amsterdam dan italya ya otostop çektim

bolzano'ya vardığımda saat akşam 8 olmuştu. bir önceki gün saat 5'te başlayan yolculuk artık bitti bitecekti. bende hal derman kalmamıştı, o kadar yorgundum ki istasyonun önünde kartonu çekip yatasım geldi. sonra ani bir direnç geldi, sadece 40 dakika sonra evimde olacaktım ve dayanmalıydım. istasyona girdim, biletimi aldım, trene atladım, 40 dakikalık yolculuktan sonra trento'ya ulaştım. taksiye verecek param yoktu, amkmun trento'sunda da akşamları saatte bir otobüs kalkıyordu bizim yurda. 9.20'ye kadar bekledim, sonra otobüse atladım, saat 9.30'da evimi gördüm. tam 29.5 saat süren, 1000km'lik macera artık bitmişti, başarmıştım. avrupa'yı kuzeyden güneye otostopla kat etmiştim. hayatım boyunca her ortamda beni bir adım öne taşıyacak, torunlarıma gururla anlatacağım bir hikayem vardı artık. bunları düşünmek yorgunluğumu bir anda unutturdu bana. hemen bahçe katında oturan arkadaşım ceren'in evine gittim, bahçe kapısını tıklattım. kapıyı açtı, bi çığlık attı, geldi diye bağırdı içeri. yabancılar falan da toplanmış, bi curcuna amk miguel malı haber salmış herkese otostopla geliyor diye, millet de beni merak etmiş, iki gündür beni bekliyorlarmış. meraklı panpalara hikayeyi tüm detaylarıyla anlattım, kızlar duydukça çığlıklar atıyor, inanamıyorlar, you are damn crazy diyip duruyorlar amk. hikaye bittiğinde dönüşümün şerefine vodkalar geldi, içtik sarhoş olduk. sonra evime çıktım, defterimle kalemimi, miguel'in bana verdiği pusulayı masanın üzerine bıraktım. güzel bir duş aldım, üstümü başımı değiştirdim ve hemen kendimi yatağa attım. kafamı yastığa koyduğumda neler yaptığımı bir kez daha düşündüm, her anını tekrar yaşadım. sonra yüzümdeki yorgun, ama gururlu gülümsemeyle dünyanın en tatlı yatağında derin bir uykuya daldım.