telefonun başında çaresiz bekliyorum capsliiiii

yağmur yağmaya başladığında artık her şey bitmişti.i̇ki aşık birbirlerine bakmaksızın birbirlerinden uzaklaşmaktaydı. ceren için pek kolay olmamıştı ama asıl yıkım meraj tarafında yaşanmıştı. genç adamın hayatı alt üst olmuştu. fakat erkeklik vardı serde, arkasına bakamıyordu. belki de bakmaktan korkuyordu. çünkü bakarsa ayaklarına kapanmaktan kendini alamayacaktı.i̇şte bu sebeple o lanet kafasını çeviremedi. sevgilisinin elinden kayıp gidişini seyretti adeta,en çok da bu koymuştu ona. olayın üzerinden 3 saat geçmişti. meraj kendinde değildi artık. çocuk gibi sokağın ortasında zırıl zırıl ağlıyordu. herkes ona bakıyordu.ama o kimseyi görmüyordu. ağladı ağladı ve ağladı. gözleri kan çanağına döndü genç adamın. aklından hiç çıkmıyordu sevgilisinin o lafları ‘’bu ilişki ikimize de zarar veriyor, bitsin artık.’’beyninde sürekli bu cümle yankılanıyordu. genç kadın ağlayarak söylemişti bunların hepsini. meraj’ın kafası karmakarışıktı.eve nasıl geldiğini hatırlamıyordu.
fakat gelebilmişti evine. evini çok severdi ama artık her yerde sevgilisinin hatırası vardı. evinin her köşesi onu boğuyordu.bir ara nefes alamayacak gibi oldu ve pencereyi açtı. biraz toparlanır gibi oldu.ama boşunaydı yine aklına ceren geldi. sevgilisini aradı ve ‘’sana ilginç bir hikaye anlatacağım.’’dedi.ve devam etti ‘’i̇ki genç varmış. birbirlerini delicesine severlermiş.’’ceren konuşacak gibi oldu. genç adam onu hiç dinlemedi. ‘bir gün kız erkeğe artık bitti demiş.ve bütün şehir genç adamın üzerine çökmüş.’dedi. meraj son olarak ‘’hoşçakal’’ deyip kendini az önce açtığı pencereden aşağı bıraktı. genç kadın adeta sevgilisinin boşlukta yere düşüşünü görmüştü. miraj ın yere düştüğü anda odada bi çığlık yankılandı. ceren kendi çığlığıyla sarsılarak uyandı ve yanında uyuyan sevgilisi meraj’ı gördü.ona sımsıkı sarıldı sonra dudağına bi öpücük kondurdu. meraj sevgilisinin ‘’günaydın aşkım’’ sözcükleriyle güne uyandı.