cemal

sessiz, soğuk ve karanlık bir gecede

odamı aydınlatan bir bilgisayar ışığı,

uykum geliyor.

uyuyabilirim aslında bu gece de her geceki gibi

yalnız sesler...

o sesler sadece uyuyunca duyulur bilirsiniz,

hatıraların sesleridir o.

görüntüler de eşlik etmesin diye açık gözler

korkutur beni, hayallerim ve iradem çaresizler.

bazen damla damla akarım gecelerde,

bazen de püfür püfür tüterim yine aynı gecelerde,

bazen de sadece yudumlanırım içki sofralarında.

kısır döngüye alışık bir bedene hapsolmuşum,

şizofrenlik belirtim, dostum cemal,

gece yine bana teoman'dan söyleyecek bi şarkı;

istanbul'da sonbahar.

bu şarkı,bu şarkı.. evet bu şarkı,

ben de söylemiştim bir yağmur evvelinde,

hatırladım yine.

üzüldüm halime,aç bir karın gönül tok.

anlaşıldı cemal;

bu gece de uyku yok.

not:cemal hayali arkadaşım beyler, evet şizoyum.