eski sevgilim ve kankamın ihanetini anlatıyorum

çarptım kapıyı evden çıktım. her zamanki yerime gittim. beşiktaş iskelesinde bildigim kuytu bi yer vardır benim oraya giderim kafam bozuk oldugunda. gittim oraya. uzattım ayaklarımı denize. aglamıyorum. tek damla gözyaşı gelmiyor gözlerimden. sadece az önce ağladıgım için gözlerimin altı kurumuş. neden aglayamıyorum bilmiyorum. ama garip bi andı. sanırım ölüme en çok o an yaklamışımdır. tam atlıycaktım. atlamadım. bişey tuttu beni resmen. yapma dedi. çok güzel şeyler görüceksin sakın atlama dedi. biraz daha vakit geçirdim orda. deli gibi sigara içtim. 2-3 saatte 1.5 paket sigara içmişimdir. çok acayipti beyler anlayamazsınız siz o duyguyu. yaşamanız lazım. ulan güven lan güven. annem karşıdan karşıya geçerken araba çarpmıştı anneme, marketten geliyodu ellerinde poşetler vardı amk. güvenle bana portakal suyu yapıcaktı. lan daha 14 yaşındaydık. gözlerimizin önünde vefat etmişti annem. çok özlüyodum onu. kalktım onun mezarına gittim. bir ağlamaya başladım. bütün mezarı ıslattım belki. yattım mezara annemin topragını öpüyorum. mezar taşına sarılıyorum. sırıl sıklam oldu mezarlık. herşeyi anlattım anneme. cevap vermedi. kalkmadı da. yardım da etmedi bana. çünkü o gün, marketten dönerken, ellerinde bi poşet dolusu portakalla can vermişti benim güzel annem. gamzelerini çok özlemiştim annemin. anlattım herşeyi. ilgilenmedi benimle. mezar bekçisi geldi. ne yapıyosun burda delikanlı dedi. baktım yüzüne, bişey demeden gittim.