çocukluğunda hırsızlık yapmayan var mı lan

ben baston çaldım lan. biraz üzücü bir anıydı tabi.

8-10 yaşındaydım. sokağın başındaki boş arazide top oynuyorduk (arazide şimdi fetonun yurdu var). kendimizi maça kaptırmıştık. binlerden biri topa bir vurdu, top bir evin bahçesine düştü. orada da oruç dede diye bilinen aksi bir ihtiyar sandalyede oturuyordu. top dedeye çarptı. dede sinirlendi tabi, ayağa kalktı bastonla ağır ağır yürüyerek ve küfür ederek bize doğru yaklaştı.

dede topu atsana falan dedik dede ana avrat sövdü bize. topu nah alırsınız falan dedi. sonra da bastonu fırlattı. salak çocuk aklı işte. kaçsana amk. kaçmadım. onun yerine yerden bastonu aldım. sen topu vermezsen ben de bastonu vermem. dede bir 100 metre falan kovaladı bizi. çocuk daha hızlı koşuyor tabi dededen.

sonra eve gittim. annem oğlum o baston ne dedi. sokakta bulduğumu söyledim. inanmış gibi yaptı. anneleri asla kandıramazsınız. birkaç gün sonra oğlum git şu baston kiminse geri ver komşulara ayıp oluyor dedi.

bastonu alıp oruç dedenin evine gittim. bahçede kadınlı erkekli en az yirmi kişi oturuyor. sessizlik var. oruç dedenin kızı olan teyzeler elimdeki bastonu görünce ağlamaya başladılar. ne oluyor lan dedim içimden. meğer top - baston takasını yaptığımız günün gecesi dede vefat etmiş.

bastonu bir duvara yasladım. zütüm zütüm uzaklaştım.