1. 476.
    +18
    45 yaşlarında, iki çocuk annesi... kodumun memleketinde zamanında çoğu kadına yapıldığı gibi okumasına izin verilmemiş, kocasına dayanmış o da. ne sigorta ne başka bir şey.. ama olmamış, 25 sene boyunca gerilen ipler kopmuş. iki koca çocuk varken bile o evlilik yürümemiş.
    oğullarıyla kalıyomuş. birisi askere bile gidip gelmiş, sıra evlilikte.. diğerinin okulu bitmek üzere.. kendi kendini kemiriyomuş. her yattığında, uyuyabildiği kısa zamanların haricinde, oğulları da evlilik denen gibko kuruma girince nolacak diye düşünüyomuş. huzurevi mi? veya bi apartman dairesinde ölene kadar tek başına mı? tüm o mutlu aile zamanlarının ne faydası olmuş? güzelce süslenip eğlenilen arkadaş-akraba ortamları gözlerinin önüne mutlu anılar olarak birer birer gelirken, geçen her günün aynı gözlerin altına yeni bir kırışıklıkla imza atması ironik miymiş?
    o da mı yalnız ölecekmiş? hayatında istediği hiç bir şeyi elde edemeden.. bunun için hiç bir fırsatı olmadan.. sürekli oğluna eskiden isteyip de yapamadığı şeyleri anlatarak..
    herkes yalnız mı ölecekmiş?
    ···
   tümünü göster