1. 126.
    0
    koşuyordum sonunu bilmeden. durmadan, durmayı düşünmeden. ben hızlandıkça onun fısıltısı da yükseliyordu. bir an gözüm karardı yuvarlanmaya başladım. kendime geldiğimde bir yarığın kenarındaydım. cehennem uğultusu bu dedim o an. başımı uzattım, inanılmaz bir sesle akıyordu dere. "işte!" dedim. kurtuldum. yarığın karşısında da devam ediyordu ağaçar ama geçmek imkansızdı. kurtulmuştum işte. ölecektim. bitecekti. kendimi boşluğa bıraktığım anda bir el koluma yapıştı. uçurumda sallanıyordum, çırpınıyordum düşmek için. gözlerimi yukarı çevirim ve sedef'i gördüm. çığlık atmaya çalışıyordum, sesim çıkmıyordu. sedef değildi çünkü biliyordum. kanlanmış gözleriyle bana bakıyordu
    ···
   tümünü göster