yolda yürüken yediğim muhteşem pandik kepsli

ödemem gereken bu bedel beni ömür boyu bir boyundurluğa mahkum ediyordu. dışarıda normal insanlar gibi hiçbir zaman olamayacaktım. sadece onlar gibi davranmak zorundaydım. doktor hem insanların yanında osurmamam gerektiğini hemde getirdiği kasımpatı, aslan ağzı, begonya, okaliptus, petunya, orkide aromalı makat haplarını vermişti. bu hapları dışarı çıkarken makattan içeriye doğru sol işaret parmağı ile itmem gerektiğini ver her osuruktan sonra yenisini yerleştirmem gerektiğini anlattı. bu haplar osurunca çevreye çiçek kokusu yaymamı sağlayacak, insanların beni pandiklemesini sağlayan pandiktamin salgısının dominantı olup bu salgıyı resesifleştirecekti. sadece bunlarmı dediğimde hayır bir şey daha var dedi. o an ağzından çıkan laflar adeta zütümdeki iltihabı dondurmuştu. önümüzdeki 1 yıl boyunca tanga ile dolaşmam gerektiği ve dışarı çıkarken loblarıma yine iltihabı bastırmak amaçlı özel bir yağ sürmem gerekiyordu. bu konuşmaları duyduktan sonra ilk kez dışarı çıkmaya kara verdim. peki şimdi ne olacaktı bu önlemler işe yarayacakmıydı.