hikaye tamamlıyoruz panpalar gelin

gözlerini tavana dikerek bir süre yağmurun sesini dinledi. sonra doğruldu ve gözleri pencereye vuran yağmur damlalarını izlerken, ayakları terliklerini aradı. herşey o kadar sessizdiki oda ev belki dışarıda bile kimsecikler yoktu. ayağa kalktı. kapıya doğru yöneldi. kapının aralanmış olduğunu gördü. bu onu şaşırtmıştı çünkü annesi babası herzaman kapıyı kapatır alinin sesten uyanmaması için ellerindne geleni yapardı. kapının hafif bir gıcırtısı ile sessizlik biraz bozuldu. kapıdan başını çıkardı, baktı, koridor oldukça karanlıktı. neredeyse birşey göremiyordu. usulca yürümeye başladı, bir adım bir adım daha. üçüncü adımdan dördüncüsüne geçmiştiki terliğinin altında yapışkan birşeyin olduğunu hissetti. yürümeye devam etti. koridorun diğer ucunda bulunan salona doğru yürümeye devam etti ki yerde duran hafif bir karartı gördü. oraya doğru yavaşça yürüdü. bunun bir insan bedeni olduğunu anlamasıyla şaşkınlık ve korku içinde oracıkta kalakaldı. ışığı açmaya korktu. bu yaşadıklarının bir hayal olabileceğini düşündü ancak üşüyordu ve titriyordu. besbelli hayatın tam içindeydi yaşadıkları gerçek ve bu gerçek onun nefesini kesiyordu. biraz daha ilerledi ışığa doğru yöneldi. titreyen eli yavaş hareketlerle ışıga uzandı. düğmeye basmasıyla annesinin cansız bedenini gördü. bağırmak istedi ağzını açtı ama sesi çıkmıyordu. gözlerinden yaşlar boşalıyordu. olduğu yerde kalakaldı. derken biranda tokat yemiş gibi kendine geldi koştu eğildi baktı annesi nefes almıyordu. aklına telefon geldi. evet telefonla yardım istemeliydi. ayağa kalktı telefonu herzamanki durduğu yerde sehpanın üzerinde olduğunu anımsadı. sehpa ise odanın en köşesindeydi. oraya doğru yöneldi. gözleri telefonu ararken öyle birşey olduki az önce çıkmış olduğu şoku yaşadı. kanepede babası oturmuş elinde bıçak oğlu aliyi izliyordu. babasıyla gözgöze geldi ikiside sadece birbirine bakıyordu. ali babasına yöneldi. babası boş gözlerle onu izlerken ali bıçağı aldı. ve içinde öyle bir nefret uyandıki ağır hareketlerle bıçağı babasının kalbine sapladı.
işte bu da alinin bir anısıdır.