bu kezbanların alayının amına koyayım ben

@39 aynı olay canım kardeşim. en arka boş, rahat ediyorum diye oturuyorum . yemin olsun adam babamdan büyük. geldi oturdu yanıma açtı bacaklarını çekiyorum kendimi cama doğru yani yer yok ki nere gidiyim ben, yine değiyor bacağı bacağıma. ualn git öteye zaten boş.. yazarken kudurdum bak yine huurnun evladı işte bunlar!

-napıyosunuz diyorum
-kızım yaşındasın evladım olur mu öle şey

be dıbına koduğumunun pekekenti kızın yaşındayım da ne demeye bacağını 2 metre açıp değiyorsun tenime.

offff! giberim böyle işi ya. bi de benim fiziki şartlar adamların içini gıcıklıyor demek ki. yok yani benim huur tipim var diyorum artık. o kadar sık karşılaşıyorum ki. adamla göz göze geliyorum dimi araçta hoppp indiğim durakta inip " konuşabilir miyiz" diye geliyorlar. ne diyeyim aa dostlar. ne diyeyim.. acaba bugün kim dayayacak diye meraklar içindeyim.

bak geçen hafta geç döndüm eve.iş yetiştircem diye. neyse indim araçtan girdim sokağa biri işiyo duvar kenarına. döndüm önüme, adam diyo ki "şşşşşşşşş kız baksana, kız bak bak , ne var burda" .. bi yandan da gülüyorum içimden "ela kızım hiç şansın yok "diyorum kendime. adam hala "şşşş kız baksana bi kere bak " diyo. dayanamadım ama artık "ne var huur çocğuuuuuu ne varrrrrrrrr" dedim adam donunu toplaya toplaya topuk! korkuyorum arkadaş bi sesim var yani, bi çığlık bi bağrış artık kim yardım ederse.. bi de geç çıkıyorum demeyeyim de işten eve gidene kadar kararmış oluyor; geçtiğim yürüdüğüm yer karanlık tenha oluyor. sürekli kafam arkada biri geliyor mu, gelecek mi, gibecek mi, dokunacak mı, dayayacak mı pgibolojim bozuldu yemin ederim..