ateist ve teistler gelin

beyler şimdi benim bir sorunum var.

allahın olması yada olmaması benim hiç gibimde değil.

yani biraz açıklamam gerekirse bir teist olarak hayata baktığımda kendime allahın olduğunu söylediğimde içimde hiç bir kıpırtı olmuyor işte halim ne olacak cehennememi gidicem cennetemi zerre kadar gibimde olmuyor merak dahi etmiyorum allah çıkıp bana kendini gösterse gerçekten hiç gibimde olmaz bunu bi hakaret olarak algılamayın galiba bi hastalık bu.

olaya ateist olarak baktığımda yine aynı şey oluyor allahın olmamasıda beni zerre kadar ilgilendirmiyor yani gidipte bir inanana sataşayım demiyorum yada aa allah yokmuş lan ne garip ozaman nerden geldik işte evren nasıl oluştu evrimi araştırayım bakayım gibi şeyleride hiç düşünmüyorum.

yani durumum çok kötü her 2 durumda beni ilgilendirmiyor.

ama asıl sorun şu

ben böyle olduğum için çok büyük bir boşluktayım. ne bir teist gibi allaha sığınabiliyorum nede bir ateist gibi allahı sorgulayarak ona inanmayıp araştırmalar yapıp bundan zevk alamıyorum.

çünkü dediğim gibi olmasıda gibimde değil olmamasıda agnostik zaten değilim çünkü agnostiklerin kafasında yine bir soru var acaba varmı yada yokmu diye bende o soruda yok yani merak etmiyorum olup olmadıgını.

işte bu bir hastalıkmıdır hastalıksa bu hastalıgın adı ne bunu ogrenmek ıstıyorum lütfen okuyun çok kötüyüm.