0
şampiyonluk bize 1 ay sonra türkiye şampiyonasına gitme yolunu açmıştı, istanbula gidecektik.. bundan daha iyisi bizim için yoktu herhalde biz artık uç noktaya gelmiştik hem kendimiz adına hem şehir adına, tabi üzücü noktalarda olmuştu takım için takımın 5 numarası ve guardımız gelecek sezon için kolej takımlarıyla anlaşmış türkiye şampiyonasından sonra gideceklerdi.. neyse sıkmadan devam ediyorum, bu sefer istanbulda yine aynı kamp dönemini yaşayıp uzun bir maç maratonuna çıkmıştık ama bu sefer oynadığımız takımlar fenerbahçe galatasaray efes ülker banvit tofaş gibi takımlardı açıkçası hakettiğimiz bir noktada türkiye 6.lığı ile bitirdik şampiyonayı, bu şampiyonada bizi kimlerin izlediğinin farkındaydık ve bunun cevabını 2 oyuncumuzdan sonra tkaımın en skoreri olan türkiye şampiyonasında en skorer 2. oyuncu olan forvetimizi fenerbahçeye göndererek almıştık.. türkiye şampiyonasına babamla gitmiştim, gerek maçlar boyunca gerek maçlar sırasında o takım elbiseli adamları gördükçe savunma direncimi 1-2 katına daha çıkartmış ribaund için daha çok savaşmıştım evet bellir bir kişisel başarı yakalayamazsam bile en azından takımdan ayrılıp gerek şehir dışıan gerek bulunduğumuz şehirlerin kolejlerine bir nevi transfer olanlardan bir farkım olmadığını düşünüyordum.. bunun burukluğunu çok yaşamıştım şmapiyonadan sonra taa ki okullar açılıp benim lise 2ye başlamama 40-45 günlük bir süre kalana kadar..
