1 yıl sonrakı hallerımıze not bırakıyoruz

Sevgili aseton,

Her sey yolunda gitmis olursa eger, simdilerde londranin guney kisminda bir yerde, tezinin son cumlelerini yaziyor olacaksin. Ben su anda bir sene sonrasini dusunemiyorum belki ama, hayal etmek de parayla degil sonucta, hayal gucumun son zerrelerini de kullanmaya gucum yok su an. Cunku biliyorsun sen de, kurdugum hayaller mantik sinirlari disina tastigi zaman can kiriklarim buyuk oluyor.

Su anda sebnem caliyor arka planda. Ne ahlak ne de sevgi gokten dunyaya indi, insanlik istedi kesfetti hepsini diyor. Dogrudur. icimizde hem kotu hem de iyi var. Sen su anda sen isen, bunu yapan senin icinde daha agir basan yonun olacak. iyi mi kotu mu...

Bugun cok mutlu olmak icin bir suru nedenim vardi. Eger bunu okurken mutsuz oldugunu hissediyorsan, lutfen 12 eylulu hatirla. Hatta 10 eylulu. Hatta 27 agustosu. Hatta 17 nisan 2010 u... Bazilarinda mutlu oldun, bazilarinda ise olesiye mutsuz... Daha dun bir haber okudum, saatlerce icip agladim, mutsuzlugumun sebebine kilif uydurmak icin. Dun, uc yasindaki bir bebek olmustu ve bogazina boncuk kacti denmisti... oysa, dunyadaki annelerini tenzih ettigim huur cocuklarindan birkaci toplanip o ufacik yavruya tecavuz etmisti, belki de bu yuzden öldü bu kucuk yavru... Kendimi tutamayip bu dunyanin adaletine, bu olayin cezasiz kalmasina, ustunun ortulmesine, sessiz kaldigima ve elimden birsey gelmemesine saatlerce soverek agladim da agladim... Birilerinin mutsuzlugu senin mutlulugun olmasin hicbir zaman, eger oyle bir insan olduysan, hemen geri don yolundan... Baskasinin mutsuzlugu sebebiyle kendi durumuna sukretme e mi... Yapma bunu. Cunku sen bu zamana kadar elinden geldigi kadar, icindeki iyi taraf izin ve destek verdigi muddetce herkesi mutlu etmeyi kendine gorev bildin... Eger oldu da hayat seni kotu yani agir basan bir insan yapmissa, vazgec o yoldan. iyi olmaya cabala, hayat herkese her zaman her istedigini sip diye vermiyor.

Bugunu hatirla sevgili aseton. Bir masal vardi hani; uzak bir ulkede, kendi kurdugu ulkesinde, yillarca mutsuz yasamis, mutsuzluklarinin arasinda mutlulugu olesiye yasamis bir prenses. Tek basina. Hani baska kimsesi olamayn bir prenses... O prenses, yasadigi kalp kirikliklarinin acisini kendinden ve baskalarindan cikarmak istercesine kosmustu hani, dusmustu, kalkmisti... Ve bir gun bir adam sevmisti. Baska bir ulkenin yakigibli prensi, kendi ulkesinde kapali, gelecekten gelen garip bir prens. O prens, prensesin camurlar icine battigi bir zamanda, elini uzatip kendine cekmisti prensesimizi. Prenses, bundan once dusundugu herseyi bir kalemde silip atmis, hunharca mutlu olmaya inandiran bu prense birakmisti kendini...

Bu masalin devamini ve bitmisse eger, sonunu sadece ikimiz biliyoruz sevgili aseton... sonu ne olursa olsun, soz ver, seni uzecek seyler icin uzulmeyi birak artik. Eger cok mutluysan da, kadehimi mutluluguna kaldirdigimi bil. Seni, ve su anda; tam da su anda birkac saniye icin gozlerimi kapatip sol gogsumun ustune koydugum elimin altinda atan kalbin icindeki herkesi cok sevdigimi bil. Umarim simdi de degismemistir o kalbi boylesine hizli attiran kadro...

Ailen, en yakin dostun, sevdiklerin, sevdigin... sevdigin...