verdimkactm

shameless93 sapığımın yazdığı şiirleri de ifşa edelim gitmeden,

(kendisinin pmlerine cevap vermememe rağmen yılmadan devam etti hep, hatta eski erkek arkadaşımın kötü sözlerine de maruz kaldı halbuki eğleniyordu işte haha.. canım ya, umarım çok mutlu olur bir gün cidden böyle şeyler hissedebileceği biriyle karşılaşıp)

v uslatınla yanan kalbime
e ntrylerinle girdiğin gün
r üyalarımda seni gözledim
d ertlerine ortak olduğum gün
i çimde hep seni besledim
m ahiyetine girdiğim gün
k ölen gibi eğildim
a şkına düştüğüm gün
c emalinle yetindim
t üm kalbimle severken, reddettin
m eleğim seviyorum seni...

v adesi dolmuş güller gibiydim seni bulduğumda
e lveda der gibiydim hayata
r üyalarımın son demlerini yaşıyordum
d ünya dönmeyi bırakmıştı sanki
i liklerimde ölümün soğukluğu vardı
m atemime hazırlanıyordu sevdiklerim
k im bilebilirdi ki bu hayat
a şkınla yeniden doğmayı vaad edecekti bana
c an suyumu ellerinle verecektin
t arih hayran olacaktı sevgimize
m ısralar dizilecekti belki de...

v ebalı hastalar kadar çaresiz olsam da
e hli aşk olanlarla her dem yansam da
r uhumun sancılarıyla kıvransam da
d erunumda fırtınalar kopsa da
i breti adem için yeryüzüne atılsam da
m eyvesini elinden aldığım havvam ol
k apında sabahları etsem de
a şkımı anlatabilsem yüreğine
c ennetin bahçelerinden de sürülsem
t anrının buyruğuyla ölsem
m eleğimin üflediği sur ol gönlüme
gecenin zifiri karanlığında gönlüme düşenler...

v icdanlarımızın tertemiz demlerinde
e llerimizde çocukluk meşalesi
r iyadan uzak yakarken ateşini
d öndürürken dünya kutu kutu penselerimizi
i ncecik seslerimizle haykırırken neşemizi
m en eden ne oldu bizleri
k im aldı elimizden yaktığımız meşaleyi
a nlayamadan nasıl geçtiğini
c ahiliye devrindeki bedeviler gibi
t am ateşim söndü derken beni
m isliyle yaktın yeniden anka misali
(özlediğin çocukluğuna ithafen... )