22 yaşında bir gencin hayat hikayesi

komik olduğumu düşündüm dedim. evet komiksin bi o kadarda sempatiksin dedi bana. onu dediya şimdi beynimden o an neler geçti neler. camiye bakıyorum vay amk diyorum adamlar iyi yapmış, sonra ayakkabılarıma bakıyorum sonra ellerime falan bakıyorum. aptal aptal hareketler peşindeyim ne dicem ne yapıcam hiç bilmiyorum amk. furkaaann sempatiksin dedim kötü bişey demedim dedi yine güldü. bende ona bakıp güldüm. bişi diyemedim. baktım kızın morali bozuldu. ya söylicem ama gülüceksin ben söylicek bişey bulamadığım için konuşamıyorum. aslında seninle konuşmayı çok istiyorum dedim. bu baktı bana gerçekten çok sempatiksin ya dedi. onu duyunca bende rahatladım başladık muhabbet etmeye. napıyosun nerde okuyosun falan dedim öyle bütün gün konuştuk. ama ben sadece konuşuyorum ne konuştugumuz hiç önemli değil sadece konuşmak istiyorum beraber olmak istiyorum.
camiden sonra bi lokantaya gittik ordada yanyana oturduk, biraz dolaştık hocalarla muhabbet falan saat 3 gibi hoca bizi bıraktı kendi halinize bırakıyorum 7 de burda olun dedi. benim gözlerim parladı amk. emel oturalımmı bi cafede dedi, burdaki cafeler iyi değil başka bi yere gidelim istersen dedim, olur dedi. gel benle dedim otoparka gittik arabanın yanına, kapıyı açtım, bu bekliyo orda öylece, otursana dedim, bu baktı suratıma..
kötü bişi yaptım sanırım çok özür dilerim ben ya dedim. hayır canım hayır şaşırdım sadece dedi. ulan o canımı duydum ben yine oltaya bıraktım benim beyni amk. yine düşünüyorum saçma sapan şeyler. ama her seferinde kalbim güm güm atıyo. neyse bu oturdu arabaya nereye gidiyoruz dedi. valla açık konuşiyim tabelalar nereyi gösterirse oraya gidicez ben yolu bilmiyorum dedim. güldü bu yine peki olur, seninle zaman güzel geçiyor dedi..