1. 1.
    +1
    @8 panpa benim bu durumlara gelmemde kız mevzusu belki kum tanesi
    3 senedir yerimde sayıyorum ve son sene çok sancılı geçti.
    Nasıl desem beyler 3 sene önce çok farklı biriydim.
    Rahat bir yaşamdan -lerde bir yaşama düştüm.
    Manevi yitirdiklerim oldu.
    Borçlara girdim.
    Okulumu bıraktım.
    Ölümler gördüm.
    Kısaca hayatım kaydı beyler.
    Sonra naptın dersen. Acı çektim ilk önce o da sıradanlaştı. Hergün acı çekince insan hissiz oluyor. Arkadaşlarının gönül koymaları silgimi neden aldın gibi küçük bir sorun haline geliyor. Sonra yalnızlaşıyorsun. Yemek yemiyorsun para kazanmıyorsun arada dışarı çıkıyorsun tek başına. Birşey görüyorsun mutlu oluyorsun paylaşamıyorsun. Kendine kızıyorsun,hep ama hep kendine kızıyorsun.Öfkeleniyorsun ne olcak bu halin diyorsun. Sonra tekrar başlamaya çalışıyorsun ama yapamıyorsun. Farkediyorsun ki sorun, çok sorunun olması. Abini eşini dostunu arıyorsun açmıyorlar yardım istersin diye. işte bu raddede dünya gibinde olmuyor panpa. Hiçbirşeyi giblemiyorsun. Aklına gelenler soyut. Kare kare birer fotoğraf gibi. Anlamsız.Bu durum acı veriyor ölüyorsun, uyuyamıyorsun ama nedense yaşıyorsun.
    işte bunlar hep ümit.Çünkü eminim benim gibi insanlar var diyorsun ve herkes bir dal arıyor.Bu durumda olmuş sonra çıkmış insanları dinlemek en büyük umut bizim için.
    ···
   tümünü göster