kafamda bu olaylar denizliye döndüğümde yapacak işler vardı..
öncelik ev temizlenip yaşanır bir hale getirilecek..ekgibler tamamlanacak..kıyafet alışverişi yapılmalı.. cart curt..
bu hikayeyi yazmaya başladığım günün ertesi gitmem gereken zorlu bir kamp programım da cabası..
yazmaya başlamadan tam bir gün önce..hasan odasında içkili bir halde müzik dinliyor.. hakan kendi odasında film..ben odamda kalamıyorum çünkü odam darma duman o sıralar ve yatağım yok..yeni yatak almak gerekli hasanın oda da kanepede yatıyorum..
bez dolaplarımız var üçümüzünde..
kafam yine iğrenç bir halde... olanları,olacakları,olmasını istediklerimi,istemediklerimi düşünüp duruyorum..ama olmuyo bi yer gerek kafamı toplamam için sakin biyere geçmeliyim..
odama gelip dolabımı açtığımda içi sığabileceğim kadar büyüktü..
aynen öyle 19 yaşında eşşek kadar adam olmuş birisi bez dolabı açıp çocuklar gibi içine adeta saklanıyor..düşünüyorum..kuruyorum..ağlıyorum..saatlerce..
o bez dolabın içinde saatlerce bacaklarım karnıma çekili ellerim kulaklarımda gerçek anlamda tam bir akıl hastası pozisyonunda ölme isteklerimden biri daha baş gösteriyor..
biliyorsunuz inançlı bir insan değilim.. eğer bir isim koymak isterseniz ateistte değilim..
benim görüşümü destekleyen sistemin adı agnostizm..
kısaca;
dinler yok. tanrı var mı bilemeyiz.. en yalın haliyle bu..
gerçekten böyle düşünüyorum..
her neyse..
dolabın içinde geçen saatlerin ardından o zamana dair hatırladığım en etkili cümle şuydu kafamdan geçen..
"eğer varsan..artık yeter..artık kafanı çıkarıp içine sıçtığın hayatıma da içime soktuğum hastalıklı ruha da sahip çıkacaksın..sıkıldım var mısın yok musun düşünmekten.. eğer varsan artık üzerine düşeni yapacaksın.. ben yıllardır üzerime düşeni fazlasıyla yapıyorum.. biliyosun ki eskiden kendimi gebertmediysem senden korktuğum için.. ve biliyosun artık senden de cehenneminden de azabından da korkmuyorum..o parmağını uzat ve hayatıma artık bir yerden dokun"
işte aynen böyle..
http://itp.nyu.edu/~kt922...-the-creation-of-adam.jpg