amerikan vatandaşı bir türküm

artık aklımda hep afsar vardı gece rüyalarımda onun o zeytin siyahı gözlerini görmekten uykularım kaçıyordu kalkıp bir sigara yakıyordum uçsuz bucaksız araziye doğru içten içe sövüyordum belki başka bir yerde başka bir şekilde karşılaşabilirdik ama kader bizi buraya getirdi hamlettede dediği gibi bir kuşun ölümünde bile kader vardır her neyse yine oraya devriye atalım diye dört gözle bekliyorum bu arada arada sırada annemlerle telefondan konuşuyorum iyi geliyor bana

gece 4 gibiydi kaldırdılar bizim koğuşu apartopar sirem kasabasına yani o kasabaya gidiyoruz dediler hemen ışık hızıyla giyindim ve önce hazırlananları arabayla yolladılar komutan simse sorduğumda kasabada direniş harekatçılarının olduğunu saddamın adamlarıydı ve amerikan askerlerinin yoğun ateş altında olduğunu söylediler

şimdi ben afsaramı sıkıcaktım kimdim ben sonunda kasabaya vardık çatışmalar biz gelince daha çok alev aldı ve arkamızdan 3 ekip aracı geldik

hemen evlerin arkalarına çatılarına mevzilendik bu arada cobra tipli bir helikopterde üstümüzde gezinip arada sırada ateş açıyordu seçemiyorlardı kim kim değil

bense havaya ateş açıyordum