafa doğru gelmeye başladı. 2. adımı atamadan "Bam!" diye bir ses duyuldu ve kurşun darbesiyle hortlak yere yığıldı. Bunu anca bir sersem yapabilirdi. Sadece iş merkezindeki hortlaklar değil çevredeki tüm hortlaklar yerimizi biliyordu artık.