eski sevgilim ve kankamın ihanetini anlatıyorum

neyse beyler. öyle taşak muhabbet geçer giderken o günler sılanın ankaraya gitmesi gerekti 1 haftalıgına. gitti. ama gelmek bilmedi resmen. gerçekten sevince o 1 hafta geçmek bilmiyo bilader hiç konuşmadık falan. kafayı yicem amk. ulan 5 ay önce gitmedi mi bu kız? nasıl 3 gün geçmiş olur diyodum kendi kendime. özlemekten çıldırıyodum amk. neyse geldi sıla, buluştuk.

oğlum bana bir sarılışı vardı o gün. allah belamı versin o an ölmeliydim ben. tam o an ölseydim mutlu bi hayat yaşamış sayabilirdim kendimi. herşeyi unutmutşum. annemin gözlerimin önündeki ölümünü unutmuştum. babamın kendini içkiye vuruşunu unutmuştum. hiç bir zaman yolunda gitmeyen hayatımı unutmuştum çünkü sıla benim yolunda giden tek varlıgımdı. ama herşeye bedeldi. sılayı o kadar sıkı kavradım ki başım döndü resmen o an mutluluktan. yok abi ben buraya ne yazarsam yazıyım kafa gibiyorum gibi gelicek çünkü o anın tarifi imkansız.