1. 1.
    +2 -1
    yine her zamanki gibi sabahın köründe, pek de kalabalık olmayan o demirden araca binmiştim... etrafta kasvetli bir sessizlik vardı... ne bir bebek ağlıyor, ne bir nene romatizmalarından şikayet ediyor, ne de bir metalci kulaklık olarak gözüken araba teybiyle ortalığı inletiyordu...

    bu sessizlik bana huzur verdiği kadar tedirgin de ediyordu... çünkü ters giden bir şeyler vardı...
    ···
   tümünü göster