1. 1251.
    0
    Yoksuluyduk, kırosuyduk ülkenin
    yangınlarda bırakmıştık ekmeğimizi
    çalınmıştı düşlerimiz. kimliğimiz kayıptı
    üstelik halka açık yerlerde konuşmamız ayıptı
    güneşi doğururken esmer tenimiz
    ... batışına mahkum edilmiştik
    aç kalmıştık açıkdaydık
    avuçlarıma sığmaz iken ekmek
    ekmek için umutlarımı sattım tek tek
    cam sildim, mendil sattım
    kaleme kitaba uzak kaldım
    derdimi boya sandığına anlattım
    ağladım hıçkırdım kaldırımlarda
    boyumdan büyüktü öfkem
    okul önlerinden geçerken
    kim çaldı ulan düşlerimi kim
    ve ben şimdi çocukların umut bekcsiyim...
    ···
   tümünü göster