1. 1.
    0
    hər nədirsə o gecə tavana baxarkən yata kalmışım, səhər oldu oyandım ancaq üzərimdə bir ağırlıq var, qalxdım pəncərədən çölə baxdım, hava qırmızı, ancaq maraqlı bir şey var günəş görünmür havada, yalnız daxili böhrana salan bir qırmızılıq, küçələr bomboş bir az daha yatıyım deyib arxamı dönmemle atakanı o gömgöy gözləri ilə mənə baxarkən və ayaqları tərs bir halda görməyim bir oldu ancaq üzü görünmür yalnız mənə baxdığını görə bilirdim, olduğum yerdə huşunu itirər kimi olarkən oyandım, tər içində qalmışdım həyatımda belə bir kabus görməmişdim, saat gecə 2:30 du amma sanki illərdir yatır kimiydim, o ankı çarəsizliyi izah etmək çox güc yalnız oturdum yatağa və özümə bir tərəfdən təsəlli verirəm, özümü güldürməyə çalışıram işdə bu zamana qədər izah edilən hikayerlerden görə belə bir kabus gördüyümü, bunun bilinçaltımın mənə oynadığı bir oyun olduğunu filan deyirəm, Herneyse, hər zaman otağımda su saxlayardı baxdım dolça boşalmış özümə sövdüm, işığı açdım su almağa mətbəxə gedəcəyəm ancaq belə bir kabusdan sonra, mətbəxə getməyə qorxurdum, aldım dolçaya ilerliyorum qaranlıq dəhlizdə, işıq açma düyməsi dəhlizin yalnız digər ucunda yəni mənim otağımda evin digər yerlərinə getmək üçün o koridordan keçib daha sonra işığı yandırmaq lazımdır, otağımın qapısını açıq buraxdım dəhlizi az işıqlandırın deyə sürətli addımlarla mətbəxə doğru gedirəm
    ···
   tümünü göster