8 senede yaşadıklrım ergenler gelin ders alın

o an elim ayağım boşalmıştı. yavaş yavaş çıktım fakültesinden sürekli yere bakarak yürüyodum. tabi ne derse girme şevki kaldı bende ne yaşama hevesi. aklımdan binbir türlü saçmalık geçiyodu.ha şunu yazmayı unuttum. onla konuşurken biri var mı demiştim o da kaçamak cevap verdi. kıskandırmaya çalışıyo sandım ve üstelememiştim.
kampüsden çıktım biraya sarıldım direk. işte o günden sonra alkolik olma duruma geldim. hergün içiyodum istisnasız hergün. kafamı yastığa ayık kafayla koyamıyodum.her akşam yine gidiyodum cdıbının önüne ama öyle yarım saat kalmıyodum bakıyodum ışığı yanıyo mu yattı mı diye direk geri dönüyodum. çok mu büyük hata ettim diyodum kendi kendime. keşke gel yine barışalım düzeltelim herşeyi dese miydim diye düşünüyodum.ama ilerde olacaklardan da korkuyodum.hem onu hemde kendimi belki de daha da fazla üzeceğimi düşünüyodum.ama bugün biliyorum ki üzmezdi. evet üzmedi bu kadar fazla ne onu ne beni.bu kadar soğumazdım hayattan.bu kadar zevk alamama durumuna gelmezdim yaşadıklarımdan.