0
bu büyük onurun verdiği heyecan ve gazla 2 hafta boyunca 16 yaşında ki bir çocuğun büynesinin kaldıramayacağı şekilde antrenmanlara çıktım, 1 saatten günde 3 defa antrenman yapıyordum antrenörüm sürerki uyardı her antrenmandan sonra biraz ara ver dedikçe onu dinlemedim daha fazla asıldım, ne olursa olsun oraya herkesten hazır gidip kendimi ispatlayacaktım..2 hafta sonra tbf sayesinde izmire ulaştım kamp yerine antrenörlerimle ve takım arkadaşlarımla tanışmaya başladım yavaş yavaş il günden antrenmanlara başlamıştık, tamda hocamın dediği gibiydi elimize top çok az değiyordu antrenman cross ve kondisyon ağırlıklı geçiyordu 3 gün boyunca bu yüksek tempo tüm takımı bitirmişti resmen ama ben o 2 haftalık arayıda abartı bir çalışma ile geçirdiğim için neredeyse sürünüyordum antrenman sonlarında.. kampın 4. gününde ilk antrenman cross'tu belli bir koşu antrenmanıydı yani yan yana 3erli sıra, antrenör düdüğü çalıyor %100 ile çıkıp ilk çizgiye dokunup başladığın noktaya dönüyorsun sonra bir sonra ki çizgiye dokunup dönüyorsun daha sonra yarı sahaya çizgisi.. sahanın diğer ucuna %100 ile çıkıp o çizgiye dokunmuştum, dokundum ama geri dönemedim sadece tık diye bir ses dönmeye çalışırken sanki sağ ayak bileğimi o çizgide bırakmıştım.. önce bir yanma daha sonrasında yerdeyim.. başladığım noktaya hiç bir zaman dönemeyecektim
