1. 776.
    0
    her kadında onu hatırlayıp bantı sarmış kasetler gibi takılıp kalıyordum aynı nakaratta. aşk şarkılarının en can alıcı yerinde kalan ve her seferinde içini daha da acıtan büyüyen bir alev gibiydi bu şarkıların nakaratların tekrar etmesi. hayatın bir kalemi de yoktu ki takıldığı yerde çıkartıp sarabilesin hayatını en başa. kalemi olmadığı gibi sargıları da yoktu hayatın kanayan yaralarını sarmaya. ya elinde tuzla üzerimize doğru geliyordu yada ilacı en aşırı dozunda verip son noktayı koyduruyordu bana bize bizlere.
    ···
   tümünü göster