1. 1.
    0
    Beyler artık kalacak yerim vardı ufak bir evdi ama içi dayalı döşeliydi. Bu tahsin denen herif iyi kazanıyordu demek ki yaşı 25 falandı zaten yetimhaneden gelmeydi Haluk gibi. Ben yine ne kadar şans denebilirse tabi buna halamlarla kalıyordum. Neyse her şey geride kalmıştı artık karnımı doyurdum. Ertesi gün okula beraber gittik halukla işle alakalı durumu tahsin halledecekti 1-2 güne okula gittik yine monoton zaten okulda sevmezlerdi beni çekinirlerdi çok agresif bir heriftim ota taka kavga çıkarırdım zaten 2 sene kaybım vardı yaşcada büyüktüm herkesten halukta sağlamdı zaten sokaktan gelme olduğu için sataşamazlardı pek bize ama sevmezlerdi işte çok yabani bir adamdım top oynar kavga ederdim biri bakar kavga ederdim. Gerçi bazen yanlış olduğunu bile bile yapardım ama ne bileyim amk sanki herkes bana düşman gibi gelirdi bana acırlar gibi hissederdimn acımasınlar isterdim sırf bu yüzden adamın birini dövdüm amk okulda yetim çocuk yazık falan diye para toplamışlar aralarında işte neymiş bana üst baş için hocaya söylemişler bana vermek için suratına çarptım tabi hocanın sınıftada fikri ortaya atan huur çocuğunu bulup epey sağlam dövmüştüm kayışlar tüm okulla o zaman kopmuştu. Çocuğun burnunu kırmıştım bildiğin ağzı yüzü yer değiştirmişti. bütün okul duymuştu tabi birde tabi öyle olunca artık kimse yanaşmazdı bana pek bir tek haluk anlardı beni amk dünyasında.
    ···
   tümünü göster